مشكلی با حاتمی كیا و پرستویی ندارم
در برنامه شب شیشه‌ای
كیانیان: هیچ مشكلی با حاتمی كیا و پرستویی ندارم
خبرگزاری فارس: رضا كیانیان با رد شایعات مربوط به ادامه نیافتن همكاری وی با حاتمی كیا و پرستویی گفت: شایعه چیز مخربی است چون لقلقه دهان كسانی است كه اهل غیبت هستند و به این كار مذموم مشغولند.
كیانیان در برنامه پنجشنبه «شب شیشه‌ای» گفت: چرا ذهن‌مان را پر می‌كنیم از حرفهای بد و بدگویی و چرا ذهن‌مان را پر از چیزهای خوب نكنیم؟ شایعه چیز مخربی است چون لقلقه دهان كسانی است كه غیبت كردن را دوست دارند و چه به لحاظ دینی و چه عرفی و فیزیكی چیز مذمومی است.
او درباره عدم همكاری‌اش با آثار ابراهیم حاتمی كیا پس از دو همكاری موفق در آژانس شیشه‌ای و روبان قرمز، گفت: سینما قواعد خود را دارد، آقای حاتمی كیا تمام فیلمنامه‌هایی را كه می‌نوشت، می‌داد تا من بخوانم و حتی به‌نام پدر هنوز نسخه اولیه‌اش در كامپیوتر من موجود هست. من در این سال‌ها بارها به ایشان مشاوره داده‌ام اما بعد از دو فیلمی كه برای من هم خاطره‌انگیز بودند فرصت همكاری پیش نیامد. شاید اگر به من هم بگویند كه در فیلمنامه «به‌نام پدر»، رضا كیانیان كجا قرار دارد، من بگویم هیچ جا!
وی افزود: حاتمی‌كیا موقع بازی در فیلم آژانس شیشه ای، قصه به رنگ ارغوان را تعریف كرد و فیلمنامه آن را هم خواندم كه به نظرم خیلی نزدیك به «حاتمی كیا» است اما برای من جایی برای بازی در آن وجود نداشت.
وی همچنین ضمن رد هرگونه مشكل با پرویز پرستویی گفت: الان دارم با پرستویی فیلمی بازی می‌كنم و اصلا قهر و آشتی به ما نمی‌آید.
كیانیان تاكید كرد: من تا اینجا كه در زندگی حرفهای پیش رفته‌ام، با هیچكس در سینما، به خصوص بازیگران مشكلی نداشته‌ام. حتی با بازیگری كه برای اولین‌بار همكاری می‌كنم، رفیق شش دانگ می‌شوم. من در سینما یك قافله رفیق دارم، به همه‌شان می‌بالم و همه را هم دوست دارم. من معتقدم وقتی شما نقشی را می‌پذیرید، روح و جسم خود ر ابه آن نقش می‌سپارید حال اگر قرار باشد من با شما، در یك فیلم رفیق باشم، رفاقت موجود بین ما می‌تواند بازی‌ها را بیشتر در قلب و روح تماشاگر بنشاند.
وی در مورد قرار گرفتن نام او بالاتراز جمشید مشایخی در فیلم یك بوس كوچولو، گفت: فكر نمی‌كنم در هیچ فیلمی، به كارگردانی گفته باشم كه اسم من اول باشد. در نهایت هم تهیه‌كننده هم تایید می‌كند كه كارگردان باید در این زمینه نظر دهد. قاعدتا تیتراژ را كارگردان تایید می‌كند و من به این قضایا فكر نكرده‌ام.
وی گفت: دوست دارم پله پله بالا بروم، دوست ندارم به بالا پرت شوم. اینگونه آدم معقول‌تری هستم و جوگیر نخواهم شد. من نه می‌خواهم به عرش برسم نه به فرش و می‌خواهم همین كه هستم، باشم. برای همین هم هست كه از ابتدا به فكر این بودم كه در صورت موفقیت، ابتدا جایزه نقش دوم را بگیرم و بعد به جایزه نقش اول فكر كنم.
وی در مورد كم حاشیه بودن خود گفت: وقتی كاری به كار كسی نداشته باشی كاری به كارت ندارند به همین سادگی! زیاد به زندگی خصوصی كسی، كاری ندارم و فكر می‌كنم كه زندگی خصوصی همه مال خودشان است. دوست هم ندارم به حریم خصوصی خودم سرك كشیده شود.
