مناعت طبع سیدمرتضی علم الهدی
دانشمند متتبع، مرحوم « على دوانى» در بیوگرافى این فقیه وارسته از رجال ابو على، از كتاب «اتحاف الورى»، ضمن حوادث سال، نقل كرده است كه در این سال سیدمرتضى و برادرش سیدرضى به زیارت بیت‌الله الحرام شتافتند. در بین راه «ابن جراح طائى» از آنها طلب چیزى كرد و آنها نُه هزار دینار از مال خالص خویش را به او دادند.
و باز نوشتهاند كه وقتى چند كتاب به قیمت ده هزار دینار یا بیشتر براى سیدمرتضىخریدارى كردند، موقع مطالعه دید كه بر پشت یكى از آنها این دو شعر را نوشتهاند:
و قد تحوج الحاجات یا ام مالك الى بیع اوراق بهن ضنین و ما كان ظنى اننى سابیعها و لو خلدتنی فی السجون، دیونى.
(گاهى احتیاج وا مىدارد كه اوراقى را كه بیشتر مورد علاقه است، فروخته گردد. من گمان نمىبردم كه روزى برسد كه آن اوراق را بفروشم. هر چند طلبكارها مرا به زندان وامىداشتند.)
این اشعار حاكى از فقر فروشنده آن بود كه از روى ناچارى آن كتب نفیس را فروخته است. سید(ره) تمام كتاب‌ها را به صاحبش بازگرداند و آن ده هزار دینار را نیز به او بخشید .
منبع:
کتاب فقهای نامدار شیعه، عبدالرحیم عقیقی بخشایشی
