ادعای کسانی که می گویند امام زمان را دیده اند!

 
پاسخ:
 ما دو نوع ملاقات داریم كه یكی از آنها صحیح و معتبر است و اشكالی بر آن وارد نیست و نوع دیگر غیر صحیح است. هر دو  نوع آن را شرح می دهیم تا مطلب روشن شود
 
1 . قسم اول ملاقاتی است كه با اراده امام زمان و صلاحدید امام زمان علیه السلام صورت می‌گیرد و شخص ملاقات كننده خود اراده ای در ملاقات ندارد؛ به این معنا كه زمان، مكان، مدت و تعداد دفعات ملاقات به دست امام زمان است نه به دست شخص ملاقات كننده. در این نوع از ملاقاتها و دیدارها شخص نمی‌تواند با اراده خود ملاقات را تكرار كند یا مثلا بگوید من فلان روز با حضرت دیدار خواهم كرد این نوع ملاقات صحیح است و معتبر و برای بسیاری از بزرگان و عرفا و علما اتفاق افتاده است و داستان آنها را علمای بزرگی همچون علامه مجلسی در بحار الانوار و میرزای نوری در نجم الثاقب و شیخ صدوق در كمال الدین و.. نقل كرده اند.
 البته این نكته قابل توجه است در مورد ملاقاتهاییکه برای برخی از بزرگان اتفاق افتاده معمولا از اظهار آن خود داری می‌کنند و یا مأمور به كتمان می باشند و برای هر كسی هم بیان نمی‌كنند.
 آن كه را اسرار حق آموختند              مهر كردند و دهانش دوختند.
 و غالبا یا بعد از مرگشان توسط نزدیكان مشخص می‌شود و یا شاگردان نزدیك آنها مطلع می‌شوند؛ اما روشن است كسی كه ملاقات خود را در ملاء عام اعلام می‌کند و این امر معنوی را طعمه مقاصد مادی می‌كند مورد اتهام است.
 
2 . اما این که ملاقات با امام زمان علیه السلام با اراده و اختیار شخص ملاقات كننده صورت گیرد و استمرار داشته باشد به این معنا كه شخص هر زمان كه بخواهد می‌تواند به محضر حضرت مشرف شود و حضرت را ملاقات كند، مردود است و طبق توقیع امام زمان علیه السلام به علی بن محمد سمری آخرین نایب حضرت در غیبت صغری كذاب است:
 وسیاتی شیعتی من یدعی المشاهدة الا فمن ادعی المشاهدة قبل خروج السفیانی والصیحة فهو كذاب مفتر ...
 چه بسا افرادی از شیعیان ادعا کنند که مرا مشاهده نموده اند، آگاه باشید هر کس قبل از خروج سفیان و صیحه آسمانی، چنین ادعایی کند درغگو وافترا زننده است...   الغیبة شیخ طوسی ص395- احتجاج شیخ طبرسی ج 2 ص 297
 

این عبارت تند حضرت:

اولا : به خاطر این است که جلوی شیادان وحقه بازان و دروغگویان كه قصد سوء استفاده از عقاید و احساسات مردم دارند گرفته شود تا هر كسی نتواند ادعای ارتباط كند و مردم را فریب دهد و دیگر اینكه بعد از اتمام غیبت صغری و با شروع غیبت كبری راه ارتباط مستقیم با حضرت طبق مصالح غیبت مسدود شد؛ چرا كه فلسفه غیبت خفاء و عدم دسترسی است واگر قرار باشد هر كس بتواند با حضرت ارتباط داشته باشد و ارتباط را به اطلاع همه برساند خلاف مصلحت و فلسفه غیبت عمل شده است.
 
ثانیا: حضرت با این فرمایش خود یک قاعده کلی را برای شیعیان بیان می‌کند و آن این که اصل اولی در ادعای ملاقات کذب و دروغ است مگر این که خلاف آن ثابت شود همانند اصل طهارت و اصل حلیت که اصل اولیه در تمام اشیاء پاکی و حلیت است مگر آن که نجاست و حرمت آن ثابت شود.
 موفق باشید

---

منبع : تبارک