امروز در تاریخ(30خرداد )

امروز در تاریخ (30خرداد 86 )

امروز سی ام خرداد ماه 1386 هجری شمسی ، برابراست با 5 جمادی الثانی1428 قمری و 20 ژوئن  2007 میلادی . رویدادهای مهمی که در طول تاریخ ، درچنین روزی ، به وقوع پیوسته از این قرارند:

***

درگذشت مولانا جلال الدین محمد بلخی

756 سال پیش در چنین روزی در سال 672 (ه. ق) مولانا جلال الدین محمد بلخی ، از زبده‌ترین عارفان و یکی از مشهورترین شاعران پر آوازه  ایران زمین ، بدرود حیات گفت .

جلال الدین محمد بلخی در ششم ربیع الاول سال 604 هجری قمری در شهر بلخ متولد شد. نیاکانش همه از مردم خراسان بودند. خود او نیز با اینکه عمرش در قونیه گذشت، همواره از خراسان یاد می کرد و خراسانیان آن سامان را همشهری می خواند.

پدرش بهاالدین ولد بن ولد نیز محمد نام داشت و سلطان العلما خوانده می شد. مولانا در هجده سالگی ، در شهر لارنده ، به فرمان پدرش با گوهر خاتون، دختر خواجه لالای سمرقندی ازدواج کرد. وی در  بیست و چهار سالگی  بنا به وصیت پدر ، دنباله کار او را گرفت و به وعظ و ارشاد پرداخت. دیری نگذشت که سید برهان الدین محقق ترمذی به سال 629 ه.ق به روم آمد و جلال الدین از تعالیم و ارشاد او برخوردار شد.

به تشویق همین برهان الدین یا خود به انگیزه درونی بود که برای تکمیل معلومات از قونیه به حلب رهسپار شد. اقامت او در حلب و دمشق روی هم از هفت سال نگذشت. پس از آن به قونیه باز گشت و به اشارت سید برهان الدین به ریاضت پرداخت. پس از مرگ برهان الدین ، نزدیک 5 سال به تدریس علوم دینی پرداخت و چنانچه نوشته اند تا 400 شاگرد به حلقه درس او فراهم می آمدند.

شیدایی مولانا زمانی  آغاز شد که او با شمس تبریزی آشنا گشت. اما شیفتگی مولانا به شمس را عده ای بر نتافتند و به بدگویی از شمس تبریزی مشغول شدند .

شمس در بیست و هفتم جمادی الثانی سال 642 ه.ق از قونیه بار سفر بست و بنابراین مولانا حداکثر شانزده ماه با شمس همنشین بوده است.

پس از رفتن شمس حال مولانا دیگر گون شد و مریدان و شاگردانش  از رفتاری که نسبت به شمس داشتند پشیمان شده و در صدد یافتن  شمس در  دمشق بر آمدند  . شمس پس از حدود پانزده ماه ، روانه قونیه شد . اما این بار نیز با جهل و تعصب عوام روبرو شد و ناگزیر برای همیشه  از قونیه غایب گردید .

مولانا پس از جستجوی بسیار درباره پیر و مراد خود، ازیافتن وی ناامید شد . او پس از جستجوی بسیار، سر به شیدایی بر آورد. انبوهی از شعرهای دیوان در حقیقت گزارش همین روزها و لحظات شیدایی است.

سرانجام روز یکشنبه پنجم جمادی الثانی سال 672 ه.ق هنگام غروب آفتاب ، مولانا بدرود زندگی گفت. مرگش بر اثر بیماری ناگهانی بود که طبیبان از علاجش درمانده بودند. کوچک و بزرگ مردم قونیه در تشییع جنازه او حاضر بودند. حتی مسیحیان و یهودیان نیز در سوگ او زاری و شیون داشتند.

مرقد او هم اکنون به زیارتگاهی درقونیه  ترکیه تبدیل شده است . مولانا در مقبره خانوادگی خفته است و جمع بسیاری از افراد خاندانش از جمله پدرش در آنجا مدفون اند.

