نخستین «شب كارگردانان سینمای ایران»
رئیسیان: كارگردان‌ها، جایگاه سینمای ایران پس از انقلاب را ارتقا دادند
علیرضا رئیسیان، رئیس شورای مركزی كانون كارگردانان ایران گفت:اگر سینمای ایران به ویژه در سالهای بعد از انقلاب، جایگاهی خاص پیدا كرده، این جایگاه را مدیون حضور فعال كارگردان‌ها هستیم.
در مراسم نخستین شب كارگردانان سینمای ایران كه در تالار مهربانی مجموعه فرهنگی ورزشی انقلاب برگزار شد، طیف گسترده‌ای از نسل‌های مختلف كارگردانان سینمای ایران گردهم آمده بودند، كه در این جمع می‌توان به مسعود كیمیایی، عباس كیارستمی، سیروس الوند، محمد متوسلانی، علیرضا داودنژاد، سیف‌اله داد، جواد شمقدری، كیانوش عیاری، احمدرضا درویش، سیدرضا میركریمی، محمدمهدی عسگرپور، یدالله صمدی، مجید قاری‌زاده، كمال تبریزی، جعفر پناهی، پرویز شهبازی، مازیار میری، محمدرضا اعلامی، كیومرث پوراحمد، سیامك شایقی، محمد بزرگ‌نیا، سعید ابراهیمی‌فر، سامان مقدم، وحید موسائیان، حسین فرحبخش، سید محمد بهشتی، ابوالحسن داودی، تهمینه میلانی، احمد امینی، محمد رسول‌اف، افشین شركت و علیرضا امینی اشاره كرد، ضمن این كه از مسوولان سینمایی، محمدرضا جعفری جلوه و علیرضا رضاداد در این مراسم حضور داشتند.
رئیسیان: كارگردان یعنی رهبر اركستر سینما
در ابتدای این مراسم علیرضا رئیسیان در سخنانی، جایگاه مهم كارگردان در سینمای ایران را یادآور شد و گفت: در تعاریف آكادمیك از كارگردانی آمده است كه وظیفه كارگردان هدایت و رهبری - یعنی بالاترین مرتبه خلق در یك اثر سینمایی - است و شاید بتوان این جایگاه را با جایگاه رهبر یك اركستر مقایسه كرد.
وی در ادامه گفت: كار اصلی كارگردانان، حل كردن بحران‌هایی است كه بر سر راه ساخت یك فیلم به وجود می‌آید اما موانعی هم هست كه از بیرون به این كارگردانان وارد می‌شود كه رفع آنها، وظیفه فیلمساز نیست بلكه مسئولین دولتی باید در این زمینه همكاری كنند.
زیرا اگر سینمای ایران به خصوص بعد از انقلاب جایگاهی خاص پیدا كرده، این جایگاه را مدیون حضور كارگردانان هستیم. اگر امروز كشورهای مسلمان همسایه یا كشورهای منطقه آرزو دارند جایگاه ما را در سطح سینمای جهان داشته باشند، به خاطر حضور این كارگردانان هنرمند و افتخارات آنها در سطح جهانی است. البته یك هنرمند پشت در مانده و توقیف شده، نمی‌تواند اثر هنری مهمی خلق كند بلكه باید اندیشه‌اش آزاد باشد و این میسر نیست مگر اینكه خود هنرمندان و همینطور مسئولان شان و مقام یك هنرمند را پاس بدارند.
رئیس كانون كارگردانان گفت: سفیر ایران در فرانسه، در زمان برگزاری جشنواره كن گفته بود: هروقت ما در دیپلماسی با در بسته مواجه می شویم، سینمای ایران كلید رمزگشای ما است و عباس كیارستمی سینماگری است تاكنون قفل های مهمی را در این راه باز كرده است.
رئیسان همچنین گفت: سینمای ایران در سالهای پس از انقلاب در تعارض با جریانات تصمیم گیرنده مملكتی نبوده و همیشه راه‌هایی را برای بیان آزادانه حرف‌های خود پیدا كرده است و در ضمن قدرشناس مدیران دلسوز هم بوده كه امیدوارم در آینده هم این چنین باشد و با كارگردانان، با احترام برخورد شود. هرگاه هر فشار و تهدیدی به فرهنگ و هنر وارد می‌آید این كارگردانان سینما هستند كه از وجه و شخصیت خود مایه می گذارند. ما وظیفه داریم ازهمه اعضا تقدیر كنیم. امشب ما در حقیقت نوعی پاسداشت را انجام می دهیم.
