شبهه نخست«صحرای کربلا»

همانطور که می دانید جنگی که در روز عاشورا رخ داده در نزدیکی رود فرات بوده.در هیچ کجای کره زمین نمی توانید سرزمینی در کنار یک رود را بیابید که صحرا و بیابان بی آب و علف باشد،مگر رودی که از میان کوهستان می گذرد...

پاسخ:

واژه موجود در کتاب های تاریخی شیعه «سرزمین کربلا» یا «کربلا» به تنهایی است.این مطلب را می توان در قدیمی ترین کتاب های تاریخی شیعه همچون تاریخ یعقوبی،(1)تا کتاب هایی که امروزه درباره واقعه عاشورا نوشته می شوند،ملاحظه نمود.(2)حتی کتاب هایی که از نظر ما مملو از مطالب تحریفی است،نیز کلمه «صحرا» در ان ها وجود ندارد.(3)

به نظر می رسد واژه ای را که شما کاربرد آن را به تمام شیعیان نسبت داده اید تکیه کلام برخی مداحان بی اطلاع و یا کم سواد است که برای گریاندن مردم دست به هر کاری می زنند.بهتر است از خود آن ها بخواهید تا توضیح دهند که چرا از این واژه استفاده می کنند نه این که آن را به تشیع نسبت دهید.

تذکر یک نکته خالی از لطف نمی باشد:

علی رغم تمام نکات فوق باید گفت:واژه صحرا به معنای سرزمین وسیع است و گاه معادل واژه دشت (به عنوان مثال دشت لاله) به کار می رود این واژه الزاما به معنای سرزمین خشک و بی آب و علف نیست(جهت کسب اطلاعات بیشتر به کتاب لغت نامه دهخدا ذیل عنوان صحرا مراجعه فرمایید)هم اکنون نیز بسیاری از مردم روستایی نقاط مرکزی ایران به محدوده خارج از روستا،کلمه صحرا اطلاق می کنند.مثلا بجای اینکه بگویند:رفته سر زمین کشاورزی،می گوید:رفته صحرا.به نظر شما آیا به زمین کشاورزی می توان گفت:سرزمین بی آب و علف؟.

معنایی که شما از کلمه برداشت کرده اید (و مجریان شبکه های ماهواره ای نیز بر این گونه فهمیدن اصرار دارند تا بتوانند به اهدافشان برسند) در فارسی با عبارت «بیابان»مطرح می شود.کلمه بیابان ریشه در کلمه:«بی آب» دارد یعنی محل فاقد آب.

منبع: پژوهشکده فناوریهای نرم دانشگاه تهران