كیانیان در این برنامه، گفت: كلی نگاه كردن من را عصبی می كند چرا كه برایم معنی خاصی ندارد. من در زندگی فكر می‌كنم كلی دیدن و كلی حرف‌زدن به هیچ جا نمی‌رسد ولی وقتی به جزئیات و به مورد مشخص اشاره می‌كنیم و راجع به آن بحث می‌كنیم، آن موقع در واقع می‌توانیم چیزی بفهمیم و می‌توانیم پیشرفت كنیم. وقتی یك پله را ببینیم می‌رویم پله بعدی و از پلكان بالا می‌رویم اما وقتی راجع به پلكان صحبت می‌كنیم به صعود نمی‌رسیم. به نظر من باید در همه زمینه‌ها جزئی‌نگری را پیش خود كنیم. مثلا وقتی یك فیلم فروش می كند بلافاصله تهیه كنندگان، اهالی سینما، معاونت سینمایی، خانه سینما، كارشناسان، تلویزیون وهمه رسانه‌‌های مربوط باید در این مورد جستجو كنند. مثلا نشست بگذارند و ببینند كه چرا این فیلم فروش كرده و اینگونه به جزئیاتی خواهیم رسید كه بعدا می‌تواینم آنها را رعایت كنیم تا فیلم‌هیامان پرفروش شود.
در این برنامه، كیانیان با اشاره به تاریخچه ایفای نقش متفاوت در سینما گفت:در سینمای قبل از انقلاب در كشور ما موجی درست شد كه به موج نوی سینمای ایران معروف بود. قبل از آن، در دهه چهل وپنجاه تولیدات سینمای ایران، شامل موضوعات تكراری بود كه در آن موضوعات تكراری، شخصیت‌های تكراری و تیپ‌های تكراری هم وجود داشت و برای همین، برخی از بازیگران آن موقع در فیلم‌های متعددی همان نقش یا تیپ را تكرار می‌كردند، اما از یك زمانی، داستان‌ها تكرار نشد، سینماگران موج نو مقداری وارد زندگی روزمره شدند، روابط جدیدی را شروع كردند و با جستجو و كاوش در زندگی، نقش‌های جدیدی وارد سینمای ایران شد اما این نقش‌هایی بود كه یا آن بازیگران نمی‌توانستد بازی كنند یا مردم باورشان نمی‌شد كه بازیگری در نقش‌هایی كه بازی نكرده، بازی كند، در نتیجه كارگردانانی مثل آقایان فرمان آرا، مهرجویی، تقوایی، كیمیایی و كیارستمی كه مربوط به این موج می‌شدند، رفتند سراغ بازیگران تئاتر چرا كه این بازیگران توانایی ایفای نقش‌های متفاوت را داشتند.
وی در عین حال گفت: در سینما قاعدتا خیلی از بازیگران در یك نقش ماندگار می شوند و می مانند و به طور مرتب این نقش را تكرار می‌كنند، اما من شخصا دوست ندارم یك نقش را تكرار كنم چرا كه دفعه دوم هیچ لذتی برای من ندارد.
كیانیان گفت: سینما یك پایه‌اش تجارت است و تجارت، قاعدتا محافظه كار است. برای همین است كه سازندگان یك فیلم ترجیح می‌دهند كه بازیگر پایش را جایی بگذارد كه قبلا جواب داده تا سرمایه‌ای كه گذاشته شده، برگردد پس نقش را می‌دهند به كسی كه قبلا در آن نقش امتحانش را پس داده باشد اما سینماگرانی مثل بهمن فرمان‌آرا اینگونه نیست و به عنوان مثال در «یك بوس كوچولو» كار او در استفاده از من یك اقدام آوانگارد و پیشرو بود.
وی تاكید كرد: من هیچ وقت نمی گویم ستاره شدن بد است. یكسری از بازیگران ستاره هستند و یكسری، بازیگران دراماتیك. بعضی از بازیگران تك‌نقش هستند و برخی چند نقش. ستاره‌ها در سینما بازیگران تك نقش هستند و دوست دارند همیشه نقشی را بازی كنند كه خودشان دیده شوند اما بازیگران دراماتیك، برایشان نقش زیاد مهم نیست.
كیانیان اظهار داشت: مخاطب سینما به ستاره نیاز دارد و چهره، فیزیك ، صدا نگاه ، بدن ابزار خدادادی ستاره است كه برای بیننده جذاب است و او كم می‌تواند چنین چیزهایی را یك جا در یك آدم ببیند و دوست دارد این زیبایی‌ها را راوی پرده سینما ببیند، پس ستاره برای سینما لازم است اما من می‌گویم وقتی بازیگری این ابزار را ندارد لزومی ندارد اصرار بر ستاره شدن داشته باشد.
وی در مورد كوتاهی و بلندی نقش‌هایی كه در آن بازی می‌كند و اهمیت این قضیه، گفت: در سریال كیف انگلیسی، من نقش یك روحانی را بازی كردم كه 13 دقیقه در 13 قسمت بود یا نقش قاضی در سریال 26 قسمتی دوران سركشی اما همه این نقش ها را به خاطر دارند.
جوی در جامعه موجود است كه می‌گوید نقش اول مهم است اما من همیشه می‌گویم كوشش كن بازیگر شوی و بازیگر خوبی باشی.
منبع : خبرگزاری فارس
مطالب مرتبط :