وی افزود: ما تصمیم گرفتیم امشب از كسانی تقدیر كنیم كه در داخل كشور كمتر مورد توجه مجامع رسمی بوده‌اند. امیدوارم به كمك یكدیگر در تثبیت موقعیت و تعیین جایگاه و شان و منزلت كارگردانی در سینمای ایران كوشا باشیم.
شاپور قریب: از مسوولین فقط یك تقاضا دارم
در ادامه این مراسم، از سیروس الوند دعوت شد تا برای تجلیل از یك پیشكسوت به روی سن بیاید. او پس از حضور بر روی سن گفت: چهل سال كار شده و پنج دقیقه حرف زدن راجع به این سال‌ها، سخت است. چهل سال جنگیدن با غول سرمایه و سركله زدن با سیاست‌های گذشته... در تمام این سال‌ها شاپور قریب همچنان به كار خود ادامه داد.
شاپور قریب در میان تشویق‌های شدید حضار روی سن رفت و گفت: من 27 سال است در گوشه‌ای فراموش شده‌ام و اكنون باورم نمی‌شود كه از من تجلیل شده باشد. من در دروازه دولاب به دنیا آمدم و بزرگ شدم و تنها آرزویم هم این بود كه راننده تاكسی بشوم. كمكم نویسنده شدم تئاتر كار كردم، كارگردان سینما شدم و همیشه هم خودم تنها بودم و كسی كمكم نكرد.
وی ادامه داد: از مسئولین فقط یك تقاضا دارم كه به من كمك كنند تا آخرین فیلمم را كه برای كودكان است، بسازم.
در این بخش، به شاپور قریب لوح سپاس كانون كارگردانان، لوح تقدیر بنیاد فارابی و لوح تقدیر معاونت فرهنگی هنری شهرداری تهران به همراه 15 سكه بهار آزادی و یك دوربین از محصولات كانن از طرف شركت الرمس اهدا شد.
عباس كیارستمی: من از عباس كیارستمی متنفرم!
پس از آن، ابراهیم فروزش به روی صحنه رفت و پس از خواندن مطالبی مفصل راجع به عباس كیارستمی، از او دعوت كرد تا برای گرفتن جایزه‌اش روی صحنه بیاید.
سازنده فیلم كلید درباره آثار این فیلمساز برجسته سینمای ایران، گفت: كارهای كیارستمی به انسان هدف می‌دهد. فیلم‌های كیارستمی به گوشه‌هایی از زندگی می‌پردازد و او با كارهایش همه را شگفت‌ز‌‌ده و روح را زنده می‌كند و به هیمن دلیل ،همیشه نگاه جهانی همراه اوست.
فروزش در ادامه با خواندن متن‌هایی از كوروساوا و مارتین اسكورسیزی درباره كیارستمی، به موفقیت‌های برون مرزی كیارستمی اشاره كرد.
كیارستمی هم هنگام گرفتن هدیه خود به شوخی، گفت: من قبلا از طرفداران عباس كیارستمی بودم اما با شنیدن این متن طولانی كه نمی‌دانم آقای فروزش چگونه آن را تهیه كرده از عباس كیارستمی بدم آمد!
وی ادامه داد: بسیار خوشحالم كه دوستان قدیمی خودم را در اینجا می‌بینم و خوشحالم كه غیبت‌های من را در ایران موجه فرض كرده‌اید و من را دعوت كردید تا از من تقدیر شود.
وی گفت: قبل از ورود به مراسم، احساس غریبی داشتم. اما زمانی كه داخل شدم، با چهره‌هایی آشنا روبه‌رو شدم كه من را بسیار خوشحال كرد.
عیاری: خوشحالم كه همكارانم من را فراموش نكرده‌اند
در ادامه، كیومرث پوراحمد به روی سن رفت و از كیانوش عیاری برای تجلیل بعدی دعوت كرد تا به روی صحنه بیاید. عیاری به روی صحنه رفت و گفت: 5 سال است كه مشغول ساخت سریال روزگار قریب هستم و دور از سینما، اما خوشحالم كه در كنار دوستان و همكارانم فراموش نشده‌ام.
كیومرث پوراحمد درباره عیاری گفت: من و عیاری همزمان با یكدیگر فیلمسازی را شروع كردیم. چندین فیلم كیانوش در تاریخ سینمای ایران از بهترین‌ها هستند، اما باید بگویم بدا به حال سینما كه عیاری را از دست داده و خوشا به حال تلویزیون كه عیاری دارد در آن كار می‌كند. بیائید كاری كنیم كه عیاری به سینما برگردد.