آثار جاویدان مولوی از این قرار است :

"  غزلیات شمس ، مثنوی معنوی (در شش دفتر) ، فیه ما فیه ( منثور ) ، مجالس سبعه  ، مکتوبات ، رباعیات ، و …"

آثار وی به بسیاری از زبان‌های زنده دنیا ترجمه شده‌اند و در اروپا و امریکا شهرت بسیار دارند. از سوی یونسکو سال جاری میلادی (2007) به یاد او نامگذاری شده و در اقصی نقاط جهان برای این شاعر بلند آوازه ایرانی مراسم بزرگداشت برپا می کنند.

***

تحصن نمایندگان طبقه سوم فرانسه برای احقاق حق

218 سال پیش در چنین روزی در سال 1789 میلادی ، نمایندگاه طبقه سوم فرانسه، که شامل توانگران و صاحبان صنایع و بازرگانان بودند ، به مخالفت با لویی شانزدهم ، پادشاه وقت فرانسه ، در نزدیكی ساختمان مجمع ملی خواهان به یك زمین تنیس رفتند و در آنجا سوگند یاد كردند كه تا قانون اساسی مورد نظرشان تدوین نشود متفرق نخواهند شد .

در این روز به دستور لوئی شانزدهم پادشاه وقت فرانسه، نمایندگان طبقه سوم این كشور را به این سبب كه در جلسات قبل مجمع ملی خواهان تدوین یك قانون اساسی برای فرانسه و محدود و مشروط كردن اختیارات پادشاه شده بودند به مجلس راه ندادند . در نتیجه  آنان به جای بازگشت به شهر و خانه هایشان، هرگونه خطر را پذیرفتند، در نزدیكی ساختمان مجمع به یك زمین تنیس رفتند و در آنجا سوگند یاد كردند كه تا قانون اساسی تدوین نشود متفرق نخواهند شد. سوگندنامه مذکور را جز یک نماینده ، جملگی امضا کرده بودند .

آنان سپس از «ورسای» به پاریس رفتند و جلسات بعدی خود را در آنجا برگذار كردند. «میرابو» نطق معروف خود را که به خواست مردم آمده ایم و جز با سر نیزه بیرون نخواهیم رفت در همان زمین تنیس ایراد کرد که در «تاریخ» باقی مانده و معروف شده است.

سرانجام درگیری سربازان پادشاه با نمایدگان طبقه سوم، سبب دفاع مردم معمولی از آنان شد كه به بپاخیزی عمومی و انقلاب فرانسه منجر شد. مجلس طبقات سه گانه به منظور تصویب مالیات اضافی به تشكیل جلسه دعوت شده بود كه نمایندگان طبقه سوم خواهان قانون اساسی شده بودند. طبقه سوم در فرانسه آن زمان، «عوام الناس» نبود بلكه توانگران و صاحبان صنایع و بازرگانان را طبقه سوم (پایین تر از روحانیون و اشراف و اعیان) می خواندند.

***

قیام محمد مكرایی بر ضد فرانسویان

135 سال پیش درچنین روزی در سال 1872 میلادی ، قیام محمد مكرایی بر ضد فرانسویان اشغالگر الجزایر به سختی سركوب شد.

الجزایر در پنجم ژوئن سال 1830 میلادی تحت سلطه فرانسه قرار گرفت. از آن هنگام به بعد الجزایری ها با همكاری و رهبری عبدالقادر اقدام به مقاومت مسلحانه كردند اما از آنجا كه رهبران نظامی فرانسه از قدرت استعماری بسیاری برخوردار بودند و در امور داخلی نیز اختیار نام داشتند هر گونه مقاومت و قیام را سركوب می كردند.

محمد مكرایی رهبر قیام خونین 1872 الجزایر رئیس یكی از قبایل این كشور بود كه با متحد ساختن صدها هزار تن از قبایل مختلف ساكن الجزایر به مبارزه علیه فرانسوی ها برخاست ولی با افزایش نیروهای استعماری بیگانه در این كشور محمد مكرایی و یارانش با شدت عمل فرانسوی ها روبرو شدند و همین امر منجر به شكست این قیام گردید.

***

عزل بنی صدر توسط مجلس و حکم امام (ره)

26 سال پیش در چنین روزی در سال 1360 شمسی، طرح عدم كفایت بنی صدر در مجلس مطرح شد . ساعت 4:30 بعدازظهر این روز مجلس با 177 رای موافق و یك رای مخالف رای به عدم كفایت بنی صدر داد و پس از آن در اول تیر 1360 حكم امام عزل بنی صدر را تنفیذ نمود .

" اخاذی در موارد عدیده ، سوء استفاده از قدرت ، ایراد بیانیه ها و سخنرانی های تحریك آمیز برعلیه انقلاب اسلامی ، ‌ناامن جلوه داده وضع كشور و خسته كردن مردم ، مخالفت صریح با امام ، گفتگوها و ارتباطات نزدیك با ضد انقلاب و توطئه برای براندازی انقلاب اسلامی و... "  از جمله اتهاماتی بود که به شخص بنی صدر وارد بود.

در پی این رویداد ابوالحسن بنی صدر در 6 مرداد 1360 به وسیله یك هواپیمای بوئینگ 707 بهمراه مسعود رجوی به پاریس فرار كرد. خلبانی که آنان را به پاریس برد همان فردی بود که محمدرضا پهلوی را روز 26 دی ماه سال 1357 از ایران خارج کرده بود.

واقعه بركناری بنی صدر و روشدن دست ضد انقلاب یكی از وقایع بزرگ تاریخ انقلاب اسلامی است. درزمانی كه انقلاب نوپا بود و تمام فرزندان مخلص انقلاب درپی دفع دشمن خارجی یعنی عراق به پشتیبانی آمریكا  بودند. دشمنی بس خطرناك تر از داخل سربر آورد وآن ضد انقلاب و گروه بنی صدربود كه از پشت پرده  توسط آمریكا و جهان خواران كنترل می شد.

درآن شرایط سخت وبحرانی كه كشور و انقلاب هرآن در ورطه نابودی قرار داشت هوشیاری فرزندان انقلاب  و به خصوص آن رهبر بزرگ كه جهان را از خواب غفلت بیدار كرده بود. باز با هوشیاری راهیانه خود كشتی  انقلاب را از طوفان ضد انقلاب نجات داد.

***

آغاز سفر یك ماهه تیم بین المللی جاده ابریشم

17 سال پیش درچنین روزی در سال 1990 میلادی ،  سفر یك ماهه تیم بین المللی جاده ابریشم آغاز شد . این گروه شامل یكصد و بیست تن از كشورهای مختلف جهان بود که سفر زمینی خود را پس از تصویب برگزاری سمیناری از سوی سازمان یونسكو در سال 1987 میلادی از چین آغاز كرده بودند.

جاده ابریشم از دیر باز علاوه بر نقش عظیم تجاری و اقتصادی خود راهی برای تبادل امور فرهنگی و انتقال علوم، بین الملل آسیا و اروپا بوده است. همچنین از طریق شاخه اصلی و شعبات فرعی جاده ابریشم فرهنگ، افكار هنر ها ادیان و جلوهای مختلف تمدن میان ملتها و اقوام مبادله می شده است. هدف از برگزاری این سمینار بررسی و تبادل نظر فكری جلب همكاریهای بین المللی در آینده ای نزدیك بود

***

زمین لرزه در شمال ایران

17 سال پیش در چنین روزی در سال 1369 شمسی ، زمین لرزه ای به شدت هفت و شش دهم ریشترشهرستانهای رودبار و منجیل درشمال ایران را تکان داد که بر اثر آن بیش از 40 هزار نفر کشته ، و بیش از 60 هزار تن مجروح شدند . این زمین لرزه همچنین زیان های مالی فراوانی به بار آورد.

در منجیل و رودبار تقریبا تمام سازه‌ها از بین رفت. 100 هزار واحد مسکونی تخریب شدند و 400 هزار نفر بی خانمان شدند.

***

انفجار و هتک حریم مطهر حضرت امام رضا(ع)

13 سال پیش درچنین روزی در سال 1373 هجری شمسی ، در ساعت 2:30 بعد ازظهر، بمبی به وزن 5 كیلوگرم در محل روضه منوره در حرم حضرت امام رضا(ع) منفجر شد .

در آن سال این روز مصادف با عاشورای حسینی سال 1415 هجری قمری بود و رواق ها، صحن ها، بست ها و اطراف مرقد مطهر هشتمین امام معصوم از جمعیت موج می زد و مردم بر افروخته از عشق و ارادت به سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین (ع)، غرق عزاداری و نوحه سرایی بودند که صدای  مهیب انفجار بمب، فضای روضة منوره رضوی را پر می کند و انفجار سهمگین همه جا را به لرزه در می آورد .

بر اثر انفجار این بمب كه توسط عوامل وابسته به استكبار جهانی منافقین كوردل در حرم مطهر كار گذاشته شده بود، ضریح حضرت ثامن الحج(ع) به لرزه درآمد و حدود 300 تن از زائران و مجاورین عزادار اما حسین(ع) به شهادت رسیدند و عده زیادی مجروح شدند .

با این انفجار قسمتی از حرم مطهرآسیب دید و قرآنها وادعیه موجود در محوطه حادثه با خون مردم بی دفاع و بی گناه گلگون گشت و تنگ و نفرت ابدی خدا و ملت مسلمان را نصیب منافقان كوردل نمود .منافقین سنگدل و ناپاک با جنایت  بسیار زشت خود آشکارا نشان دادند که به هیچ اصل و معیار الهی انسانی پای بند نیستند و در دشمنی و ستیز با ملت غیرتمند ایران اسلامی هیچ حدی را نمی شناسند، و ثابت کردند که برای مردم و معتقدات و مقدسات آنها هیچ حرمت و قداست و اهمیتی قائل نیستند.

***

درگذشت وینست شرمن ، کارگردان مطرح سینما

یک سال پیش در چنین روزی در سال 2006 میلادی ، وینست شرمن، کارگردان مطرح دهه‌های 1940 و 50، در سن 99 سالگی و تقریبا یک سال پیش از آنکه 100 ساله شود درگذشت.

این فیلمساز که ضربات جبران ناپذیری را از سوی گروه کمونیستی "هراس سرخ" هالیوود متحمل شده بود ، در زمینه ساخت برنامه های تلویزیونی نیز کاملاً موفق بود و مجموعه های "والتون ها"، "پزشکان بیمارستان" و "باریتا" را ارائه داد.

او فعالیت هنری خود را با بازی در برادوی و فیلم های سینمایی آغاز کرد که از آن جمله می توان به فیلم "مشاور قانونی" محصول سال 1933 اشاره کرد. در این فیلم او یک نقش کوتاه اما بیادماندنی به عنوان یک هرج و مرج طلب جوان را بازی کرد و با جان بریمور همبازی شد. او علاوه بر این چندین فیلمنامه ارائه داد که از آن جمله می توان به "مدرسه جرم" اشاره کرد که با حضور همفری بوگارت کلید خورد.

فیلم های "فیلادلفیایی جوان" با شرکت پل نیومن، "در امتداد شب" با حضور همفری بوگارت و "قصر یخی" با نقش آفرینی ریچارد برتون از دیگر فیلم های مطرح این کارگران به شمار می روند. در اواخر دهه 1940 استودیو برادران وارنر او را برای کارگردانی، بازیگری و نویسندگی به خدمت گرفت و او در زیرشاخه این استودیو سرگرم کار شد. وظیفه او در آن زمان بازسازی فیلم های قدیمی بود.

وینست شرمن در سال 1942 با ساخت ملودرام "راه دشوار" به شهرت و محبوبیت دست یافت، اما در 1950 این استودیو بدون کوچکترین توضیحی عذر او را خواست، چرا که یک نماینده فدرال به استودیو گفته بود این کارگردان با کمونیست ها ارتباط دارد. وی در سال 1997 عنوان کرد که هرگز کمونیست نبوده اما دوستانی مانند جان گارفیلد داشته که نامشان در لیست سیاه قرار گرفته و او همواره از آنها حمایت کرده است.

با اینکه وینست شرمن پروژه های مهم بسیاری را کارگردانی کرد، هرگز به جایگاهی دست نیافت که از سوی آکادمی برای دریافت جایزه اسکار نامزد شود. وی در این مورد می گفت: "از میان 30 فیلمی که ساخته ام، 10 تا 12 فیلم را دوست دارم و بقیه آنها تنها تلاشی برای تامین مخارج زندگی ام بوده اند."

***

1- مهر

2- روزنامک

3- صداوسیما

4- Irib

5- پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی

6- مرکز تحقیقات صدا و سیما

7- سایت ایران

8– ویکی پدیا