دنیای متروک استالکر
"استالکر" بدون شک جزو آن دسته بازیهایی است که فقط به مذاق عدهای خاص خوش میآید و بس. اینکه این همه صبر و حوصله برای انتشار استالکر واقعاً ارزشش را داشته یا نه. باید شما و بعد از بازی کردن بگویید نه کس دیگری. به خواندن هیچ نقد و پیش نمایش و توضیحی در مورد بازی اکتفا نکنید. هر کس بنا به سلیقهاش با استالکر برخورد میکند. نقد کردن چنین بازیای کار بسیار مشکلی است. اما یک چیز را نمیتوان نادیده گرفت: بازی به شدت خوش ساخت است و همان چیزی از آب درآمده که سازندهها میخواستند و قول داده بودند، البته با چشمپوشی از باگها.
استالکر در بین راه یک بازی نقشآفرینی و اکشن اول شخصگیر کرده است. شاید دلیل عجیب بودنش این موضوع باشد. از طرفی، شما با یک داستان کاملاً غیر خطی و بزرگ طرفید که در دنیایی اتفاق میافتد که وسعتش رنگ از رخ هر هافلایف بازی میپراند. از طرف دیگر، اکشنها خیلی کمتراز آن چیزی هستند که یک نقش آفرینی باید داشته باشد. چرنوبیل بهطور کامل برای شما بازسازی شده تا در آن قدم بزنید و گوشه کنارش را ببینید. در هنگام ساخت بازی، سازندهها از مکانهای واقعی چرنوبیل برای بازسازی رایانهاش تصویربرداری کردند.
یکی از بهترین نقاط قوت بازی، تعلیق و دلهرهای است، که سازندهها به خوبی آن را به شما منتقل میکنند آن هم دلهرهای نه از نوع Doom. ترس و دلهرهای که از احساس تنهایی ناشی میشود. راه رفتن تنها در یک شهر بسیار بزرگ و متروکه (که به خاطر طراحی خوب سازندهها، کاملاً ظاهر شهر مانند دارد) در حالی که هر جا را نگاه کنید، کسی نیست و معدود موجودات زنده دشمنهای شما هستند، خیلی خوب میتواند هر کسی را بترساند.
در بیشتر قسمتهای بازی، استارکر در فضاهای بسیاری بزرگ رخ میدهد البته برای رفتن از بخشی از شهر به بخش دیگر، صفحههای Loading آزاردهندهای زحمت اجرای محاسبات بخش جدید را میکشند که کاش میشد کلکی پیدا کرد تا این مکثها در روند بازی اختلال ایجاد نکند. بعضی از ماموریتها هم ایجاب میکنند تا درون ساختمانها و زیرزمین را جستوجو کنید. در این گونه مواقع، باید آمادگی غافلگیر شدن از هر گوشهای را داشته باشید. موجودات رادیو اکتیو شده و دزدهای دیگر که در چرنوبیل مشغول رفت و آمد هستند، اصلا رحم ندارند.
شما از طرف اشخاص مختلف ماموریت میگیرید تا کارهایی را برایشان در منطقه چرنوبیل که به خاطر حادثه انفجار راکتور هستهای، تبدیل به منطقه رادیواکتیو شده انجام بدهند. همچنین از سرنوشت خود هم سر در بیاورید که چندان هم پیچیده نیست. با این که ماموریتها به ظاهر با هم تفاوت دارند، اما هسته مرکزی همهشان یکی است، تیراندازی و از بین بردن هر موجود متحرکی که سر راهتان قرار میگیرد.
هوش مصنوعی دشمنها عالی است، اگر بعضی وقتها به خاطر باگهای عجیب engin، در گوشهایگیر نکنند و خودشان را به دیوار نزنند. یا با دیدن رفتارهای سریع شما گیج نشوند و ناگهان سر جایش بایستند! عکسالعملهای خوبی دارند.
نبردهای تن به تن به دیگر استالکرها یا همان مزدورهایی که برای انجام ماموریت به داخل منطقه آمدهاند، بسیار هیجانانگیز است. زیرا آنها به این راحتیها تسلیم شما نمیشوند و فکرتان را به خوبی میخوانند. اگر کانتر باز باشید. مشکلی نخواهید داشت، همه موجودات بازی با یکی دو تا هدشات دخلشان میآید.
برای تمام کردن استالکر زمان نسبتاً معقولی را باید صرف کنید. اگر هم دنبال ماموریتهای جانبی باشید، تقریباً همه جای نقشه را خواهید دید. قهرمان شما در استالکر همانند یک قهرمان بازیهای نقشآفرینی، کوله پشتی دارد که آیتمهای زیادی در آنجا میشود علاوه بر سلاحها و مهمات، زرههای مختلف و دیگر آیتمهای بازیهای نقشآفرینی هم سر راهتان هست. بعضی از ماموریتهای جانبی، جوایز خوبی دارند و بسیاری دیگر فقط پول برای شما به ارمغان میآورد وقتی هم که بازی از نیمه گذشت. معمولاً آنقدر پول دارید که احتیاجی به ماموریت اضافه نداشته باشید و خرج مهماتتان را خودتان بدهید!
همانطور که گفتم، قضاوت نهایی را به خود شما واگذار میکنیم اما استالکر از لحاظ فنی نمره بسیار خوبی میگیرد و این با شماست که از بازی لذت ببرید یا نه. برای اجرا کردن استالکر یک سیستم بسیار پیشرفته لازم است. کارتهای گرافیکی 512 به همراه 2 گیگابابت رم را پیشنهاد میکنیم.
منبع: هفته نامه کلیک