شهری پر از کوله پشتی!

روزهای نخست شروع سال تحصیلی در تمام مقاطع مهم و تعیین‌کننده است. ولی این روزها برای دانش‌آموزان پیش‌دبستانی و دبستانی مهم‌تر است. چون ‌تازه می‌خواهند با دنیای جدیدی آشنا شوند که اگر نتوانند با آن ارتباط درستی برقرار کنند تاثیر بدی بر آنها می‌گذارد و چه بسا نسبت به درس و تحصیل هم بی‌علاقه شوند. بنابراین والدین باید مهارت‌هایی را برای برخورد صحیح در این هنگام با فرزندان خود کسب کنند؛ این‌که چطور باید خاطره خوبی از این دوران برای کودکان به جا گذاشت و چگونه آنها را به مطالعه و درس خواندن علاقه‌مند کرد؟

اضطراب جدایی

شروع هر کار مهم و خاطره‌ای که از آن به‌جا می‌ماند بسیار مهم و تاثیرگذار است. باید دقت کنیم که خاطره خوشی از آن به جا بماند. یکی از این خاطرات مهم نیز خاطره رفتن به مدرسه و شروع یادگیری، درس خواندن و مطالعه است.

والدین باید توجه داشته باشند ‌که چون کودک می‌خواهد از شرایط بودن در خانه‌ای که کاملا به آن وابسته شده جدا شود باید به گونه‌ای صحیح و با آرامش با او برخورد شود. جدا شدن از والدین و محیط خانه بعضی کودکان را بیش از ‌حد آزار می‌دهد. ولی باید دلایل اصلی آن را تشخیص داد و آنها را از سر راه برداشت.

اضطراب جدایی از کجا می آید؟ 

عوامل مختلفی می تواند باعث بوجود آمدن اضطراب جدایی در فرزند شما بشود. اما مهمترین نقش را در میان این موارد مادر کودک بر عهده دارد. اولین مساله در بحث اضطراب توجه به وضعیت کودک از آغاز تولد تا دو سالگی است. کودکانی که در این مدت روابط عاطفی مناسبی با مادرشان داشته اند و از پشتیبانی عاطفی او در هر لحظه ای که احتیاج داشته اند بهره برده اند در سنین بالاتر کمتر به اضطراب جدایی مبتلا می شوند.  

مساله دیگر در بحث اضطراب، وابسته کردن بیش از حد کودک به مادر است. اگر شما در طول 6 سال گذشته دائما و در هر لحظه مواظب کودک خود بوده اید، به او چسبیده اید و اجازه نداده اید تا استقلال لازم را به دست بیاورد حالا جدا شدن از شما برای چند ساعت در طول روز برای او  سخت و دشوار خواهد بود.  

از سوی دیگر مادرانی که خود دچار استرس و اضطراب هستند یا دچار وسواس در رفتار هستند هم همین حالات را به کودک خود منتقل کرده و باعث بوجود آمدن اضطراب در کودک می شوند.  

استقلال کودک

برای کمک به استقلال کودک و گرفتن ترس‌های بیهوده از او باید کودک را بتدریج با محیط‌های بیرون از خانه بیشتر آشنا کنیم، مثلا او را چند ساعت تنها بگذاریم تا گاهی به تنهایی هم عادت کند. البته باز هم باید شرایط را از قبل برایش توضیح دهیم تا دچار ترس از تنها ماندن نشود.

مثلا بهتر است ابتدا لحظات تنها ماندن ‌کودک در خانه بسیار کوتاه باشد و بعد بتدریج آنها را طولانی‌تر کنیم. تا برای تنها ماندن در مدرسه نیز کاملا آماده‌ شود. باید بودن در کنار دیگران و جدا شدن از محیط خانه و والدین را تجربه کند تا بتدریج وابستگی‌اش هم کمتر شود.

البته کودک باید بداند همیشه این امکان وجود ندارد تا والدین و به ویژه مادر همیشه در اطرافش باشند، اما در عین حال باید اطمینان داشته باشد آنها از دور و به طور غیرمستقیم او را حمایت می‌کنند .ولی باید خودشان هم استقلال لازم را برای تنها شدن داشته باشند.

ایجاد شوق و انگیزه برای یادگیری

بهترین کار این است که کودک را از قبل برای وارد شدن به محیط درس و مدرسه آماده کرد و اهمیت یادگیری و باسواد شدن را به او متذکر شد. البته باید سعی کنیم از اغراق و توضیحات غیرواقعی در این خصوص دوری کنیم.

والدین می‌توانند به دور از پند و اندرز و نصیحت کودکان از خاطرات خوب خود برای کودک نیز بگویند.

برای تشویق کودک به یادگیری و ایجاد انگیزه در او باید خودمان هم اهل مطالعه و مشتاق یادگیری باشیم .مثلا برای این کار خیلی خوب است که هنگام خرید کلی برای خانه حتما سر‌ی هم به غرفه کتاب بزنیم و آن را جزو سبد مصرفی خانواده قرار دهیم.

ضمن این‌که کودک باید با مکان‌هایی مثل کتابخانه و حتی کتابفروشی آشنا شود. گاهی تماشای کتاب در کتابفروشی‌ها باعث می‌شود کودک علاقه بیشتری برای مطالعه و یادگیری داشته باشد.

برای اشتیاق بیشتر کودک به خواندن کتاب و ایجاد انگیزه او به مطالعه می‌توانیم برایش توضیح دهیم که با رفتن به مدرسه خودش هم می‌تواند کتاب‌های مورد علاقه‌اش را بخواند. باید دقت کنیم در گفته‌های خود اهمیت علم و تحصیل را نادیده نگیریم. بعضی حرف‌ها ارزش تحصیلات و یادگیری را کم می‌کند. بنابر این نباید با هیچ زبانی ولو به شوخی هم چیز‌هایی گفت که کودک برداشت اشتباهی از آن داشته باشد.


امروز اولین روز مدرسه هاست ، بیایید برای فرزندانمان دعا کنیم تا امسال را با موفقیت و سلامتی پشت سر بگذارند و در این راه تمام تلاشمان را بکنیم که کمک حاشان باشیم.

---

 منابع: چهار دیواری / شفاف