چرا موجودات فضایی را نمی بینیم؟
چرا موجودات فضایی را نمی بینیم؟
زمین ما در یک فضای نامتناهی قرار گرفته است. ٤٠ میلیارد سیاره هم اندازه زمین(تعداد کل سیارات قطعا بسیار بیش از این است)، صدها میلیارد ستاره و تعداد بسیار زیادی کهکشان در عالم وجود دارد. وجود همه اینها کاملا اثبات شده است به همین دلیل وجود حیات در مکان هایی غیر از زمین در ذهن دانشمندان ممکن به نظر می آید، ضمن اینکه ساده انگارانه به نظر می رسد که تصور کنیم ما تنها موجودات جاندار این فضای نامتناهی هستیم.
دوست نداریم تنها باشیم حتی در فضا! پس اصرار داریم به شواهد و دلایل اثبات شده علمی دست پیدا کنیم برای اینکه خیال مان راحت شود که بیگانگان فضایی واقعا وجود دارند. انگار حتی اگر آنها صدها سال نوری دورتر از ما در حال زندگی باشند، همین که مطمئن شویم فضا غیر از ما ساکنان دیگری هم دارد خیال مان آسوده تر می شود.
درباره وجودشان تعداد زیادی فیلم و سریال ساخته شده و جالب اینکه در اکثر آنها موجودات فرازمینی دشمن تصور شده اند. موجوداتی که مخفیانه به زمین می آیند، به انسان ها صدمه می زنند، آمده اند که یا انسان ها را بدزدند یا بخشی از دارایی های زمین را، مثلا آب را. حیات را از بین ببرند و یا همه زمین ما را تصرف کنند.
اغلب ما داستان های جذاب و معماگونه فراوانی درباره یوفوها UFO، یا اشیاء پرنده ناشناسی که ساخته بشر نیستند و تاکنون خبر مشاهده آنها از نقاط مختلفی گزارش شده است، شنیده ایم. این پرنده های کروی نورانی در چین، روسیه، آمریکا، فرانسه و ... دیده شده اند و تاکنون عینی ترین دلیل وجود فرازمینی ها در ذهن اغلب مردم همین یوفوها که به بشقاب پرنده مشهور شده اند می باشد.
اگرچه مراکز علمی از همان اولین گزارش ها وجود بشقاب پرنده ها را انکار کردند اما شواهد نشان می دهد که همزمان پایگاه های سری و آزمایشگاه های محرمانه هم در برخی کشورها (مانند آمریکا و روسیه) ایجاد شد که گزارش این مشاهده ها را به دقت مورد بررسی قرار می داده اند.
پروژه SETI جستجوی هوش فرازمینی (Searching for Extra-Terrestrial Intelligence) نامی است که به پروژه‌های علمی با هدف یافتن هوش فرازمینی گفته می‌شود. این پروژه به دنبال سیگنال های رادیویی آسمان را رصد می کند. به گزارش مرکز NUFORC (مرکز ملی گزارش مشاهده یوفو) تعداد مشاهده یوفوها از سال ١٩١٠ تا کنون سیر صعودی داشته است. سیر افزایش این گزارشات را می توانید در نمودار زیر مشاهده کنید.
نکات جالب مشترکی بین این گزارشات وجود دارد. این مشاهده ها همواره توسط شهروندان عادی صورت گرفته است(هیچ یک از دانشمندانی که در این زمینه فعالیت و پژوهش داشته اند همچین اشیایی را مشاهده نکرده اند)، در همه آنها شی مشاهده شده به سرعت ناپدید شده و در تعداد زیادی از آنها فرد در حالت طبیعی نبوده است و شرایط جوی مکان هم شرایط عادی و پایدار نبوده است و مهم تر از همه اینکه دانشمندان تاکنون برای اغلب آنها توضیحات قابل قبولی ارائه کرده اند. اغلب این مشاهدات پدیده های طبیعی جوی، بالن های هواشناسی، هواپیما، بقایای راکت های فضایی و یا اساسا جعلی بوده اند.
واقعا بقیه کجا هستند؟
پروفسور توماس هیر: من اطمینان دارم آنها توانایی این را دارند تا بفهمند بر روی سیاره‌ای حیات وجود دارد یا نه، تنها کلروفلوروکربن یا CFC موجود در اتمسفر زمین نشانه‌ای قابل توجه برای کشف این موضوع است
بررسی های دانشمندان نظریه های مختلفی را به عنوان پاسخ این سوال ارائه نموده است. ممکن است آنها خیلی سال پیش از ما زندگی می کرده اند. چیزی حدود میلیاردها سال قبل. به همین دلیل ما در حال حاضر آنها را پیدا نمی کنیم و هیچ نشانه ای هم از وجود آنها به ما نمی رسد. نظریه بعدی این است که آنها نمی خواهند ما پیدایشان کنیم. رادیوتلسکوپ ها به کمک اخترشناسان آمده اند تا صداهای فضا ضبط شوند، در سال ٢٠١٥ یک فرد ثروتمند روسی ١٠٠ میلیون دلار به یکی از دانشمندان هدیه داد تا محدوده وسیع تری برای یافتن سیگنال ها تحت پوشش قرار گیرد، این ها کمک کننده است به شرط اینکه آنها سیگنالی مخابره کنند.