اصغر فرهادی: انتظار گرفتن جایزه را نداشتم
كمال تبریزی هم پس از آن بر روی صحنه رفت و از اصغر فرهادی برای دریافت جایزه‌اش دعوت كرد و فرهادی هم در حالی كه عنوان می‌كرد انتظار این جایزه را نداشته، جایزه‌اش را دریافت كرد.
این سه نفر هر كدام 10 سكه بهار آزادی به همراه لوح سپاس خانه كارگردانان، لوح سپاس بنیاد سینمایی فارابی، لوح تقدیر معاونت فرهنگی هنری شهرداری تهران و یك دوربین كانن هدیه شركت الرمس دریافت كردند.
كمال تبریزی گفت: فرهادی بسیار آرام و خوش اخلاق است و كسانی كه با او كار كرده‌اند، می‌دانند كه وی كارگردانی مهربان و مودب است و هیاهوی زیادی ندارد. آثارش هم بر تماشاگر داخلی و خارجی تاثیرگذار است و در كنار كارگردانی، نویسنده توانایی هم هست.
فرهادی هم پس از دریافت جوایز خود، ضمن تشكر از كامران قدكچیان، علیرضا رئیسیان، مازیار میری، مهدی كرم پور و ... گفت: خیلی سخت است، در جمعی مورد تقدیر قرار بگیری كه همه شایسته‌تر از تو بوده‌اند.
* تقدیر از علیرضا رئیسیان به پاس خدمت در زمینه امور صنفی سینما
در پایان رضا میركریمی مدیر عامل و رئیس هیات مدیره خانه سینما لوح تقدیری به علیرضا رئیسان به پاس خدمات او در زمینه امور سینما اهدا كرد و 10 سكه بهار آزادی به همراه لوح تقدیری از بنیاد فارابی و یك دوربین كانن اهدا شد و پس از آن با مراسم شام باشكوهی اولین شب كارگردانان سینمای ایران به پایان رسید.
مدیر عامل خانه سینما گفت: كار در خانه سینما نیاز به فداكاری دارد و برگزاری چنین مراسم موجب شور و نشاط صنفی در میان اعضا می‌شود. از رئیسیان به خاطر فعالیت‌های صنفی‌اش در اعتلای حرفه كارگردانی تشكر می كنم.
رئیسیان پس از گرفتن لوح تقدیر خانه سینما گفت: سال 1367 بود كه سیدمحمد بهشتی دوست و برادر بزرگ بنده در اتاقی در فارابی از من خواست فعالیت های خانه سینما را به عنوان اولین نهاد مدنی سینما دنبال كنم. پس از آن من هفت دوره در شورای مركزی و در حال حاضر نیز به مدت دو سال و نیم در ریاست كانون فعالیت دارم. اگر تاكنون كانون موفقیتی داشته، به مدد حضور بزرگان سینماست و امیدواریم پس از این نیز مانند گذشته شاهد تولید آثاری فاخر به دست این بزرگان باشیم.
در پایان مراسم، محمدرضا شهیدی فر مجری مراسم به یاد و گرامیداشت مقام رسول ملاقلی‌پور كارگردان سینمای دفاع مقدس پرداخت كه حاضرین را تحت تاثیر قرار داد.
در حاشیه:
- اجرای این مراسم با محمدرضا شهیدی فر مجری برنامه مردم ایران سلام بود كه در كار خود مسلط ظاهر شد.
- بازار گپ و گفت‌وگو بین كارگردانان سینمای ایران داغ بود.
- هنرمندانی چون علی معلم، منوچهر محمدی، منوچهر شاهسواری،پرویز پرستویی، محمد سریر، فرشته طائرپور، فرهاد توحیدی، نیوشا ضیغمی، مهتاب كرامتی، مرتضی شایسته، و تعدادی از اهالی‌رسانه‌ها، تصویربرداران، گزارشگران و عكاسان در این مراسم حضور داشتند.
- سرویس دهی به مهمانان در تالارمهربانی به بهترین شكل انجام شد و در خور چنین مراسمی بود.
- عباس كیارستمی به محض حضور در مراسم نزد مسعود كیمیایی رفت و به صحبت صمیمانه با او مشغول شد.
- فضای نخستین شب كارگردانان سینمای ایران، صمیمی و دوستانه بود و كمتر شكل رسمی داشت.
مطالب مرتبط:
