تبیان، دستیار زندگی

ICO ها نوعی سرطان هستند!

عرضه اولیه سکه (ICO) معمولا برای حل چهار مشکل موجود در بازار تلاش می‌کند، اما هیچ مسیر و هدف از پیش تعیین‌شده‌ای برای این کار ندارد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
استارتاپ
امروزه بسیاری از استارتاپ‌ها تمایل زیادی به جذب سرمایه از طریق ICO ها (عرضه اولیه سکه) نشان می‌دهند و تصور می‌کنند سود سرشاری از این طریق به دست خواهند آورد. اما متأسفانه بسیاری از آنها بدون مطالعه و تحقیق کافی وارد این حوزه می‌شوند و مسلما پس از مدتی با شکست مواجه خواهند شد.

ورود به این حوزه ریسک‌ها و مخاطرات خاص خودش را به همراه دارد. به همین دلیل تصمیم گرفتیم در این مطلب، حقایقی را درباره‌ی ICO ها ارائه کنیم. در بخش اول این مطلب، توضیح خواهیم داد که ICO ها تلاش می‌کنند کدام مشکلات را حل کنند و بخش دوم به این مسئله اختصاص دارد که چگونه ICO ها طی تلاش برای حل این مشکلات، دردسرهای دیگری را ایجاد می‌کنند.

مقررات دولتی

قوانین و مقررات که برای حفاظت از قشر ضعیف جامعه از سرمایه‌گذاری‌های پرمخاطره طراحی می‌شود، در نهایت فقط به نفع ثروتمندان تمام شده است.

دسترسی به نقدشوندگی

دارندگان توکن از تمام حقوق‌شان چشم‌پوشی می‌کنند. واقعا تعجب‌آور است که چرا مردم برای سرمایه‌گذاری در توکن سر و دست می‌شکنند. حتی اگر منتشرکنندگان توکن با صراحت اعلام کنند که این توکن ارزش چندانی ندارد، انتظار افزایش قیمت در آینده را نداشته باشید

هدف بعدی ICO ایجاد امکان نقدشوندگی برای سرمایه‌گذاران اولیه است. هنگامی که در یک استارتاپ سرمایه‌گذاری می‌کنید، حتی در بهترین حالت ممکن است چند سال طول بکشد تا مبلغی هرچند ناچیز از سرمایه‌گذاری‌تان برگردد. دستیابی به سود در سرمایه‌گذاری خطرپذیر معمولا به زمان نیاز دارد و اغلب بیش از ۸ سال به طول می‌انجامد.

سرمایه‌گذاری بیشتر برای استارتاپ‌ها

شروع یک کسب‌وکار اصلا ساده نیست. ICO‌ ابزاری است که موجب ایجاد ارتباطات بیشتر بین سرمایه‌گذاران و استارتاپ‌ها می‌شود.

مشارکت در سوددهی پلتفرم‌ها

کاربران پیشگام که سهمی در موفقیت یک شبکه‌ی اجتماعی مانند فیس بوک/ توییتر/ اینستاگرام/ واتس‌اپ/ رددیت و نظایر آنها داشتند، هیچ پاداش اضافی به‌خاطر کمک به آن شرکت برای دستیابی به موفقیت دریافت نمی‌کنند. ICO‌ امکان کسب سود از مشارکت اولیه را فراهم می‌سازد.

قوانین دولتی

قوانین سرمایه‌گذاری در ایالات متحده واقعا عجیب و غریب است. از یک سو، خودِ دولت تبلیغاتی را در تلویزیون ارائه می‌کند که مردم را به خریدن بلیط‌های بخت‌آزمایی (لاتاری) تشویق می‌کند، اما از سوی دیگر سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های پرخطر مانند سرمایه‌گذاری خطرپذیر را ممنوع می‌کند. این مقررات بسیار خودسرانه و ناکارامد هستند.

