تبیان ویژگی های «معلم نمونه» را بررسی میکند
وبسایت فرهنگی اطلاعرسانی تبیان در آستانه آغاز سال تحصیلی و در مقاله ای به بررسی «ویژگی های معلم نمونه» بر اساس روایات دینی پرداخت.
به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، بخش اخلاق و عرفان اسلامی موسسه فرهنگی اطلاعرسانی تبیان این مقاله را با رویکرد تربیت دینی تهیه و منتشر کرده است.
علی بیرانوند- کارشناس حوزه در این مقاله می نویسد:«یکی از زیباترین و با ارزش ترین حرفه و مشاغل دنیا حرفه ی معلمی است، البته معلمی کاری بالاتر از یک حرفه و شغل است؛ چه بهتر که بگوییم معلمی یک نوع عشق است، چرا که کار و تلاش یک معلم چیزی جز عشق به شاگرد نیست. یک معلم با حِس نوع دوستی، سعی دارد مُتربی خود را به گونه ای آموزش دهد که در بهترین و بالاترین جایگاه علمی و اجتماعی قرار گیرد، البته این مطلب به معنای تأیید و تحسین فعالیت همه معلمان نیست؛ چرا که پاره ای افراد در این صنف به واسطه دارا نبودن شاخص های معلم خوب، ثمره ای جز گمراه کردن متربیان و شاگردان به دنبال ندارند. در آیین و مکتب اسلام، علم آموزی و معلمی از جایگاه ممتاز و منحصر به فردی برخوردار است. به جرأت می توان گفت که در هیچ مکتب و آیینی به اندازه اسلام به این موضوع اهمیت و بها داده نشده است. آیات و روایات
فراوانی که در منابع اسلامی در خصوص تَعلِیم و تَعلُم وجود دارد به خوبی گواه بر این مطلب است. در خصوص ارزش و اهمیت حرفه ی شریف معلمی، همین بس که خدای متعال خود را بهعنوان معلم انسان معرفی میکند: «اقْرَأْ وَ رَبُّکَ الْأَکْرَمُ، الَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ، عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یَعْلَمْ.»[علق، آیات۳-۵]ر خصوص لزوم احترام به معلم و رعایت حقوق ایشان از امام سجاد (علیه السلام) این چنین نقل شده است: «حق معلم تو این است که وی را بزرگ شماری،حرمت مجلس وی را نگهداری، نیک به وی گوش سپاری، به وی روی کنی (در کلاس درس روبه روی او بنشینی)، صدایت را بر وی بلند نکنی، به کسی که از وی پرسیده، پاسخ نگویی تا خود او پاسخ دهد، در حضورش با کسی گفتگو نکنی، نزد او از کسی غیبت نکنی، از گفتار بد در باره ی او جلوگیری کنی، عیب هایش را بپوشانی، خوبی هایش را آشکار کنی...» در روایت دیگری نیز در خصوص تکریم مقام معلم نقل شده است: «قُم عَن مَجلِسِکَ لِاَبیکَ وَ مُعَلِّمِکَ وَ اِن کُنتَ اَمیراً؛ به احترام پدر و معلمت از جای برخیز هرچند فرمان روا باشی.»یک معلم خوب در کنار صلابت و جدیت، شخصی مهربان و دلسوز است. جدیت و قاطع بودن او هیچ گاه مانع از مهروزی و دلسوزی او نسبت به شاگردان نمی شود، حسن برخورد و روحیه شاد، و زبان خوش معلم می تواند شاگردان را مجذوب ادب و اخلاق معلم کند، در واقع این رأفت و مهربانی است که در کنار تخصص و علم آموزی قدرت جذب معلم را دو چندان میکند، اگر یک معلم به خوبی از عنصر مهربانی و حسن خلق استفاده نکند چه بسا شاگردان از چنین معلمی گریزان خواهند بود»
متن کامل این مقاله در اینجا قابل مشاهده است.
علی بیرانوند- کارشناس حوزه در این مقاله می نویسد:«یکی از زیباترین و با ارزش ترین حرفه و مشاغل دنیا حرفه ی معلمی است، البته معلمی کاری بالاتر از یک حرفه و شغل است؛ چه بهتر که بگوییم معلمی یک نوع عشق است، چرا که کار و تلاش یک معلم چیزی جز عشق به شاگرد نیست. یک معلم با حِس نوع دوستی، سعی دارد مُتربی خود را به گونه ای آموزش دهد که در بهترین و بالاترین جایگاه علمی و اجتماعی قرار گیرد، البته این مطلب به معنای تأیید و تحسین فعالیت همه معلمان نیست؛ چرا که پاره ای افراد در این صنف به واسطه دارا نبودن شاخص های معلم خوب، ثمره ای جز گمراه کردن متربیان و شاگردان به دنبال ندارند. در آیین و مکتب اسلام، علم آموزی و معلمی از جایگاه ممتاز و منحصر به فردی برخوردار است. به جرأت می توان گفت که در هیچ مکتب و آیینی به اندازه اسلام به این موضوع اهمیت و بها داده نشده است. آیات و روایات
فراوانی که در منابع اسلامی در خصوص تَعلِیم و تَعلُم وجود دارد به خوبی گواه بر این مطلب است. در خصوص ارزش و اهمیت حرفه ی شریف معلمی، همین بس که خدای متعال خود را بهعنوان معلم انسان معرفی میکند: «اقْرَأْ وَ رَبُّکَ الْأَکْرَمُ، الَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ، عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یَعْلَمْ.»[علق، آیات۳-۵]ر خصوص لزوم احترام به معلم و رعایت حقوق ایشان از امام سجاد (علیه السلام) این چنین نقل شده است: «حق معلم تو این است که وی را بزرگ شماری،حرمت مجلس وی را نگهداری، نیک به وی گوش سپاری، به وی روی کنی (در کلاس درس روبه روی او بنشینی)، صدایت را بر وی بلند نکنی، به کسی که از وی پرسیده، پاسخ نگویی تا خود او پاسخ دهد، در حضورش با کسی گفتگو نکنی، نزد او از کسی غیبت نکنی، از گفتار بد در باره ی او جلوگیری کنی، عیب هایش را بپوشانی، خوبی هایش را آشکار کنی...» در روایت دیگری نیز در خصوص تکریم مقام معلم نقل شده است: «قُم عَن مَجلِسِکَ لِاَبیکَ وَ مُعَلِّمِکَ وَ اِن کُنتَ اَمیراً؛ به احترام پدر و معلمت از جای برخیز هرچند فرمان روا باشی.»یک معلم خوب در کنار صلابت و جدیت، شخصی مهربان و دلسوز است. جدیت و قاطع بودن او هیچ گاه مانع از مهروزی و دلسوزی او نسبت به شاگردان نمی شود، حسن برخورد و روحیه شاد، و زبان خوش معلم می تواند شاگردان را مجذوب ادب و اخلاق معلم کند، در واقع این رأفت و مهربانی است که در کنار تخصص و علم آموزی قدرت جذب معلم را دو چندان میکند، اگر یک معلم به خوبی از عنصر مهربانی و حسن خلق استفاده نکند چه بسا شاگردان از چنین معلمی گریزان خواهند بود»
متن کامل این مقاله در اینجا قابل مشاهده است.