هیاهو برای یک کمدی ضعیف با دروغ18+

در حاشیه «پا تو کفش من نکن» که با جار و جنجال به سینماها آمد اما اثری ضعیف است و شهرتش را بواسطه اتفاقات فرامتن بدست آورده.

سابقه کارگردان

محمد حسین فرحبخش از تهیه کنندگان با سابقه سینما است ؛ «آس و پاس» آخرین فیلمی است که به عنوان تهیه کننده از او اکران شد و بزودی «خالتور» به تهیه کنندگی او روانه اکران می شود. فرحبخش معمولا تولیدات كمدی دفترش( پویا فیلم) را به كارگردانان دیگری می سپارد و فیلم های جدی را خودش می سازد، این بار خرق عادت كرد و خودش پشت دوربین یك فیلم كمدی رفت. او پیش از فیلم های«عطش»،«زندگی خصوصی»،«مستانه» و«آبنبات چوبی» را کارگردانی کرده و «پا تو کفش من نکن» پنجمین ساخته او در مقام کارگردان است. البته قرار بوده آرش معیریان این فیلم را بسازد ولی شکستگی پا مانع می شود و خود فرحبخش پشت دوربین می ایستد.

شایعه توقیف

کمی پیش از اکران عمومی «پا تو کفش من نکن» برخی رسانه ها معترض وزارت ارشاد شدند که چرا قصد اجازه نمایش فیلمی دارد که در محتوا شبیه «50 کیلو آلبالو» است. بخش دیگری از اعتراض ها ناظر به الفظ رکیک و شوخی های جنسی فیلم بود. ماجرا درباره این فیلم زمانی جالب شد و توجه ها را به سمت خود جلب كرد كه یكی از رسانه ها از توقیف آن پیش از شروع اكران عمومی خبر داد. در این خبر آمده بود كه فیلم « پاتو كفش من نكن» به دلیل محتوایش با دستور مستقیم وزیر ارشاد توقیف شده است. خبری كه البته عمرش چند ساعت بیشتر نبود و حسین فرحبخش در یك گفت وگوی آتشین آن را تكذیب كرد. او در این گفت وگو اعلام كرد كه فیلمش بدون هیچ مشكلی از روی پرده می رود و خبری كه مبنی بر توقیف آن منتشر شده« شر اجانب بوده كه به زودی درباره آن افشاگری خواهد كرد.» بعد از انتشار این گفت وگو شورای صنفی نمایش هم اعلام كرد كه فیلم فرحبخش طبق اعلام قبلی روی پرده می رود که از چهارشنبه پیش این اتفاق رخ داد.

شایعه18+

در آخرین روز پیش از اکران عمومی شایعه دیگری در رسانه ها پیچید و معلوم نشد چه کسی آن را راه انداخته. این شایعه می گفت «پا تو کفش من نکن» با قید گروه سنی بالای 18 سال اکران خواهد شد. چهارشنبه هفته پیش که فیلم به سینماها آمد قید گروه سنی بالای 12 خورده بود. حاشیه 18+ باعث شد فیلم بیش از پیش توی چشم بیاید و شاخک ها حساس شود.

یک کمدی ضعیف با چند شوخی منشوری

داستان «پا تو کفش من نکن» به نوعی یادآور فیلم های «سه درجه تب» و «50 کیلو آلبالو» است. در اولی نام یک مرد(رضا عطاران) به اشتباه وارد شناسنامه المثنای دختری (الهام حمیدی) شده و هر دو برای رفع مشکل اقدام کرده اند. خب ظاهرا زن، همسر قانونی مرد است و همین محور شوخی فیلم شده. در «50 کیلو آلبالو» دختری برای رهایی از بازداشتگاه پسری که طی اتفاقی سوار ماشین او شده را همسر خود می داند و برای اثبات عقد می کنند. هر دو هم نامزد دارند.

در«پا تو کفش من نکن» نام یک زوج بر اثر اشتباه محضردار وارد شناسنامه زوج دیگری می شود. یوسف تیموری و سحر قریشی یک زوج هستند و رضا ناجی و بهنوش بختیاری زوجی دیگر. محضر شلوغ است و این اشتباه رخ می دهد! در طول فیلم با این مساله شوخی می شود اما غالب شوخی ها سربسته می ماند. کارگردان در عوض برای گرفتن خنده، از چند شوخی کلامیِ منشوری استفاده کرده و همین دیگر اشکال اصلی محتوای فیلم بشمار می رود.

راستش فیلم آن قدر جدی نیست که بخواهیم بیشتر درباره اش بگوییم. غرض این نوشتار و مقدمه چینی مطول آن، یک چیز است: اگر دنبال یک کمدی هستید که یک دل سیر بخندید،«پا تو کفش من نکن» پیشنهاد خوبی نیست. اشکالات فنی فیلم آن قدر زیاد است که مخاطب نمی تواند با آن همراه شود، چه برسد که توقع خنده داشته باشد. داستان کم ملات است و شوخی ها پیش پا افتاده، شخصیت ها زیادی احمق هستند و طوری طراحی شده اند که مخاطب نمی تواند با آن ها همراه شود. یعنی باید بیش از آن که نگران شوخی های منشوری باشیم ،باید نگران پایین آمدن سلیقه مان پس از تماشای چنین فیلم هایی بود.

هیاهوی«پا تو کفش من نکن» بیهوده شکل گرفت و از قضا به دیده شدنش کمک کرد و الا سینمای ایران پر است از فیلم هایی که مناسب خیلی از گروه های سنی نیست و کسی کاری به کارشان ندارد.