تبیان، دستیار زندگی

شرح اصطلاحات اصول فقه؛

آشنایی با اصطلاح اصولی «حروف حکایی»

حروف حکایی، مقابل حروف ایجادی است و به حروفی گفته می‌شود که معنای حکایی دارد؛ یعنی معنایی که از واقعیتی در خارج حکایت می‌نماید.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
حروف حکایی
حروف حکایی
حروف بیان‌گر واقعیتی خارجی را حروف حکایی گویند.

تعریف حروف حکایی
حروف حکایی، مقابل حروف ایجادی است و به حروفی گفته می‌شود که معنای حکایی دارد؛ یعنی معنایی که از واقعیتی در خارج حکایت می‌نماید.

معنای حکایی داشتن حرف
در این که آیا حرف، معنای حکایی دارد یا نه، اختلاف وجود دارد؛ برخی هم چون مرحوم «نایینی» تمامی حروف را دارای معنای ایجادی دانسته و اعتقاد دارند که همه حروف ایجاد نسبت می‌کنند و معانی آنها قبل از استعمال ثبات و تقرری نداشته و به همین دلیل در آنها حکایتی وجود ندارد.

اما برخی معتقدند بیشتر حروف، معنای حکایی دارند، مانند: «مِن»؛ «الی»؛ «علی»؛ «فی» و غیره؛ برای مثال، حرف «فی» از نسبت ظرفیه میان ظرف و مظروف حکایت می‌کند. [۱] [۲] [۳] [۴] [۵]

عناوین مرتبط
معنای حکایی؛ حروف ایجادی.


ــــــــــــــ
پانویس
۱. ↑ مباحث اصولی، محمد، فاضل لنکرانی، ص (۳۸۲-۳۷۳).
۲. ↑ سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۴۲۷.
۳. ↑ مناهج الوصول الی علم الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۸۰.
۴. ↑ تهذیب الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۲۵.
۵. ↑ العقد الفرید فی فن التجوید، صبره، علی، ج۱۳۲، ص۱.


منبع: پایگاه اینترنتی ویکی فقه