مصاحبه با محمد بشارتی ، مدرس مركز آموزش جهانگردی
تبیان : لطفاً راجع به زمینه فعالیت خود كه تدریس درمركز آموزش جهانگردی است ، توضیحاتی بفرمایید.
بنده به مدت 35 سال است كه در زمینه حمل و نقل هوایی ، جهانگردی فعالیت دارم . در ابتدا حدود 25 سال درهواپیمایی جمهوری اسلامی تدریس می كردم . بعد به دانشكده هواپیمایی رفتم كه همزمان بود با شروع كارمراكز آموزش جهانگردی . در حال حاضر به مدت ده سال است كه این رشته تحصیلی راه اندازی شده است. در ابتدا تعداد فارغ التحصیلان اندك بود اما به مرور، با افزایش تعداد متقاضیان و به جهت فضای محدود و كمبود نیروی متخصص ، درسال 1375 به چهار مركز اجازه داده شد تا در بیرون از تشكیلات سازمان ایرانگردی و جهانگردی و وزارت ارشاد ، این كار را انجام دهند، البته با نظارت سازمان.تبیان : نحوه پذیرش دانشجو دراین مراكز چگونه است ؟
در ابتدا، آزمون انتخاب افراد و مصاحبه با آنها درمركز انجام می شد و سپس این افراد به مؤسسات ذی ربط برای آموزش معرفی می شدند. اما بعد از مدتی با به وجود آمدن مشكلاتی ، تصمیم گرفته شد كه مؤسسات ، از افراد متقاضی آزمون بگیرند و بعد از قبولی ، پذیرش كنند. بعد از اتمام دوره نیز علاوه برآزمون كه دانشجویان درمؤسسه خود می دهند ما نیز در مركز ، یك آزمون جامع برگزار می كنیم. در حال حاضر این آزمون جامع دوبار( یكی در شهریور ودیگری در اسفند ) برگزار می شود. بعد از قبولی گواهینامه ای به پذیرفته شدگان اعطا می شود كه نشان می دهد آنها می توانند به عنوان راهنمای تور یا به عنوان مدیران فنی در دفاتر خدمات مسافرتی وجهانگردی فعالیت كنند. در دوره ی تخصصی تر ، ما دوره ای تحت عنوان مدیران صنفی برگزار می كنیم كه دانشجویان این دوره شصت ساعت كارعملی دارند كه باید به مراكز كار مراجعه كنند و از نزدیك با فعالیت در این بخش ها آشنا شوند.
تبیان: وضعیت صنعت جهانگردی در كشور ما چگونه است؟
متاسفانه قبل از انقلاب كارزیادی دراین زمینه انجام نمی شد ، چون كشور از منبع پر درآمدی چون نفت و... برخوردار بود و كسی توریسم را به عنوان جریان اقتصادی نمی شناخت. الآن هم با وجود كارهایی كه در این زمینه شده هنوز هم ناشناخته باقی مانده است. این درحالی است كه ایران از لحاظ آثار تاریخی و فرهنگی در رده دهم جهان قرار دارد . حال آن كه از لحاظ تجهیزات وامكانات توریستی در ردیف آخر هستیم.تبیان : علت این امرچیست ؟
ازجمله عواملی كه سبب ركود این صنعت وبی توجهی نسبت به آن شده است عبارت اند از:1- تك محصولی عمل كردن كشورما.متاسفانه هنوزهم بیشترین منبع صادراتی و درآمدی ما نفت است وهنوز برای این صنعت برنامه ریزی صحیح و سرمایه گذاری كلان صورت نپذیرفته است و اگر هم شده در اجرا با مشكلاتی از قبیل جنگ ، اشاعه بینشی غلط نسبت به ایران درخارج كشور و تبلیغات سوء مواجه شده است.
2- در شبكه جام جم ، تصاویر زیادی از مناطق و آثار تاریخی و جاذبه های طبیعی ایران نشان داده می شود كه بیننده های زیادی هم در خارج كشور دارد؛ ولی هیچ بحث و گفتگویی دركنار آنها وجود ندارد و یا تبلیغ درستی درجهت جذب توریست در این شبكه انجام نمی گیرد . اگر برنامه ریزی دقیق وصحیحی انجام شود، می توان از این شبكه جهانی برای تبلیغ در این زمینه استفاده زیادی كرد .
3- سومین مورد ، امنیت جهانگردی است . دراین زمینه كارهایی صورت داده ایم كه متأسفانه به واسطه تبلیغات سوء بیگانگان قدری با مشكل مواجه شده ایم و همین مسئله سبب شده تعداد جهانگردان به كشور ما كم شود ؛ چون امنیت جهانگرد ، یكی از فاكتورهای بسیار مهم در این صنعت است.
4- كمبود تجهیزات جانبی مانند هتل ها ، لوازم ، نیروهای انسانی ، تجهیرات داخلی ، هزینه بالای هتل ها و همچنین عدم آشنایی كاركنان هتل ها با زبان انگلیسی از دیگر موانعی است كه برسر راه جذب توریست قرار دارد.
5- عدم حمایت دولت ازبخش های جهانگردی.
6- عدم مشاركت بانك ها . متأسفانه بانك ها ی ما ، توریسم را صنعت نمی دانند و برای هزینه های آن هیچ وامی اعطا نمی كنند.