انسان در این جهان تنهاست، یا آن ها ما را تنها گذاشته اند؟
برخی از دانشمندانی که در این حیطه فعالیت داشته اند به این نتیجه رسیده اند که آنها خیلی متمدن تر و پیشرفته تر از ما هستند. آنها نه فقط نمی خواهند که ما پیدای شان کنیم که حتی هیچ تمایلی هم برای پیدا کردن ما ندارند. آنها به ما هیچ نیازی ندارند. هیچ چیز نیست که ما داشته باشیم و آنها نداشته باشند و بخواهند از ما بگیرند حتی آب. فرازمینی ها اگر هم نیاز به آب داشته باشند می توانند از سیارات دیگری که خیلی نزدیک تر از زمین به آنها هستند نیازشان را تامین کنند.
پروفسور توماس هیر ریاضیدان یکی از دانشگاه های فلوریدا نتایج مطالعات خود را در این باره در انجمن ریاضیات بوستون آمریکا منتشر کرده است: «من اطمینان دارم آنها توانایی این را دارند تا بفهمند بر روی سیاره‌ای حیات وجود دارد یا نه، تنها کلروفلوروکربن یا CFC موجود در اتمسفر زمین نشانه‌ای قابل توجه برای کشف این موضوع است».
رنه هلر نویسنده و محقق موسسه ماکس پلانک آلمان برای پژوهش سامانه ی خورشیدی، در بیانیه ای گفته: «پیش بینی اینکه موجودات فرازمینی نیز از همان روش ها و تکنیک های مشاهداتی که ما بکار می بریم استفاده می کنند، غیر ممکن است. اما آنها نیز مجبور به استفاده از همان روش های اصلی فیزیکی ای که ما بکار می بریم، خواهند شد و گذرهای زمین به دور خورشید، برای آنها، یک روش معلوم برای پیدا کردن سیاره ما است.» در واقع آنها بی نیاز از ما هستند پس چرا باید دنبال ما بگردند؟
باید باشند اما نیستند!
نظریه دیگر این است که ما هنوز زمان زیادی صرف پیدا کردن آنها نکرده ایم. فضای نامتناهی را تصور کنید. فضا حقیقتا بسیار وسیع تر از حد تصورات ما است و ما هنوز یک قرن هم نیست که مشغول گشتن برای پیدا کردن فرازمینی ها شده ایم. شاید چیزی حدود ٦٠ سال است که می گردیم. و البته فاصله ها هم خیلی زیاد است. اگر آنها سیگنالی هم فرستاده باشند شاید هنوز به ما نرسیده است. یعنی شاید هنوز از کهکشان خودشان هم خارج نشده باشد.
سال 2031، وعده دیدار روس ها با فرازمینی ها
ناسا در گزارش های محرمانه خود فقط تلویحا وجود فرازمینی ها را تایید می کند و می گوید دیدار شاید زمانی در آینده. اما دانشمندان روسی وعده دیدارشان با فرازمینی ها را سال ٢٠٣١ اعلام کرده اند.
بهتر است امیدوار باشید آنها ما را پیدا نکنند
استیون هاوکینگ، فیزیکدان و نظریه‌پرداز مشهور درباره وجود فرازمینی ها می گوید: «البته این احتمال در حاضر کم است اما با توجه به نتایج تحقیقات پروژه‌ی کپلر (Kepler Project)، به این نتیجه رسیده‌ایم که میلیون‌ها سیاره‌ی قابل سکونت در کهکشان ما وجود دارند و حداقل ۱۰۰ میلیارد کهکشان در جهان هستی قابل رویت وجود دارند. این اعداد احتمال وجود حیات دیگر در جهان هستی را افزایش می‌دهند. اما اگر ما حیاتی هوشمندتر از انسان در فضا بیابیم، بهتر است امیدوار باشید آنها ما را پیدا نکنند!
اطراف ما پر از فضایی هاست!
فضایی ها خود ما هستیم. فراموش نکنید که زمین ما هم در فضا قرار گرفته است و ساکنانش فضایی محسوب می شوند. آن چه امیدواریم پیدا کنیم فرازمینی ها هستند نه فضایی ها!
و به هر حال ممکن است لازم باشد باور کنیم ما واقعا تنهای تنها هستیم.
