تبیان، دستیار زندگی
آیا عزادارى براى امام حسین علیه السلام، در زمان امامان علیهم السلام سابقه دارد؟
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

عزاداری برای امام حسین علیه السلام در زمان ائمه معصومین علیهم السلام

آیا عزادارى براى امام حسین علیه‏السلام، در زمان امامان علیهم‏السلام سابقه دارد؟

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
امام حسین

پاسخ:

بلى، در این‏جا تنها به ذكر نمونه‏هاى اندكى از آن چه كه در تاریخ نقل شده، بسنده مى‏كنیم:

1. عزادارى بنى‏هاشم در ماتم سیدالشهدا؛ از امام صادق علیه‏السلام چنین روایت شده است: "پس از حادثه عاشورا، هیچ بانویى از بانوان بنى‏هاشم، سرمه نكشید و خضاب ننمود و از خانه هیچ یك از بنى‏هاشم دودى كه نشانه پختن غذا باشد، بلند نشد تا آن كه ابن زیاد به هلاكت رسید. ما پس از فاجعه خونین عاشورا پیوسته اشك بر چشم داشته‏ایم". (امام حسن و امام حسین، ص 145.)

2. عزادارى امام سجاد علیه‏السلام؛ حزن امام سجاد علیه‏السلام بر آن حضرت به صورتى بود كه دوران زندگى او، همراه با اشك بود. عمده اشك آن حضرت بر مصایب سیدالشهداء علیه‏السلام بود و آن چه بر عموها، برادران، عموزاده‏ها، عمه‏ها و خواهرانش گذشته بود تا آن‏جا كه وقتى آب مى‏آوردند تا حضرت میل كند، اشك مبارك‏شان جارى مى‏شد و مى‏فرمود: چگونه بیاشامم؛ در حالى كه پسر پیامبر را تشنه كشتند؟ (بحارالانوار، ج 44، ص 145.) و مى‏فرمود: "هرگاه شهادت اولاد فاطمه زهرا سلام‏الله‏علیها را به یاد مى‏آورم، گریه‏ام مى‏گیرد". (خصال، ج 1، ص 131.)

امام صادق علیه‏السلام به زراره فرمود: "جدم على‏بن‏الحسین علیه‏السلام هرگاه حسین‏بن‏على علیه‏السلام را به یاد مى‏آورد، آن قدر اشك مى‏ریخت كه محاسن شریفش پر از اشك مى‏شد و بر گریه او حاضران گریه مى‏كردند". (بحارالانوار، ج 45، ص 207.)

3. عزادارى امام محمد باقر علیه‏السلام؛ امام باقر علیه‏السلام در روز عاشورا براى امام حسین علیه‏السلام مجلس عزا برپا مى‏كرد و بر مصایب آن حضرت گریه مى‏كرد. در یكى از مجالس عزا، در حضور امام باقر علیه‏السلام، كمیت شعر مى‏خواند. وقتى به این‏جا رسید كه: "قتیل‏بالطف..."، امام باقر علیه‏السلام گریه زیادى كرده، فرمود: "اى كمیت! اگر سرمایه‏اى داشتیم در پاداش این شعرت به تو مى‏بخشیدیم؛ اما پاداش تو همان دعایى است كه رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏وآله درباره حسّان‏بن‏ثابت فرمود كه همواره به جهت دفاع از ما اهل‏بیت علیهم‏السلام، مورد تأیید روح‏القدس خواهى بود". (مصباح المتهجد، ص 713.)

4. عزادارى امام صادق علیه‏السلام؛ امام موسى كاظم علیه‏السلام مى‏فرماید: "چون ماه محرم فرا مى‏رسید، دیگر پدرم خندان نبود؛ بلكه اندوه از چهره‏اش نمایان مى‏شد و اشك بر گونه‏اش جارى بود، تا آن‏كه روز دهم محرم فرا مى‏رسید. در این روز، مصیبت و اندوه امام به نهایت مى‏رسید. پیوسته مى‏گریست و مى‏فرمود: امروز، روزى است كه جدم حسین‏بن‏على علیه‏السلام به شهادت رسید". (امام حسن و امام حسین، ص 143.)

5. عزادارى امام موسى كاظم علیه‏السلام؛ از امام رضا علیه‏السلام نقل شده است كه فرمود: "چون ماه محرم فرا مى‏رسید، كسى پدرم را خندان نمى‏دید و این وضع ادامه داشت تا روز عاشورا؛ در این روز، پدرم را اندوه و حزن و مصیبت فرا مى‏گرفت و مى‏گریست و مى‏گفت: در چنین روزى حسین را - كه درود خدا بر او باد - كشتند". (حسین، نفس مطمئنة، ص 56.)

6. عزادارى امام رضا علیه‏السلام؛ گریه امام رضا علیه‏السلام در حدى بود كه فرمود: "همانا روز مصیبت امام حسین علیه‏السلام ، پلك چشمان ما را مجروح نموده و اشك ما را جارى ساخته است". (بحارالانوار، ج 44، ص 284.)

دعبل خدمت حضرت رضا علیه‏السلام آمد. آن حضرت درباره شعر و گریه بر سیدالشهدا علیه‏السلام كلماتى چند فرمود؛ از جمله این‏كه: "اى دعبل! كسى كه بر مصایب جدم حسین علیه‏السلام گریه كند، خداوند گناهان او را مى‏آمرزد" آن گاه حضرت بین حاضران و خانواده خود پرده‏اى زد تا بر مصایب امام حسین علیه‏السلام اشك بریزند.

سپس به دعبل فرمود: "براى امام حسین علیه‏السلام مرثیه بخوان كه تا زنده‏اى، تو ناصر و مادح ما هستى؛ تا قدرت‏دارى، از نصرت ما كوتاهى مكن". دعبل در حالتى كه اشك از چشمانش مى‏ریخت، قرائت كرد:

أفاطم لوخلت الحسین مجد لا

و قد مات عطشاناً بشط فرات‏

صداى گریه امام رضا علیه‏السلام و اهل‏بیت آن حضرت بلند شد. (همان، ج 45، ص 257.)

7. عزادارى امام زمان علیه‏السلام ؛ بنابر روایات، امام زمان علیه‏السلام در زمان غیبت و ظهور، بر شهادت جدّشان گریه مى‏كند. آن حضرت خطاب به جد بزرگوارشان سیدالشهدا علیه‏السلام مى‏فرماید:

"فلئن اخرتنى الدهور و عاقنى عن نصرك المقدور و لم اكن لمن حاربك محارباً و لمن نصب لك العداوة مناصبا فلاَنْدُبنّك صباحا و مساء و لابكین لك بدل الدموع دما، حسرة علیك و تأسفاً على ما دهاك؛ (بحارالانوار، ج 101، ص 320.) اگر روزگار مرا به تأخیر انداخت و دور ماندم از یارى تو و نبودم تا با دشمنان تو جنگ كنم و با بدخواهان تو پیكار نمایم، هم اكنون هر صبح و شام بر شما اشك مى‏ریزم و به جاى اشك، در مصیبت شما خون از دیده مى‏بارم و آه حسرت از دل پردرد بر این ماجرا مى‏كشم".


منبع : آنتی شبهه
مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.