درباره یعقوب امدادیان
نقاش طبیعت
مروری بر فعالیتهای یعقوب امدادیان به بهانه برگزاری مراسم بزرگداشت این نقاش پیشکسوت.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : دوشنبه 1396/10/11 ساعت 14:27
یعقوب امدادیان در دی ماه ۱۳۲۷ در شهر تبریز به دنیا آمد. در سال ۱۳۴۵ به هنرستان هنرهای زیبای میرک تبریز وارد شد. او دارای مدرک کارشناسی نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای تهران و کارشناسی ارشد گرافیک از دانشکده هنرهای تزئینی است. تا کنون آثار امدادیان در دهها نمایشگاه داخلی و خارجی در قالب نمایشگاه انفرادی و گروهی به نمایش در آمده است. نگارخانه«هور» با مدیریت یعقوب امدادیان با بیش از ۳۰ سال سابقه کارشناسی هنری، سازماندهی و اجرای بی ینال ها و نمایشگاهای بزرگ در داخل و خارج از کشور اداره می شود.
ویژگی مهم آثار او انتزاع طبیعتپردازانه است. او تجرید را تا مقطعی پیش میبرد که اصل وفاداری به منظره را مخدوش نکند. آثار او در سالهای آغازین توجه خانههای حراجهای بینالمللی به هنر ایران مورد توجه قرار گرفت.
نگاه ویژه امدادیان به طبیعت
علیرغم وجود ویژگیهای مدرنیستی که آثار امدادیان را به انتزاع نزدیک میکند، حضور طبیعتی گسترده و چشماندازی فراخ همواره در آثار وی مشهود است. در واقع او با کاربست سطوح رنگی پهناور، خطهای کمرنگ و پراکنده و نیز نگاهی کوبیستی به فضا و سوژه، معمولاً طبیعتی دست نخورده و بیانتها را در این طیف از آثار خود بازنمایی میکند.
منظرهپردازیهای امدادیان از دهه ۱۳۶۰ در قابهای عمدتاً مربع به تدریج شکل میگیرد. مورخ برجسته هنر، رویین پاکباز در خصوص این طیف از آثار او مینویسد: «در نقاشی یعقوب امدادیان، با صراحت فرم و رنگ و وسعت فضا روبهرو میشویم. امدادیان اساساً یک منظرهنگار است. اما نه در معنای متعارف آن. او طبیعت را دوست دارد، ولی صور و ابعاد آن را در هندسه خاص خود تعریف میکند. منشأ رویکرد او به طبیعت را شاید بتوان تجربههای دیداری سالهای کودکی در چشماندازهای اطراف تبریز دانست. جایی که خود را ناگهان زیر آسمان روشن و پهناور و در برابر کشتزارهای گسترده تا افق مییافت. شاید هم علاقه او به افقهای رفیع از چنین تجربههایی ناشی شده باشد [مانند آنچه در این اثر مشاهده میشود]. به هر حال مسئله فضای باز، دلمشغولی همیشگی اوست؛ چه در منظرههایی که از کشتزارها یا بیابانها کشیده است و چه در ترکیببندیهای نیمه انتزاعی که در آنها به نشانههایی از زمین و آسمان بسنده کرده است و امدادیان با تسلط بر وسایل تصویری و امکانات بیانی آنها به خوبی میتواند نگرش خود به طبیعت ایران را به ما بقبولاند».
او در سالهای پس از انقلاب نقش مهمی در برگزاری نمایشهای هنری موزه هنرهای معاصر تهران داشته است. ویژگی مهم آثار او انتزاع طبیعتپردازانه است. او تجرید را تا مقطعی پیش میبرد که اصل وفاداری به منظره را مخدوش نکند. آثار او در سالهای آغازین توجه خانههای حراجهای بینالمللی به هنر ایران مورد توجه قرار گرفت.
در نقاشی یعقوب امدادیان با صراحت فرم، رنگ و وسعت فضا روبرو میشویم. امـدادیـان اساسا یک منظـره نگار است اما نه در معنای متعارف آن، او طبیعت را دوست دارد، ولی صـور و ابعاد آن را در هندسـه خاص خود تعریف می کند. منشا رویکرد او به طبیـعت را شاید بتوان به تجربه های دیداری سال های کودکی در چشم اندازهای اطراف تبریز دانست؛ جاییکه خود را ناگهان زیر آسمان روشن و پهناور و در برابر کشتزارهای گسترده تا افق می یافت.
