تبیان، دستیار زندگی

در مقابل توهین والدینم چکار کنم؟

هر چند پدر و مادر، رفتار صحیحی با فرزند خود نداشته باشند، همچنان فرزند موظف به تكریم والدین و كسب رضایت آنان است و نمی تواند مقابله به مثل نماید البتّه قطعا هر كسی باید پاسخگوی عملكرد خویش باشد؛ زیرا در اسلام حقوق فرزندان و والدین متقابل است‌.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
احسان والدین،
فردی نزد پیامبر (صلّی الله و علیه و آله و سلّم) آمد و گفت : پدر و مادری دارم كه با آن ها رابطه خوبی دارم، ولی آن ها مرا با حرف و طرز برخوردشان می آزارند پاسخ آنان را نمی دهم، ولی حالا دیگر می خواهم آنان را ترك كنم و مدتی نزدشان نروم حضرت فرمود: در این صورت خداوند هم تو را ترك خواهد كرد مرد عرض كرد: پس چه كنم؟ حضرت فرمود: به كسی كه تو را محروم ساخت، ببخشای و با كسی كه با تو قطع رابطه كرد، پیوند برقرار كن و از كسی كه به تو ستم كرد، درگذر اگر چنین كنی، خداوند سبحان پشتیبان تو خواهد بود و از توحمایت خواهد كرد [1]

هر چند پدر و مادر، رفتار صحیحی با فرزند خود نداشته باشند، همچنان فرزند موظف به تكریم والدین و كسب رضایت آنان است و نمی تواند مقابله به مثل نماید البتّه قطعا هر كسی باید پاسخگوی عملكرد خویش باشد؛ زیرا در اسلام حقوق فرزندان و والدین متقابل است‌؛ یعنی هم والدین بر فرزندان حقوقی دارند كه باید فرزندان رعایت كنند و هم فرزندان بر والدین حقوقی دارند كه والدین باید رعایت كنند «قال علی علیه-السلام‌: «ان للولد علی الوالد حقاً و ان للوالد علی الولد حقاً» [2] احترام و نیكی به پدر و مادر حتی اگر كافر و مشرك باشند، نیز لازم است؛ بنا بر این نیكی و احترام به والدین و ناراحت نكردن و نرنجاندن آنان در همه شرایط لازم است.

حال اگر هر كدام از والدین یا فرزندان وظیفه خود را انجام ندادند، سبب نمى شود كه دیگرى هم انجام وظیفه نكند اگر فرضاً پدر شما وظیفه اش را نسبت به شما انجام نمى دهد و نسبت به شما قصور یا تقصیری از او سر زده است، این دلیل نمى شود كه شما نسبت به او بى احترامى كنید و در انجام وظایف خود كوتاهى نمایید.

نكته بسیار مهم:

امّا در عین حال، سفارش اسلام به بی احترامی نكردن به والدین بدین معنا نیست كه حتماً با نظرشان موافقت نمایید؛ لذا علمای ما در سؤال از این كه:
آیا پدر و مادر می توانند فرزند خود را در انجام كاری مانند مسافرت و یا رشته تحصیلی و امر و نهی كنند؟ آیا اطاعت در این امور واجب است؟
چنین پاسخ گفتند: اگر امر و نهی والدین خلاف مسیر تربیت و هدایت فرزند به روش دینی، نباشد و موجب اختلال در امور فرزند نشود و والدین از ترك این اوامر و نواهی اذیت شوند، اطاعت آن ها لازم است و در غیر این صورت واجب نیست البته در ابراز مخالفت هم رعایت حرمت و شأن آن ها صورت گیرد و سزاوار است رضایت آنان جلب شود.

پی نوشت:
[1] العلامه المجلسی، بحار الانوار، الناشر: مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، سنه النشر: 1404 هق ،ج 71، ص 100
[2] ‌ نهج البلاغه، فیض الاسلام ،حكمت 399

منبع : پرسمان دانشجویی
مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.