غافلگیری به سبک مدیری

چند نکته درباره اجرای مهران مدیری در مراسم جشن حافظ که بوضوح تاثیر«دورهمی»را می شد دید.

مهران مدیری این روزها بیش از همیشه توی چشم است؛ اکران «ساعت 5 عصر» و برنامه هفتگی «دورهمی» رویی تازه از او نمایان ساخته. مدیری یک شنبه شب اجرای جشن حافظ را بر عهده گرفت و ستاره این مراسم شد. او حالا می داند چطور یک مراسم کش دار را به گونه ای هدایت کند که از رمق نیفتد. مدیری پیش از این تجربه ای ناموفق در اجرای اختتامیه فجر داشت ولی این بار مساله صد و هشتاد درجه متفاوت است. می توان از تاثیر جادویی «دورهمی» بر کیفیت اجرای مدیری چشم بست؟ نه.

تجربه ناموفق فجر

علی معلم اواخر سال پیش از میان مان رفت. مرگش ناباورانه بود و تلخ. همسر و فرزندانش اما اجازه ندادند چراغ میراث او یعنی ماهنامه دنیای تصویر و جشن این مجله (جشن حافظ) خاموش شود. یك شنبه شب جشن حافظ در سالن وزارت كشور برپا شد و گمان می رفت تحت تاثیر مرگ معلم شبی تلخ رقم بخورد.پی گیران جشن حافظ می دانند زنده یاد علی معلم نه تنها دبیر جشن بود كه اجرای برنامه را هم بر عهده می گرفت. در غیبت او اولین سوال این بود چه كسی مراسم جشن حافظ را اجرا می كند؟ نام مجری مخفی مانده بود تا این كه امید معلم، فرزند ارشد علی معلم پس از مقدمه چینی از مهران مدیری دعوت كرد هدایت مراسم را در دست بگیرد. سالن با شنیدن نام او منفجر شد؛ بالاخره مهران مدیری است و حتی اگر به «دورهمی» و «ساعت 5 عصر» اش ایرادهایی اساسی وارد باشد، در محبوبیت او شكی نیست.نام مهران مدیری كه آمد ذهن مان به سه سال پیش رفت؛ جایی كه او سوپرایز اختتامیه جشنواره سی و سوم فجر بود اما نتوانست انتظارها را برآورده كند. وقتی روی صحنه آمد سالن منفجر شد اما در همان دقایق ابتدایی معلوم شد مدیری دست خالی و بی انگیزه روی صحنه آمده. شوخی ها و تكیه كلام هایش به دل نمی نشست و از حاضر جوابی و بذله هایش خبری نبود. انگار به زور روی صحنه است و نمی تواند فضای سنگین را به نفع خود بشكند. هر چه از اجرایش گذشت بی رمق تر شد و نشانی از مدیریِ بذله گو نداشت تا جایی كه فرزاد حسنی حین گزارش مستقیم مراسم از طریق برنامه رادیویی اش، بارها به او نیش زد و حتی در چند جا در مقام قیاس بر آمد. می گفت مهران جان چرا این را گفتی و چرا جواب آن یكی را درست ندادی. در نهایت همه رسانه ها به اتفاق این اجرا را بدترین و ناكام ترین تجربه مهران مدیری تعبیر كردند.

احیا با دورهمی

مهران مدیری پیش از «دورهمی» تجربه استندآپ داشت. او در اجرای پلاتو بی رقیب است؛‌ خیلی ها خواسته اند از او تقلید كنند اما موفق نبوده اند. اوج قدرت نمایی اش در سریال خانگی«شوخی كردم!» نمود یافت كه یك تنه بخشی از جذابیت سریال را تضمین می كرد. او ساده ترین نوشته ها را با شگرد ویژه خودش بیان می كرد كه هم خنده مخاطب را به همراه داشت و هم بریده هایش در شبكه های اجتماعی و حتی شبكه های تلویزیونی مورد استفاده قرار می گرفت. این تجربه در «دورهمی» به شکل کامل تر تکرار شده؛ چون تماشاچیان روبرویش هستند. طبعا چنین تجربه ای در جشن حافط به کمک او آمده.

