فقیر تقلبی!

" اسماعیل بن محمد " مى گوید : " درِ خانه‌ی امام عسكرى علیه السلام نشستم ، وقتى امام علیه السلام بیرون تشریف آوردند جلو رفتم و از فقر و نیازمندى خویش ، شكوه كردم و سوگند یاد نمودم كه حتى یك درهم ندارم ! امام فرمود: سوگند یاد مى كنى در حالى كه دویست دینار در خاك پنهان كرده‌اى ؟ ! و فرمود: این را براى آن نگفتم كه به تو عطائى ندهم، و به غلام خود رو كرد و فرمود: آنچه همراه دارى به او بده. غلام صد دینار به من داد، خداى متعال را سپاس گفتم و بازگشتم، آن گرامى فرمود: مى ترسم آن دویست دینار را وقتى كه بسیار نیازمند آنى از دست بدهى. من سراغ دینارها رفتم و آنها را در جاى خود یافتم، جایشان را عوض كردم و طورى پنهان ساختم كه هیچ كس مطلع نشود. از این قضیه مدتى گذشت، به دینارها نیازمند شدم، سراغ آنها رفتم چیزى نیافتم، بر من بسیار گران آمد، بعدا فهمیدم پسرم جاى آنها را یافته و دینارها را برداشته و خرج كرده است، و چیزى از آنها بدست من نرسید و همانطور شد كه امام فرموده بود "

احقاق الحق جلد 12 ، ص 470 به نقل از الفصول المهمه ابن صباغ مالكى ص 286 .