آقای بهجت و طلبه صفر کیلومتر

خاطره اي كه از امروز نقل ميشود يه داستان واقعيه براي يكي از بچه محل هاي خودمون . اگه مي خواهید ببينيد كه در باغ شهادت باز ، باز است با ما همراه باشید .

این داستان در چند مرحله ارائه می شود هی نگید ربطش چی بود

... نفهميدم كي خوابم برد . اما در خواب همش كابوس مي ديدم ،‌.... ساعت ها همين طور به كندي مي گذشت كه ناگهان با  صداي وحشتناك در حجره ،‌ نيم متر از جا پريدم . قلبم با تمام سرعت مي زد.

يك نفر داشت در حجره را از جا مي كند . در را قفل كرده بودم ، اما او اصرار داشت كه در را باز كند . دستگيره در پشت سر هم بالا و پايين مي رفت . حجره تاريك تاريك بود . از  شدت ترس پاهايم سرد شده بود و توان بلند شدن نداشتم . آرام خم شدم و ساعت زنگي كوچكم را نگاه كردم ، ساعت چهار نصف شب بود ،‌ با ديدن ساعت ترسم دو چندان شد.

... مات و مبهوت به در اتاق نگاه مي كردم . چراغهاي داخل حياط ، سايه آن شخص را توی  حجره افتاده بود ، قدر بسيار بلندي داشت ....

زبانم بند امده بود ،‌مي خواستم داد بكشم . اما نمي توانستم . خيره شده بودم به سايه ان مرد .دستگيره در به طور وحشتناكي بالا و پايين مي رفت . نزديك بود سكته كنم كه صدايي به گوشم خورد: ـ سيد ، سيد ! سيد بيداري؟ سيد ؟

با شنيدن اين جمله نفسم سر جاش اومد  ، نا خوداگاه گفتم :" كيه ؟ _{^{چي مي خواي نصفه شبي؟"}}

ـ _{^{منم بابا ،‌ امير خواني ! چرا جواب نمي دي ؟}}

ـ _{^{اميرخواني ؟ اميرخواني كيه ديگه ؟}}

_{^{ـ از طلبه هام ! بيا دم در با هم آشنا مي شيم !!!!}}

آرام بلند شدم ، اما هنوز شك داشتم . .... با چند تا صلوات در را باز كردم ! در زير نور تيره روشن تنها چراغ حياط ، فقط سفيدي دندانهايش بود كه به چشم مي خورد .!

_{ـ حالت چطوره رفيق ؟! مرد حسابي پس  چرا جواب نمي دي ؟ نيم ساعته صدات مي كنم ! و دوباره لبخند زد !}

يكي دو بار تو مدرسه ديده بودمش اما .....

آن خنده ها مثل چند تا فحش درست و حسابي بود ، تیغ میزدی خونم در نمی اومد . اخمهايم را در هم كشيدم و گفتم :

_{^{ـ امري دارين ؟}}

_{^{ـ نه بابا ! امر چيه عرضي داشتم كه .... حالا چرا انقدر ترسيدي ؟!!!!!!}}

ـ بالاخره نفرموديد ، كار داشتيد ؟

_{^{ـ ديشب اومدم دم حجرت نبودي . رفقا گفتند صداي خوبي داري و گه گداري مداحي مي كني . گفتم الان بيام با يه تير دو نشون زده باشم . هم براي نماز شب بيدارت كنم ،‌ هم اينكه بهت بگم بعد از نماز صبح زحمت دعاي ندبه رو بكشي . باشه ؟ًً!!!!!}}

وقتي اين حرفها را مي زد ، احساس مي كردم رگهاي گردنم داغ شده اند! دستهايم عرق كرده بودند ! بقدري عصباني شده بودم كه نگو و نپرس ! حرفهايش را قطع كردم و گفتم : _{^{" اولا تو نه شما ! ثانيا : خيلي ادم بي ادب و بي نظمي هستي كه اين موقع شب امدي و در حجره رو اينطوري مي زني ! مثل ادم بلد نيستي در بزني ؟!!!!!!!! ثالثا : صد سال هم من براي امثال شما نمي خوانم !}}

لبخند صورتش قطع نمي شد ! انگار نه انگار كه اين حرفها را بهش زده بودم ! لبخندش را بزرگتر كرد و خواست حرفي بزند كه از شدت عصبانيت در حجره را محكم به رويش بستم ! نزديك بود شيشه هاي در خرد شود ! خيلي از دستش ناراحت بودم . دوست داشتم يك كشيده محكم بزنم توي گوشش! اي بابا عجب طلبه هايي پيدا مي شن ! يارو نصفه شب امده در مي زنه و تازه نيشش هم نيم متر بازه ! داشتم اين ها را زير لب زمزمه مي كردم كه از پشت در صدا زد : _{^{سيد جون پس دعاي ندبه منتظرتم . راستي منو جزو اون چهل نفر تو نماز شبت دعا كن !}}

با گفتن اين جمله ديگه از كوره در رفتم . به قول بچه ها رگ سيديم گل كرد ، ساعت كوچيكم رو به طرف در پرتاب كردم و بلندبلند گفتم : " _{^{برو ديگه اقا جون !‌ عجب بچه پررويي هستي ؟! مگه از مردم ازاري خوشت مي ياد ؟! اسمتم گذاشتي طلبه ، خجالتم خوب چيزيه !!!!}} "

مثل اينكه اين فقره اخري تأثير گذاشته بود ! صداي پاهايش مي آمد كه از پله ها پايين مي رفت ....

ادامه دارد...