تبیان، دستیار زندگی
پور « سعی كن فقط بپری . مثل من كه بارها از پشت توری های خط راه آهن قلعه مرغی پریدم . » آخرین لحظات مرگ ملاقلی‌پور از زبان رسول احدی رسول احدی از همراهان رسول ملا قلی‌پور درباره مرگ ناگهانی این كارگردان توانای كشور...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

میم مثل ملاقلی پور


« سعی كن فقط بپری . مثل من كه بارها از پشت توری های خط راه آهن قلعه مرغی پریدم . »


آخرین لحظات مرگ ملاقلی‌پور از زبان رسول احدی

رسول احدی از همراهان رسول ملا قلی‌پور درباره مرگ ناگهانی این كارگردان توانای كشورمان گفت: با مرگ رسول ملا قلی پور فیلم سینمایی عصر روز دهم نیز به همراهش غروب كرد.

رسول احدی آخرین همراه ملا قلی پور اظهار داشت: ساعت 11 دیروز(15 اسفند) قصد برگشت از شهرستان نوشهر به تهران را داشتیم كه به طور ناگهانی وضعیت جسمی رسول ملا قلی پور نامناسب و وخیم شد.

احدی اظهار داشت: در حال جمع كردن اسباب سفر بودیم كه این اتفاق ناگوار روی داد و به سرعت اورژانس را مطلع كردم و پزشكان پایگاه 115 شهرستان نوشهر به سرعت به محل حادثه آمدند و تلاش آنها به دلیل فوت رسول ملاقلی پور نا تمام ماند.

همسفر رسول ملا قلی پور تصریح كرد: وی برای جمع آوری برخی مستندات فیلم سینمایی عصر روز دهم در چند روز گذشته از كربلا به ایران آمده بود.

وی با بیان این‌كه جنازه رسول ملاقلی پور در حال حاضر در سردخانه شهرستان نوشهر است خاطر نشان كرد : بعد از این اتفاق ناگوار مراتب را به منوچهر محمدی تهیه كننده فیلم سینمایی اش اطلاع دادم .

این سینماگر صاحب سبك سینمای دفاع مقدس، درصدد ساخت فیلم «عصرروز دهم» در كربلا بود و برای دیدن لوكیشن دیگر بخش‌های فیلم به شمال كشور سفر كرده بود.

مرحوم ملاقلی‌پور در سفر خود به كربلای معلا برای بازدید لوكیشن‌ها از فرصت استفاده كرد و مستندی نیز به نام «شش گوشه عرش» را جلوی دوربین برد كه آخرین اثر او محسوب می‌شود.

او در سفر خود به كربلای معلا متوجه شد كه هنرمندان برجسته اصفهانی در آنجا مشغول طراحی ضریح مقدس حضرت امام حسین (ع) هستند. دو شب حضور در كنار این هنرمندان به فیلم مستندی بدل شد.

قرار بود بخش دیگر از تصویربرداری این فیلم مستند نیز در اصفهان انجام شود. ملاقلی‌پور این فیلم را به صورت افتخاری كارگردانی كرد.

رسول ملاقلی‌پور متولد 1334 تهران است. وی در روزهای آغازین انقلاب عكاسی را به‌طور آماتور آغاز كرد و با شروع دفاع مقدس، به صورت حرفه‌ای به ادامه آن پرداخت و پس از آن به ساخت فیلم‌ مستنداز عملیات‌ مختلف دفاع مقدس پرداخت و فیلم كوتاه «شاه كوچك» را با دوربین 16 میلی متری ساخت كه موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم از جشنواره وحدت شد. او نخستین فیلم بلند خود را در سال 1363 با نام «نینوا» با دوربین 16 میلی متری ساخت و به این ترتیب به سینمای حرفه‌ای راه یافت.

میم مثل مادر، مزرعه پدری، قارچ سمی، نسل سوخته، كمكم كن،‌ هیوا، سفر به چزابه، نجات یافتگان،‌ پناهنده ، خسوف، مجنون، افق، پرواز در شب،بلمی به سوی ساحل، نینوا از آثار بلند سینمایی وی به شمار می‌روند.فیلم‌های كوتاه او «شاه كوچك»، «فتح‌المبین» و «سقای تشنه لب» است.

پیكر مرحوم رسول ملاقلی پور پنج‌شنبه 17 اسفند ماه ساعت 9 صبح از مقابل تالار وحدت تشییع می‌شود.

