آموزش کیک بوکسینگ

ریشهٔ اصلی کیک بوکسینگ به ۲۰۰۰ سال پیش در آسیا بر می‌گردد. کیک بوکسینگ ژاپنی در دههٔ ۱۹۶۰ میلادی ایجاد و رقابتهای آن از همان دهه شروع شد. بنیان گذاران آن اوسامو ناگوچی و تاتسو یامادا می‌باشند. کیک بوکسینگ آمریکایی در دهه ۱۹۷۰ میلادی به وجود آمده که بنیان گذار آن در غرب جو لوئیس می‌باشد که پدر کیک بوکسینگ آمریکا نامیده می‌شود. کیک بوکسینگ را می‌توان ورزش رزمی تلفیقی دانست که درآن از فنون رشته‌های مختلف رزمی استفاده شده‌است.

نام گذاری کیک بوکسین به وسیله اوسامو ناگوچی ژاپنی رزمی که از موای تای و کاراته الهام گرفته شده بود استفاده شد. او این رشته را در سال ۱۹۵۸ معرفی کرد. کیک بوکسینگ در واقع از دو قسمت (کیک = ضربه پا) و (بوکسینگ = مشت زدن) تشکیل شده که تکنیک‌های اصلی این رشته در مشت و ضربه پا می‌باشد.

کیک بوکسینگ یک رشته ورزشی رزمی است که ترکیبی از دست و پاست که به چندین رشته دیگر تقسیم بندی شده است که شامل رشته‌های رزمی موی تای، کاراته و بوکس می باشد. بارزترین مشخصه این رشته این است که همه ی حرکات آن به شکل ضربه و اجزایی که میتوان از آنها برای ضربه زدن استفاده کرد شامل مشت، روی پا، آرنج و زانو می باشد.

در این رشته در مقابل ضربه ها دو واکنش وجود دارد یکی دفاع و دیگری جا خالی دادن، با ترکیب حرکات دست و پا در این رشته میتوان سلاحی قدرتمند و خطرناک را برای مبارزه با حریف در درگیریها بوجود آورد. این سبک رشته نیازمند قدرت بدنی بالا ی است که از طریق تمرین و تلاش زیاد میتوان به آن دست یافت. بیشترین تکنیک های که در این رشته استفاده می شود، ضربات مستقیم مشت و ضربه به ران پای حریف می باشد.

مسابقات در یک زمین مربعی شکل 16 تا 20 فوتی ( هر فوت 30.48 سانتی متر ) که با طناب محصور شده برگزار می شود. زمان بازی معمولا سه راند سه دقیقه‌ای که ورزشکاران بین هر راند یک دقیقه استراحت می‌کنند هر مسابقه توسط یک داور و یک پزشک کنترل می‌شود. در هر راند سه داور به مبارزان امتیاز می‌دهند.

کیک بوکسینگ مانند تمام رشته‌های رزمی دارای کمربند و دان می باشد، این ورزش داخل رینگ برگزار می شود و گرفتن حریف در مسابقه خطاست و اگر در طول مسابقه بیش از سه خطا داشته باشید بازنده اعلام می‌شوید. در مسابقات یک داور وسط وجود دارد و سه داور کنار و یک قاضی وجود دارد در بعضی از مسابقات که سطح آن پایین است زمان مسابقه 2 راند 2 دقیقه‌ای است به افرادی که کیک بوکسینگ کار می‌کنند جنگنده می‌گویند.

در شیوه مسابقات فول کنتاکت ورزشکاران مرد تنها از دستکش استفاده می‌کنند. گاهی اوقات کیک بوکسینگ را به عنوان یک سبک رزمی در نظر می‌گیرند اما در بسیاری از مواقع کیک بوکسینگ تنها یک رویداد رزمی متشکل از مجموعه‌ای قوانین مبارزاتی است. گروهی از ورزشکاران از دیگر استایل‌های رزمی، که ممکن است علاقه مند به حضور در مسابقات کیک بوکسینگ باشند. از آن جمله می‌توان به سانشو کاران و بسیاری از رزمی کاران سبک‌‌های رزمی ژاپنی اشاره کرد. نکته قابل توجه وجود قوانین متعدد برای انواع مسابقات کیک بوکسینگ است و اینکه از هر سنی می توان به کیک بوکسینگ بپردازند ولی مساله مهم اینجاست که تا 18 سالگی استفاده از کلاه محافظ سر همواره توصیه می‌شود.

در کشورهای مختلف دنیا کیک بوکسینگ شکل های مختلف وجود دارد که به برخی از آن ها اشاره ای خواهم کرد. کیک بوکسینگ هندی نوعی کیک بوکسینگ که در آن ضربات زانو، آرنج و حمله با پیشانی وجود دارد.

جد احتمالی موی تای ! موی تای ( تای بوکسینگ )
هنر رزمی سنتی تایلند که امروز شهرت جهانی یافته و ضربات زانو و آرنج در آن مجاز است.

لت وی ( LATHWEI ) یا کیک بوکسینگ برمه ای
هنر رزمی سنتی برمه با تاکید بر اجرای ضربات زانو ، آرنج و سر تمامی نقاط بدن ممکن است در یک حمله مورد استفاده قرار بگیرد نام دیگر آن باندو کیک بوکسینگ است.

کیک بوکسینگ ژاپنی
همانند موی تای اما با سیستم امتیاز دهی متفاوت.

کیک بوکسینگ آمریکایی
همانند کیک بوکسینگ ژاپنی و فول کنتاکت کاراته با شیوه امتیاز دهی متفاوت.

فول کنتاکت کاراته
در بعضی مواقع از محافظ‌های بدن برای مسابقات و تمرین استفاده می‌شود.

ساواته ( کیک بوکسینگ فرانسوی )
استفاده از کفش در مسابقات مجاز است.

سانشو ساندا ( کیک بوکسینگ چینی )
شامل تکنیک های کاربردی سایر استایل‌های رزمی به همراه فنون درگیری و پرتاب‌ها . شوت بوکسینگ شکل ژاپنی کیک بوکسینگ که در آن پرتاب و درگیری مانند سانشو مجاز است.

YAW – YAN ( کیک بوکسینگ فیلیپینی یا تای کیک بوکسینگ thai kick boxing )

رقص مرگ نام مناسبی برای تای کیک بوکسینگ است ورزشی مشابه موی تای. می‌توان به انواع متعدد دیگری از کیک بوکسینگ نیز اشاره کرد ولی همان طور که اشاره شد تفاوت اصلی همگی آن ها در نوع قوانین مسابقاتی است در عین حال بسیاری از این استایل‌ها اساسا خود را کیک بوکسینگ نمی‌دانند و استفاده از نام کیک بوکسینگ تنها برای ملموس تر شدن ان‌ها نزد عامه است. واژه کیک بوکسینگ اولین بار توسط « نوگوچی اسامر » که یک برگزار کننده مسابقات رزمی در ژاپن بوده است برای انواع مختلف ورزش‌های مشابه بهموی تای و کاراته در دهه 1950 ابداع شد این اصطلاح بعدا در آمریکا به شکل خاص به کار رفت در بیستم دسامبر سال 1959 هم یک دوره مسابقه موی تای بین فایترهای تایلندی در سالن آساکوزای توکیو برگزار شد.

---

منبع: وبسایت رزمی