بزرگداشت نقاش پیشکسوت
در گزارش هنر آنلاین از مراسم بزرگداشت این نقاش آمده است: «مراسم بزرگداشت یعقوب امدادیان نقاش پیشکسوت معاصر عصر روز یکشنبه 10 دیماه با حضور هنرمندان عرصه تجسمی در هنرستان هنرهای تجسمی پسران تهران برگزار شد. در این مراسم چهرههایی مانند مجید ملانوروزی، مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی، مهدی افضلی مدیر مؤسسه توسعه هنرهای معاصر، احمد وکیلی، وحید چمانی، امیر راد، کامبیز صبری، عباس مشهدیزاده و... حضور داشتند.
احسان آقایی، مدیر هنرستان هنرهای تجسمی پسران درباره برگزاری این مراسم گفت: از سال گذشته که به هنرستان آمدم برنامهای با عنوان «یاد بعضی نفرات» را تعریف کردم که عنوان آن از شعر نیما یوشیج گرفته شده است. هنرستان هنرهای تجسمی به دلیل سابقه دیرینهای که دارد شاهد حضور چهرههای ارزشمندی بوده که امروزه جزء مفاخر ملی و حتی بینالمللی هستند. هدف ما این است که هنرستان بتواند یاد بعضی از این نفرات را که خیلی ارزشمند هستند زنده نگه دارد.
آقایی ادامه داد: پیش از این بزرگداشت منوچهر معتبر به بهانه روز معلم برگزار شده بود تا از 40 سال سابقه تدریس ایشان تقدیر شود. بزرگداشت یعقوب امدادیان در روز تولد ایشان برگزار شد. این هنرمند در طول 40 سال فعالیت موزه هنرهای معاصر حضور بسیار پر رنگی در آن داشت و بعد از آن هم گالری هور را تاسیس کرد که بسیار اصولی و درست فعالیت میکند.
بخشی از این برنامه بزرگداشت به پخش فیلمی از سخنان یعقوب امدادیان اختصاص داشت و پس از آن عباس مشهدیزاده درباره خاندان امدادیان که از افراد تاثیرگذار در هنر ایران هستند به ایراد سخنرانی پرداخت.
برنامه "یاد بعضی نفرات" با شکلی غیر رسمی برگزار شد تا همدلی میان هنرمندان و هنرجویان شکل بگیرد. دونوازی آکاردئون و ویولن توسط مهرداد مهدی و آسو کهزادی بخش دیگری از این بزرگداشت بود که در حضور تعداد زیادی از فارغالتحصیلان ادوار گوناگون هنرستان تجسمی پسران مانند وحید چمانی، از فارغالتحصیلان جوان و عباس مشهدیزاده از قدیمیترین فارغ التحصیلان هنرستان برگزار شد. یعقوب امدادیان هم از محصلان سابق هنرستان هنرهای تجسمی پسران است که سال 1348 با رتبه ممتاز فارغ التحصیل شد.»
منابع: هنر آنلاین/ همشهری آنلاین/ مهر
ویژگی مهم آثار او انتزاع طبیعتپردازانه است. او تجرید را تا مقطعی پیش میبرد که اصل وفاداری به منظره را مخدوش نکند. آثار او در سالهای آغازین توجه خانههای حراجهای بینالمللی به هنر ایران مورد توجه قرار گرفت.
نگاه ویژه امدادیان به طبیعت
علیرغم وجود ویژگیهای مدرنیستی که آثار امدادیان را به انتزاع نزدیک میکند، حضور طبیعتی گسترده و چشماندازی فراخ همواره در آثار وی مشهود است. در واقع او با کاربست سطوح رنگی پهناور، خطهای کمرنگ و پراکنده و نیز نگاهی کوبیستی به فضا و سوژه، معمولاً طبیعتی دست نخورده و بیانتها را در این طیف از آثار خود بازنمایی میکند.
منظرهپردازیهای امدادیان از دهه ۱۳۶۰ در قابهای عمدتاً مربع به تدریج شکل میگیرد. مورخ برجسته هنر، رویین پاکباز در خصوص این طیف از آثار او مینویسد: «در نقاشی یعقوب امدادیان، با صراحت فرم و رنگ و وسعت فضا روبهرو میشویم. امدادیان اساساً یک منظرهنگار است. اما نه در معنای متعارف آن. او طبیعت را دوست دارد، ولی صور و ابعاد آن را در هندسه خاص خود تعریف میکند. منشأ رویکرد او به طبیعت را شاید بتوان تجربههای دیداری سالهای کودکی در چشماندازهای اطراف تبریز دانست. جایی که خود را ناگهان زیر آسمان روشن و پهناور و در برابر کشتزارهای گسترده تا افق مییافت. شاید هم علاقه او به افقهای رفیع از چنین تجربههایی ناشی شده باشد [مانند آنچه در این اثر مشاهده میشود]. به هر حال مسئله فضای باز، دلمشغولی همیشگی اوست؛ چه در منظرههایی که از کشتزارها یا بیابانها کشیده است و چه در ترکیببندیهای نیمه انتزاعی که در آنها به نشانههایی از زمین و آسمان بسنده کرده است و امدادیان با تسلط بر وسایل تصویری و امکانات بیانی آنها به خوبی میتواند نگرش خود به طبیعت ایران را به ما بقبولاند».