در جشن حافط چه کرد؟

در جشن یک شنبه شب حافظ توفانی شروع كرد و تا آخر از نفس نیفتاد. كمی كه گذشت خاطره اجراهای انرژیك او در «دورهمی» زنده شد و حالا می توان تاثیر تجربه این برنامه را روی مدیری بوضوح دید. همان ابتدا گفت غم فقدان علی معلم برای همه مان دردناك است اما او راضی نیست جشن حافط را تبدیل به مراسمی اشك اندود كنیم. بلافاصله سراغ شوخی اول رفت كه این جشن هم مثل آن یكی جشن (اسكار) است فقط«یه كوچولو» فرق دارد. این شوخی را سیما تیرانداز خیلی خوب به خدمت گرفت و وقتی برای گرفتن تندیس بهترین بازیگر زن كمدی سریال های تلویزیونی برای «پادری» روی صحنه آمد،‌ لحن شگفت و نوع نفس گرفتن خانم های حاضر روی سن مراسم اسکار را تقلید كرد. با نزدیك شدن به جواد طوسی كه برای معرفی شهرام جعفری نژاد اطاله كلام كرده بود، هشدار داد و تشویق مهمان ها را برانگیخت. بعد از خاطرات پر از آه و اندوه جعفری نژاد با علی معلم، لحن جدی گرفت كه امشب جشن است و بیاید طور دیگر از معلم یاد كنیم. از آن طرف زود فهمید گاف های كارگردانی را چطور رفع و رجوع كند؛‌با این دیالوگ:«اولشه ؛‌درست می شه». این مطایبه را با لحن شوخ همیشگی ادا كرد و خنده مهمان ها را باعث شد. در وصف كیفیت كارگردانی همین قدر بدانید كه دیالوگ« اولشه ؛‌درست می شه» تا آخر مراسم از زبان مدیری نیفتاد.

نقطه قوت اصلی اجرای مهران مدیری حفظ ریتم و پایندی به شوخی های «بجا» بود. انرژی او تا لحظه آخر ادامه داشت و حواسش بود وظیفه نگه داشتن حس و حال سالن با مجری است. پس كم نگذاشت و هر بار با شوخی های كلامی سالن را به وجد آورد. هوشمندی مدیری استفاده از متریال سالن بود و غالب شوخی هایش را از دل اتفاقات موجود انتخاب كرد. امین حیایی كه با گریم موی سر در جشن حاضر شده بود، بارها سوژه مدیری شد و قربان صدقه اش رفت:«ما«یه لبرتی» هم نیستیم؛ سلبریتی امین حیایی است.» او با بهنوش بختیاری كه روی صحنه آمد، شوخی كرد و چند بار رضا عطاران را مخاطب مطایبه هایش قرار داد. مرجانه گلچین برای دادن جایزه به تنهایی روی استیج آمد و گفت پارتنر پیدا نكردم. مدیری بلافاصله كنایه زد غصه نخور و رفت پشت صحنه كه یك همراه بیاورد؛‌با لحنی شوخ گفت كسی را پیدا نكردم... شوخی های مدیری در چارچوب بودند و از هنجار بیرون نزدند؛‌ او نشان داد می توان با اجرای مجریِ وطنی بیش از سه ساعت سرگرم شد. نشان داد اگر مجری كارش را بلد باشد، جشنی كه زیر سایه مرگ یك عزیز، پتانسیل حزن و اشك دارد را می شود شاد به سرانجام رساند. مهران مدیری از «دورهمی» توشه بزرگی برداشته كه چه بسا اگر آن را سه سال پیش می داشت،‌اختتامیه جشنواره فجر كسل نمی شد. او حالا یك مجری (شومن) شش دانگ است.

حالا معلوم می شود چرا مدیری این قدر برنامه هایی از جنس «دورهمی» را دوست دارد. او سال پیش که دربرنامه هفت اعلام کرد سریال سازی را برای مدتی کنار می گذارد، از این برنامه به نیکی یاد کرد: «جان سریال را ندارم انرژی و علاقه اش را هم ندارم، اما کاری مثل «دورهمی» را دوست دارم، از این طور کارها شاید هر چهار سال یک بار انجام بدهم.»