تبیان، دستیار زندگی
پس از پایان مراسم تحلیف جناب آقای دکتر روحانی در مجلس شورای اسلامی که با حضور نمایندگانی از کشورهای مختلف و نهادهای بین المللی برگزار شد؛ اقدامی بسیار عجیب و البته نادر رخ داد و آن هم ماجرای سلفی گرفتن طیف خاصی از نمایندگان مجلس با خانم موگرینی بود. این ن
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : معین شرافتی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

سخنی با نمایندگان مردم در مجلس

پس از پایان مراسم تحلیف جناب آقای دکتر روحانی در مجلس شورای اسلامی که با حضور نمایندگانی از کشورهای مختلف و نهادهای بین المللی برگزار شد؛ اقدامی بسیار عجیب و البته نادر رخ داد و آن هم ماجرای سلفی گرفتن طیف خاصی از نمایندگان مجلس با خانم موگرینی بود. این نوع رفتار بر خاسته از فراموش کردن منش قرآنی است که در این یادداشت به آن می‌پردازیم.

معین شرافتی- کارشناس حوزه/ بخش قرآن تبیان
عکس سلف با موگرینی

دیپلماسی قرآنی

نمایندگانی که قرار است قانون‌ هایی اسلامی وضع کنند می‌ بایست با دیپلماسی قرآنی آشنایی داشته باشند. قرآن به خوبی نوع مواجهه ملت‌ های مسلمان با دیگر ادیان و مذاهب را به روشنی معلوم ساخته و مبنا را بر احترام متقابل بنا کرده است. احترامی که بر پایه آن اگر طرف مقابل بر عهد و پیمان‌ هایش استوار بود؛ آن وقت می ‌توان رویی خوش نشان داد؛ وگرنه عکس یادگاری گرفتن چه معنایی دارد؟ قرآن به صراحت بیان کرده که آنها بر قول و قرارهایشان پایبند نبوده و تجربه برجام نیز برای بار هزارم این عبارت قرآنی را اثبات کرد که خداوند فرموده: «إِنَّهُمْ لَا أَیْمَانَ لَهُم(توبه/12) بى‏شك ایشان را هیچ پیمانى نیست.»

آگاه باشید! این شمایید که آنان را دوست دارید، و آنان شما را دوست ندارند و شما به همه کتاب ها [یِ آسمانی] ایمان دارید [ولی آنان ایمان ندارند]. و چون با شما دیدار کنند، می گویند: هم پیمانیم و زمانی که با یکدیگر خلوت نمایند از شدت خشمی که بر شما دارند، سر انگشتان خود را می‌گزند. بگو: به خشمتان بمیرید. یقیناً خدا به آنچه در سینه هاست، داناست

چقدر تمسخرآمیز است که دنیا ببیند ما با ناقضان برجام، همان ‌ها که روح و متن برجام را زیر پا گذاشتند؛ عکس سلفی می‌ گیریم.

سستی در مقابل دشمن!

واقعیت این است که آمریکا و اروپا هیچگاه روی خوشی با جمهوری اسلامی نداشته و ندارند. آنها با مدل مردم سالاری دینی مشکل دارند. مدلی که شیشه عمر استکبار و نظام ‌های استعماری را خواهد شکست و آنها را به زباله‌ دان ‌های تاریخ روانه خواهد ساخت. از این رو، پای میز مذاکره کشاندن جمهوری اسلامی و امتیاز گرفتن آن، برای آنان آب حیات است.

باید قبول کنیم که ما پرچم‌دار مبارزه با ظلم و ظالم هستیم و ملت ‌های مظلوم با مشاهده این نوع رویدادها آن هم از جمهوری اسلامی ایرن، کجا می‌توانند ظلم ستیزی را در سر داشته باشند؟! کاش سلفی بگیران این آیه قرآن را در نظر می‌‎گرفتند که خداوند فرموده است: «فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَكُمْ وَلَنْ یَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ[محمد/35] هرگز سست نشوید و دشمنان را به صلح (ذلت بار) دعوت نكنید در حالی كه شما برترید و خداوند با شماست و چیزی از ثواب اعمالتان را هرگز كم نمی‏كند.»

آنها را بشناسید

برخی به راحتی و در کوتاه ترین زمان ممکن با غیر خودی ‌ها صمیمی شده و برای عکس ‌های دونفره و سلفی سر و دست می ‌شکنند. در حالیکه خداوند اجازه چنین صمیمیتی را نداده و فرموده است: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا یَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَكُمُ الْآیَاتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ[آل عمران/118] ای كسانی كه ایمان آورده‏ اید محرم اسراری از غیر خود انتخاب نكنید، آنها از هر گونه شر و فسادی درباره شما كوتاهی نمی‏كنند، آنها دوست دارند شما در زحمت و رنج باشید. دشمنی از دهان آنها آشكار است و آنچه در دل پنهان دارند از آن هم مهمتر است، ما راههای پیشگیری از شر آنها را برای شما بیان كردیم اگر اندیشه كنید.» جالب است که در انتهای آیه خداوند تنها راه پیشگیری را همین فرمول دانسته است.