بازگشت سرمایه

اغلب سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر غیرمعمول به نظر می‌رسند. دلیلش این است که حتی موفق‌ترین آنها اغلب تا چندین سال برای سرمایه‌گذاران‌شان سودی به همراه ندارند و این افراد باید مدت‌ها منتظر بمانند تا مقداری از سرمایه‌شان برگردد.

اما مشکل کجاست؟ واقعیت این است که راه‌اندازی یک شرکت میلیارد دلاری مسئولیت بزرگی است و سرمایه‌گذاران (و نیز کارکنان) اگر می‌خواهند به اهداف بلندپروازانه‌ی خودشان برسند، باید تحمل داشته باشند و چشم‌انداز طولانی‌مدتی را برای آن ترسیم کنند.

سرمایه‌گذاری بیشتر برای استارتاپ‌ها

شاید جذب میلیون‌ها دلار سرمایه از سرمایه‌گذارانِ سراسر جهان برای استارتاپ‌ها عالی به نظر برسد، اما آیا باید تمام مشکلات موجود در این زمینه را به حساب عرضه اولیه سکه (ICO) بگذاریم؟ جذب سرمایه در دنیای استارتاپی شیوه‌های خاص خود را دارد. البته برخی در این میان هستند که فکر می‌کنند جذب سرمایه از طریق عرضه اولیه سکه (ICO) به مراتب ساده‌تر از متقاعد کردن سرمایه‌گذاران خطرپذیر برای انجام این کار است.

مشارکت در سوددهی پلتفرم‌ها

در کسب‌وکاری که اثر شبکه‌ای قوی دارد، استفاده از توکن‌های کاربردی می‌تواند به گروهی از کاربران انگیزه بدهد تا با تبلیغ یک پلتفرم به رشد و توسعه‌ی آن کمک کنند. (توضیح: اثر شبکه‌ای به این معناست که افزایش تعداد کاربران به افزایش درآمد و سود شرکت می‌انجامد). کاملا مشخص است چرا تقریبا همه‌ی شرکت‌هایی که دامنه فعالیت‌شان عمومی است، طرح خرید سهام توسط کارمندان خود را اجرا می‌کنند. توکن‌های کاربردی همین مدل را به جای کارمندان به مشتریان (با منافعی متفاوت) تعمیم داده‌اند.

عدم پشتیبانی واقعی از سرمایه‌گذار

ICO‌ استانداردهای حمایت از سرمایه‌گذار که ده‌ها سال است سرمایه‌گذاران خطرپذیر از آن برخوردارند را ندارد. استانداردهایی مانند برنامه‌های چهارساله‌ی واگذاری سهام، تأیید هیئت‌مدیره برای حقوق‌ها / هزینه‌های کلان، ممنوعیت برای تجارت سرمایه‌گذاران داخلی و حسابرسی مالی در حوزه‌ی ICO‌ مسائلی هستند که عملا به آنها توجهی نشده است.

ناسازگاری اساسی با نظام حقوقی

با اینکه شعار «رمزنگاری یک قانون است» در جامعه‌ی اتریوم از محبوبیت زیادی برخوردار است، این شعار در دنیای دارایی‌های متمرکز (و مسلما قابل سانسور) چندان به ICO‌  قابل تعمیم نیست. چرا که ماهیت این دارایی‌ها حول شرکت / مؤسسات غیرانتفاعی‌شان و نیز بنیانگذاران متمرکز است.


کلام آخر

مشکل اینجاست که منتشرکنندگان توکن می‌گویند از «فناوری انقلابی بلاک چین» استفاده می‌کنند و به همین دلیل تازه‌واردان فکر می‌کنند اینها را می‌توان از نظر قانونی با بیت کوین مقایسه کرد. بیت کوین از همان اولین روزهای شروع فعالیتش فروشندگان متقلب و فریبکار را به خود جلب کرده است، اما توکن‌ها حجم زیادی از انواع بازاریابی چندسطحی (multi-level-marketing) را تقریبا با هر رویداد بلاک چین به ارمغان آورده‌اند.
منبع: ارز دیجیتال