خدواند ازلی و ابدی ، گاهی بنا به حکمت بی منتهای خود ،زمان یا مکانی را شرافت و برتری زیادی می بخشد ،و بنا بر همین حکمت شب قدر را بر هزار ماه برتری می دهد
اگر چه انجام اعمال در هر زمان و مکانی دارای پاداش و فواید معنوی می باشد؛ ولی انجام این گونه اعمال در زمان ها و مکانهای مقدس، در افزایش پاداش معنوی موثّر است، مثل افزایش ثواب نماز در مساجد، به خصوص در «مسجد الحرام» و «مسجد النبی» و افزایش ثواب اعمال خیر د
بى عدالتى و رفتار تبعیض آمیز نسبت به فرزندان ، نه تنها والدین را از محبّت آنان محروم مى كند ؛ بلكه آینده فرزندان را نیز با خطر مواجه مى نماید . از این رو ، دانشمندان تعلیم و تربیت در عصر حاضر ، رعایت عدالت در برخورد با فرزندان را براى پرورش انسان هاى شایس
یک نفر به بیماری پوست مبتلا میشود مراجعه میکند به طبیب. طبیب میگوید با سه شرط تو خوب میشوی، منتها تک تک آنها فایده ندارد؛ باهم موثر است. اول باید پرهیز کنی؛ یک چیزهایی است حساسیت پوستت را افزوده میکند. دوم شربتی است که از باطن، بیماری تو را از بین میبرد،
می خواستم بدانم ما خانم های خانه دار که همش درحال دویدن، شستن و پخت... و کارای یکنواخت این چنینی هستیم، یاحتی کمتر فرصت انجام مستحبات را داریم، آیا برای خانه داری ما نیز اجر و ثوابی هست؟
انسان یا راه بهشت را طی می کند یا راه جهنم را یعنی نمی شود انسان نه بهشتی بشود نه جهنمی یعنی هر کسی اطاعت خدا را نکرده حتماً از شیطان اطاعت می کند. راه سومی نداریم
<p>بعد از انجام گناه»، خداوند به کسانی که پشیمان می شوند و به فکر اصلاح و جبران می باشند وعده آمرزش و حتی پذیرش بیش از گذشته به بندگان می دهد. تا آدمی با امیدواری به رحمت بی پایان خدا هر چه سریع تر و پایدارتر به راستی و درستی گرایش پیدا کند. اما شیطان ناا
رسول الله آنقدر روزه می گرفت که می گفتیم: او روزه اش را نمی شکند و بعضی اوقات چنان پیوسته روزه نمی گرفت که می گفتیم: او دیگر روزه نمی گیرد و پیامبر را ندیدیم که روزه گرفتن ماهی جز رمضان را به پایان برد و کامل گرداند و – چنان که– او را ندیدیم هیچ ماهی را ب
هر چه خوبی کنیم، بعضی قدر نمی دانند و در برابر خوبی های ما بدی می کنند. با این گروه از افراد فامیل، دوستان و آشنایان چه کنیم؟ آیا ما هم در برابر خوبی آنان خوبی و بدی آنان را با بدی پاسخ دهیم؟ بی اعتنا باشیم؟ قطع رابطه کنیم؟ بسوزیم و بسازیم؟
سفارش در خصوص والدین امری است که به کرات در متون دینی دیده می شود. احترام به والدین، محبت به ایشان و برآوردن نیازهایشان اموری است که بدان ها تاکید شده است تا آنجا که حتی مشرک بودن و یا مرگ آنها دلیلی برای دست کشیدن و توقف از نیکی کردن نمی گردد. در اهمیت ا
اگر دیدید حال عبادت ندارید، خیلی شلوغ نکنید و صابر باشید چون خدا که صانع و پرورنده ماست، برای رشد دادن ما این کار را کرده است. وقتی هم راه باز شد و کار روی دور افتاد شکر کنید و بهره ببرید.
زمانه ، زمانه تقابل ارزش هاست ، دیگر یک معیار دقیق از خوبی و بدی در دست مردم نیست ، معیار سنجش و ارزش گذاری رفتارها و اعمال ، سلیقه افراد است هر کسی با توجه به گرایشی که دارد باورها و اندیشه ها را ارزش گذاری می کند .
..ابلیس می گوید: من با «گناه» بندگان خدا را هلاک می کنم و به جهنّم می برم، اما آنها توبه می کنند و حال من را می گیرند و من را هلاک می کنند. بعد من آنها را به هوای نفس-یعنی به چیزهایی که دوست دارند ولی گناه نیست- وادار می کنم، و اینها می گویند: ما که گناه
فرازی از مناجات شعبانیه : آنچه تقدیر نموده اى بر من اى آقاى من در آنچه كه تا پایان عمر بر من فرود مى آید از نهان و آشكارم جارى شده است،و تنها به دست توست نه به دست غیر تو فزونى و كاستى ام و سود و زیانم،خدایا!اگر محرومم كنى پس كیست آن كه به من روزى دهد؟و
در روایتی نورانی از امام حسین علیه السلام می خوانیم که حضرت عبادت کنندگان را به سه دسته تقسیم فرمودند: «عده ای از شوق بهشت خدا را عبادت می کنند که این عبادت تجار است. و عده ای از خوف جهنم خدا را عبادت می کنند که این عبادت عبید و بردگان است. و عده ای نه از
توصیه ای اخلاقی مبتنی بر روایات وجود دارد که هر فرد باید خویشتن را پست تر از دیگر انسان ها، حتی دیگر موجودات بپندارد! آیا چنین توصیه ای صحیح و عقلانی است؟!