60 درصد تالاب های کشور خشک شد

به گزارش تبیان به نقل از روزنامه ایران، 60 درصد تالاب‌های کشور خشک و به کانون تولید گرد و غبار تبدیل شد. «مسعود باقرزاده کریمی»معاون امور تالاب‌ها در دفتر زیستگاه‌های سازمان حفاظت محیط زیست، خشک شدن 60 تالاب کشور را درج خبر اشتباه می‌داند و می‌گوید: «60 درصد تالاب‌ها از مساحت سه میلیون هکتاری آنها خشک شده است.» به گفته او تالاب‌های خشک شده کشور بیشتر در فلات مرکزی قرار دارند. به گفته وی تالاب‌های کوهستانی وضعیت بهتری نسبت به تالاب‌های دیگر دارند. باقرزاده حال تالاب گندمان چهارمحال و بختیاری را خوب ارزیابی می‌کند. تالاب گندمان امسال برای نخستین بار میزبان 35 جفت پرنده گلاریول بال سرخ بود. پرندگان در مسیر برگشت از سواحل خلیج فارس به سمت سیبری، تالاب‌های استان را برای تابستان‌گذرانی انتخاب کردند. گلاریول بال سرخ به صورت گله‌های بزرگ و پر سر و صدا هستند و در حال پرواز به شکار حشرات می‌پردازند.

تالاب‌های خشک شده به گفته باقرزاده یکی از کانون‌های ایجاد گرد و غبار در کشور هستند. او بستر خشک‌شده تالاب‌ها، اراضی کشاورزی رها شده، اراضی مرتعی و طبیعی را که به دلیل چرای بی‌رویه دام پوشش گیاهی خود را از دست داده‌اند عامل ایجاد کانون گرد و غبار در کشور می‌داند. باقرزاده درباره وضعیت زاینده رود و تالاب گاوخونی هم به «ایران» می‌گوید:«ما حقابه زاینده رود تا گاوخونی را به 8 بازه تقسیم کردیم تا بازه چهار آن حقابه پرداخت شد اما به بعد از پنج آن نرسید.» او درباره حقابه گاوخونی هم می‌گوید:«البته پساب‌های تصفیه شده در گاوخونی جریان دارد و 10درصد آب دارد.»

او می‌گوید: «البته در تالاب‌های استان اصفهان بحث حقابه‌ها تعیین شده اما در تأمین آن با مشکل مواجه هستیم. برای تأمین حقابه زاینده‌رود چندین بار مکاتباتی با دستگاه‌های مربوطه انجام شده اما در بحث زاینده‌رود تصمیم مشارکتی است و همه ذینفعان در شورای هماهنگی زاینده رود تصمیم می‌گیرند. این شورا به ریاست وزیر نیرو و با حضور استانداران سه استان، ‌معاونان دستگاه‌ها و نماینده کشاورزان بالادست و پایین دست تشکیل شده و متر مکعب به مترمکعب برای آب تصمیم گرفته می‌شود.»

باقرزاده کریمی در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره برنامه‌های سازمان حفاظت محیط‌ زیست در خصوص احیای تالاب‌ها می‌گوید: کل برنامه‌های اجرایی احیای تالاب‌ها شامل ۴ دسته لایروبی مسیل‌ها، انحراف آب، کانال‌کشی، عمق ایجاد کردن، کاهش تبخیر که بسته به نوع تالاب در قسمت‌های مختلف متفاوت است، به‌طور مثال الگوی احیای تالاب جازموریان با هامون در سیستان متفاوت است.

او می‌گوید: همچنین تعیین نیاز آبی و حقابه و تأمین آن از مهمترین موضوعات در برنامه احیای تالاب‌هاست، چرا که اگر بحث حقابه تأمین شود، پروفیل خاک را مرطوب می‌کند و ما با مشکلات کمتری روبه‌رو هستیم. تدوین برنامه مدیریت زیست‌بوم تالاب و اجرای آن از دیگر برنامه‌‌های احیای تالاب‌هاست. برنامه مدیریت زیست بوم تالاب نحوه مدیریت تالاب و ساختار مدیریتی را ترسیم و با مشارکت همه ذینفعان در حوضه آبریز تالاب تصمیم می‌گیرد نه در تالاب. مشارکت مردمی، طرح‌های کسب و کار معیشت جایگزین از دیگر برنامه‌های ماست.

باقرزاده کریمی در خصوص تأمین حقابه هامون از افغانستان هم می‌گوید: افغانستان براساس معاهده‌ای‌ که سال‌ها پیش با ایران منعقد کرده موظف است سالانه ۸۲۰ میلیون مترمکعب در سال حقابه ایران را تأمین کند. این حقابه برای نیازهای کشاورزی و شرب منطقه بوده است نه برای هامون‌ها چرا که در دوره‌ای که این معاهده نوشته شد بحث حفاظت از هامون مطرح نبوده است و سیلاب‌ها و جریان‌های قوی هیرمند این تالاب‌ها را پر می‌کرده است.

او به نکته مهمی اشاره می‌کند و می‌گوید:«مذاکرات سازمان حفاظت محیط‌ زیست با کشور افغانستان برای تأمین این ۸۲۰ میلیون متر مکعب حقابه که برای کشاورزی و شرب مصرف می‌شود نیست، البته همین میزان هم در حال حاضر تأمین نمی‌شود اما مذاکرات ما با کشور افغانستان برای تأمین حقابه هامون‌هاست و معتقدیم باید مطالعات مشترک در دو کشور انجام شود تاکنون نیز کارگروه‌های مشترکی برگزار شده و مطالعاتی قرار است انجام شود.»

---

منبع: روزنامه ایران