همچنین مراسم ختم آن مرحوم، روز شنبه نوزدهم اسفندماه، مصادف با اربعین سالار شهیدان، از ساعت 16 الی 17:30 در مسجد امیر واقع در خیابان كارگر شمالی، مقابل پمپ بنزین برگزار می‌شود.

رسول ملاقلی‌پور، كارگردان نام‌آشنای سینمای ایران، در حال بازنویسی فیلمنامه فیلم آخر خود «عصر روز دهم» بود، بر اثر سكته قلبی، قلم بر زمین نهاد و صحیفه دل را به قلم فرشته مرگ سپرد. همچنین خانه سینما، ضایعه جانسوز درگذشت این هنرمند ارجمند را تسلیت گفت.

***


بابک برزویه: ملاقلی پور استاد من بود

بابک برزویه ، عکاس حرفه ای ، در مورد شخصیت مرحوم ملاقلی پور بهتبیان گفت : کارکردن با مرحوم ملاقلی پور سخت ، ولی باعث آب دیده شدن من بود .

سایت تبیان به مناسبت درگذشت ناگهانی این هنرمند برجسته گفت و گوی کوتاهی با بابک برزویه ، یار و همراه 8 ساله مرحوم ملاقلی پور انجام داده که از نظرتان می گذرد.

بابک برزویه با تاسف قلبی بابت از دست رفتن این کارگردان موفق گفت :

« افتخار داشتم که 5 فیلم جنگی سخت را با ایشان و برای ایشان کار کردم . ملاقلی پور حق استادی به گردن من داشت و هرکاری نسبت به ایشان کنیم باز هم کم است . آشنایی من با ایشان به 12 سال پیش بر می گردد . آن روزها جوان بودیم و عرصه برای امثال من باز نبود . اما شخص ملاقلی پور به من میدان داد و حاصل اطمینان او چیزی است که امروز سرمایه من است . آدمهایی مثل او بسیار کم هستند که اینگونه به جوانان اعتماد کنند و به آنها باور و اطمینان بدهند . او با موضوعات بسیار جدی برخورد می کرد . در واقع لطافتهایی که در عرصه سینما وجود داشت را با دید حرفه ای و با جدیت نگاه می کرد . همین نگاه در ابتدا کار من را به عنوان عکاس کمی مشکل می کرد . ایشان چون از ابتدا عکاس بودند ، به همین دلیل به موضوع عکاسی اهمیت زیادی می دادند . خاطرم هست که هرشب از من گزارش کار می گرفتند و در واقع به بیان ساده تر هر شب مشق های من را مرور می کردند. چنین حساسیتی را بنده در هیچ کارگردان دیگری ندیده ام . »

برزویه با یادآوری این موضوع که پزشکان از مدتها پیش به او تذکر داده بودند که خیلی وضعیت مساعد جسمانی ندارد ادامه داد :

ملاقلی پور شش سال پیش دچار نخستین حمله قلبی شد . از همان روزها دائم به او می گفتیم که کمی فتیله جدیت و حساسیتهای فوق العاده را پایین بیاورد ولی سرسختی و جدیت در کار درخون او بود .

برزویه گفت :آثار ملاقلی پور جملگی کارهای سخت و باصلابتی بود . فیلمی مثل سفربه چزابه هنوز هم نمونه مشابهی در سینمای ایران ندارد .

وی با بیان اینکه ملاقلی پور ساده و صادق بود ، به ذکر خاطره ای از او پرداخت و گفت:

دقیقا در چنین روزهایی ( اواسط اسفند) در سال 81 بود که نمایشگاهی با عنوان 8 سال با ملاقلی پور برگزار کرده بودم . آقای ملاقلی پور درست روز اختتامیه نمایشگاه برای بازدید آمدند و در دفتر یادبود آن نمایشگاه جمله ای به یادگار برای من نوشتند . ایشان نوشته بودند :

« باید سرتو بیندازی پایین و فقط به کارت برسی ، لیکن پریدن رو باید یادبگیری . مثل من که بارها از فنس های توری کنار خط راه آهن قلعه مرغی بارها آن طرف پریده ام . تو هم باید پریدن رو یاد بگیری ».

***

سایت تبیان درگذشت این هنرمند متعهد را به خانواده ایشان و به جامعه هنری ایران تسلیت می گوید . رسول ، حُسن عاقبتی عجیب یافت . بطوری که پس از ساخت مستندی کوتاه با عنوان ضریح شش گوشه – اشاره به ضریح بارگاه سیدالشهدا – در ایام اربعین سالار شهیدان به دیارباقی شتافت . روحش شاد و یادش گرامی.