او در سالهای پس از انقلاب نقش مهمی در برگزاری نمایشهای هنری موزه هنرهای معاصر تهران داشته است. ویژگی مهم آثار او انتزاع طبیعتپردازانه است. او تجرید را تا مقطعی پیش میبرد که اصل وفاداری به منظره را مخدوش نکند. آثار او در سالهای آغازین توجه خانههای حراجهای بینالمللی به هنر ایران مورد توجه قرار گرفت.
در نقاشی یعقوب امدادیان با صراحت فرم، رنگ و وسعت فضا روبرو میشویم. امـدادیـان اساسا یک منظـره نگار است اما نه در معنای متعارف آن، او طبیعت را دوست دارد، ولی صـور و ابعاد آن را در هندسـه خاص خود تعریف می کند. منشا رویکرد او به طبیـعت را شاید بتوان به تجربه های دیداری سال های کودکی در چشم اندازهای اطراف تبریز دانست؛ جاییکه خود را ناگهان زیر آسمان روشن و پهناور و در برابر کشتزارهای گسترده تا افق می یافت.
بزرگداشت نقاش پیشکسوت
در گزارش هنر آنلاین از مراسم بزرگداشت این نقاش آمده است: «مراسم بزرگداشت یعقوب امدادیان نقاش پیشکسوت معاصر عصر روز یکشنبه 10 دیماه با حضور هنرمندان عرصه تجسمی در هنرستان هنرهای تجسمی پسران تهران برگزار شد. در این مراسم چهرههایی مانند مجید ملانوروزی، مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی، مهدی افضلی مدیر مؤسسه توسعه هنرهای معاصر، احمد وکیلی، وحید چمانی، امیر راد، کامبیز صبری، عباس مشهدیزاده و... حضور داشتند.
احسان آقایی، مدیر هنرستان هنرهای تجسمی پسران درباره برگزاری این مراسم گفت: از سال گذشته که به هنرستان آمدم برنامهای با عنوان «یاد بعضی نفرات» را تعریف کردم که عنوان آن از شعر نیما یوشیج گرفته شده است. هنرستان هنرهای تجسمی به دلیل سابقه دیرینهای که دارد شاهد حضور چهرههای ارزشمندی بوده که امروزه جزء مفاخر ملی و حتی بینالمللی هستند. هدف ما این است که هنرستان بتواند یاد بعضی از این نفرات را که خیلی ارزشمند هستند زنده نگه دارد.
آقایی ادامه داد: پیش از این بزرگداشت منوچهر معتبر به بهانه روز معلم برگزار شده بود تا از 40 سال سابقه تدریس ایشان تقدیر شود. بزرگداشت یعقوب امدادیان در روز تولد ایشان برگزار شد. این هنرمند در طول 40 سال فعالیت موزه هنرهای معاصر حضور بسیار پر رنگی در آن داشت و بعد از آن هم گالری هور را تاسیس کرد که بسیار اصولی و درست فعالیت میکند.
بخشی از این برنامه بزرگداشت به پخش فیلمی از سخنان یعقوب امدادیان اختصاص داشت و پس از آن عباس مشهدیزاده درباره خاندان امدادیان که از افراد تاثیرگذار در هنر ایران هستند به ایراد سخنرانی پرداخت.
برنامه "یاد بعضی نفرات" با شکلی غیر رسمی برگزار شد تا همدلی میان هنرمندان و هنرجویان شکل بگیرد. دونوازی آکاردئون و ویولن توسط مهرداد مهدی و آسو کهزادی بخش دیگری از این بزرگداشت بود که در حضور تعداد زیادی از فارغالتحصیلان ادوار گوناگون هنرستان تجسمی پسران مانند وحید چمانی، از فارغالتحصیلان جوان و عباس مشهدیزاده از قدیمیترین فارغ التحصیلان هنرستان برگزار شد. یعقوب امدادیان هم از محصلان سابق هنرستان هنرهای تجسمی پسران است که سال 1348 با رتبه ممتاز فارغ التحصیل شد.»
منابع: هنر آنلاین/ همشهری آنلاین/ مهر