طلبه شهید حجةالاسلام والمسلمین محمد على امیدى

شهیدان، سالک طریق به دوست هستند که جام شهادت را با علم و عشق سرکشیدند و سرمست از لقاى حضرت حق، به ملکوتیان پیوستند. روحانى پاک دل، محمد على امیدى نیز یکى دیگر از افتخارات سلک منبر و محراب بود که پس از طى فراز و نشیب‌هاى زندگى، رداى سرخ شهادت را به تن کرد.

وى به سال 1340 ش در شهرستان آمل دیده به جهان گشود. او با استعداد خوبى که داشت، در مدارس شاگرد ممتاز بود. پرنده قلبش خیلى زود آشیانه نشین حوزه آمل شد و به فراگیرى علوم دینى پرداخت. محمد على به امر تحصیل اهمیت مى‌داد و در کنار درس، در رعایت اخلاق طلبگى کوشا بود.

با حمله صدامیان به خاک پاک ایران، شهید امیدى سه مرتبه به جبهه رفت. پدرش نقل مى‌کند: دبستان را که تمام کرد به حوزه علمیه رفت، یک روز در حالى که میهمان داشتم، وارد خانه شد و گفت: بابا مى‌خواهم به جبهه بروم. گفتم: من پدرت هستم و باید به تو اجازه بدهم که بروى، نباید اجازه بدهم؟ محمد على گفت: بابا جان! خدا به شما پنج اولاد داده، یکى براى خدا، چهارتایش هم براى خودتان!

آخرین بار که به جبهه رفت در منطقه گیلان غرب بود که در ششم اردیبهشت ماه سال 1360شمسى به شهادت رسید و روح ملکوتى‌اش به بلنداى عشق پرواز کرد. بدن مطهرش را که سال‌ها بعد پیدا شد، در امامزاده ابراهیم آمل به خاک سپردند. 



منبع: وبسایت افق حوزه