پیشرفت شما را نمی‌خواهند

کی و کجا صاحبان صنعت پیشرفت کشورهای دیگر را خواسته‌اند. در موضوع انرژی هسته‌ای دیگر برای همه روشن شد که به هیچ عنوان این کشورهای سرتا پا هسته‌ای که حتی بمب و کلاهک هسته‌ای هم دارند؛ به هیچ عنوان اجازه نمی ‌دهند تا دیگران حلقه انحصاری آنها را بشکند. آن کشورها با قلدری کامل حق استفاده صلح آمیز هسته‌ای را حتی به ما نمی ‌دهند و کسی نیست که به آنها بگوید مگر شما چه‌ کاره‌اید؟

در این میان برخی برای همین افراد فرش قرمز پهن کرده و عکاس شده و عکس یادگاری هم می‌گیرند. چه معنا دارد که ما آنها را دوست داشته باشیم و سر قول و قرارهامان بمانیم؛ ولی آنها نه. قرآن خوب آنها را به ما معرفی کرده است: «إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْكُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَحُوا بِهَا وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا یَضُرُّكُمْ كَیْدُهُمْ شَیْئًا إِنَّ اللَّهَ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ(آل عمران/120) اگر نیكی به شما برسد ناراحت می‎‌شوند، و اگر حادثه ناگواری برای شما رخ دهد خوشحال می‌گردند، اگر استقامت و پرهیزگاری پیشه كنید نقشه‏‌های آنها به شما زیانی نمی‌رساند خداوند به آنچه آنها انجام می‌‍دهد.» بله وقتی دشمن بویی از انسانیت نبرده و اینچنین برخورد می‌کند؛ کجا ما اجازه برخورد دوستانه را داریم؟

اشتباه نکنید

از آنجا که یک مسلمان از قلبی صاف و بی‌آلایش برخوردار است و اهل صدق و صفاست؛ چه بسا با همگان و احیاناً دشمن هم نرمی و ملایمت در پیش گیرد. در حالی که بصیرت باید جلوی چنین اشتباه بزرگی را بگیرد. قرآن نیز برای پیشگیری از چنین اشتباهی به ما اینچنین سفارش کرده است: «هَا أَنْتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا یُحِبُّونَكُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ وَإِذَا لَقُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیْكُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَیْظِ قُلْ مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ(آل عمران/119) آگاه باشید! این شمایید که آنان را دوست دارید، و آنان شما را دوست ندارند و شما به همه کتاب ها [یِ آسمانی] ایمان دارید [ولی آنان ایمان ندارند]. و چون با شما دیدار کنند، می گویند: هم پیمانیم و زمانی که با یکدیگر خلوت نمایند از شدت خشمی که بر شما دارند، سر انگشتان خود را می‌گزند. بگو: به خشمتان بمیرید. یقیناً خدا به آنچه در سینه هاست، داناست.»

کاش سلفی بگیران این آیه قرآن را در نظر می‌‎گرفتند که خداوند فرموده است: «فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَكُمْ وَلَنْ یَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ[محمد/35] هرگز سست نشوید و دشمنان را به صلح (ذلت بار) دعوت نكنید در حالی كه شما برترید و خداوند با شماست و چیزی از ثواب اعمالتان را هرگز كم نمی‏كند.»

آری جلوی دشمن نرمی کردن معنا نداشته و در مقابل بد عهدی‌ها، نرم خویی جایی ندارد. مطمئناً از آن سلفی‌ها و سیل گوشی ‌ها شدت عمل فهمیده نمی ‌شود.

سخن آخر

وقتی آمریکا و متحدان(بردگان) اروپایی‌اش از موفقیت‌های ما خوشحال نشده و دنبال شکست ما بودند؛ وقتی بدعهدی آنها هزار بار آشکار شده، وقتی آشکارا علیه ما سخن می‌گویند و هر روز تحریم‌های جدیدی وضع کرده و مادر تحریم‌ها را نیز به بازار آوردند؛ چرا نمایندگان مردم باید این گونه عمل کنند؟ وقتی مردم موج اعتراض به این اقدام را به راه انداختند و از آن با عنوان سلفی حقارت یاد می‌کنند؛ چرا نماینده ‌ها پشیمان نشده و از فاصله پیش آمده بین خود و مردم متأثر نمی‌ شوند و حتی اعتراض می کنند که چرافلان رسانه این رفتار ما را رسانه ای کرده و مردم متوجه شده اند؟