این است ، زندگی

قابل توجه " لاکچری"بازهای حرفه ای!

" همه ما توی خونه هامون یه انباری دارم ، یه اتاق پذیرائی . انباری خونه مون رو فقط خودمون می‌بینیم و اتاق پذیرائی مون رو بقیه . ما هم از خونه ی آدما فقط اتاق پذیرائی شون رو می‌بینیم و خبر از انباریشون نداریم .  " این مثال ، نشان دهنده ی این است که در تمام زندگی ها ، خوشی و ناخوشی همراه با هم است  : این ، اساس خلقت زندگی آدم هاست که با رنج و سختی همراه بوده و هست و هرنوع اعتقادی به غیر از این ، فاصله گرفتن از قوانین ثابت زندگی است .

اینکه گاهی افراد ، انباری خانه هایشان را با اتاق پذیرایی دیگران مقایسه می کنند و دچار غم و حسرت می شوند ، به معنی این است که از قوانین زندگی بی خبرند و گمان می کنند اتاق پذیرائی های لوکس و مجلل ، هیچ انباری متروک و لبریز از غم و افسردگی و بددلی ای در کنارش ندارد . گمان می کنند چون ازخرده ریزهای غم و غصه ی انباری خودشان اطلاع دارند ، دیگر در انباری هیچ کس ، از این نوع دردها وجود ندارد . گمان می کنند آنچه به ظاهرلوکس و مرفه است ، حکایت از باطنی شیک و تمیز و بی نقص دارد ؛ که شاید دارد و شاید ندارد ؛ که همین شاید است که اجازه ی  قضاوت کلی را از ما می‌گیرد و تنها آنچه باقی می ماند ، همین قانون ثابت زندگی ما آدمهاست :

" یک رود و صد مسیر ، همین است زندگی

دریاست یا کویر؟ همین است زندگی

لبخند و اشک ، شادی و غم ، رنج و آرزو

از ما به دل مگیر ، همین است زندگی ! "

مدتی است  از گوشه و کنار ، میان صحبت ها و تعریف ها ، میان فضای مجازی و دنیای حقیقی ، کلمه‌ای شنیده می‌شود به نام " لاکچری" ؛ که البته تلفظ دقیق آن " لاکشری " است . یعنی لوکس زندگی کردن یا سبک زندگی لوکس گرایی . یعنی پیروی از مد و مارک و برند . یعنی ماشین های آخرین مدل ،  مبلمان شیک ، ساعت های مارک دار و جواهرات استثنایی ؛ که البته این نوع سبک زندگی ، سالها بوده و پدیده ی جدیدی نیست ؛ که آنچه جدید است ، خودنمایی و جلوه گری و به رخ کشیدن است .

در شهر تهران ، سالهاست که پدیده ی " دور دور " جهت نشان دادن ماشین های آخرین مدل و رژه ی فخرفروشی ، وجود داشته ؛ و مدتی است که این خودنمایی ها ، از صفحات مجازی و شبکه های اجتماعی و رقابت فالوئری  و غیره سر درآورده است .

مدتی است مهمانی گرفتن در دنیای واقعی ، به رخ کشیدنش در دنیای مجازی و سعی درافزایش فالوئر و ممبر به هر قیمتی ، برای طرفداران زندگی لاکچری ، از نان شب هم واجب تر شده است.

قصد ما در این مقاله ، بررسی معنا و کاربرد کلمه لاکچری و توصیف آنچه بدان لوکس گرایی میگویند نیست . قصد ما ، بررسی تفکری است که بودنش را با مصرف و تجمل و به رخ کشیدن یکی میداند ؛ قصد ما بررسی فرهنگی است که مدام منتشر میشود ، بسط می یابد و معلوم نیست به کجا خواهد رسید!!

قصد ما ، علت یابی ریشه ها و سبب شناسی ترویج این نوع نگاه به زندگی است .

به عنوان یک مشاور و درمانگر که با اختلالات زیادی سروکار دارد ، می توانم بگویم : " این جلب‌توجه‌های افراطی و این خودنمایی های عجیب غریب ، نشان از اختلالی میدهد که بدان "اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک " می گویند . " نشانه های این اختلال اینهاست :

- دنیا را صحنه ی نمایش تصور کردن و مدام در روابط با اشخاص مختلف ، نقش بازی کردن و خود را مهمتر از آنچه واقعا هست ، نشان دادن .

- رفتارهای توجه طلبانه افراطی و هیجان پذیری فراگیر

- احساس ناراحتی در زمان هایی که فرد در کانون توجه قرار ندارد .

- استفاده مستمر از ظاهر فیزیکی خود ، جهت جلب توجه دیگران

- ...

و این است الگوی نسل جوان امروز ، برای زندگی !! و این است اختلال ها روانشناختی رایج در الگوهای پرطرفدار جوان ایرانی !! و این است آنچه واقعا هست وآنچه واقعا نیست ....