هشداری برای سبقت غیرمجاز خودکشی!

قطع نفَس و رسیدن به ایستگاه آخر زندگی به عنوان معضلی برای جامعه و حتی اقتصاد هر کشوری محسوب می شود و توجه ویژه به آن ابعاد متعددی دارد که باید بدانیم راه‌کارهای پیشگیرانه برای سلامت روانی اجتماع مفید خواهند بود زیرا سدی بزرگ برای این معضل محسوب می‌شود.

مهری رفعتی -بخش اجتماعی تبیان

شاید بحث امروز ما خیلی خوش‌آیند نباشد و نوشتن در مورد آن حتی کمی هم سخت باشد اما توجه به آن از اهمیت خاصی برخوردار است. بحث ما در مورد یکی از ناهنجاری های اجتماعی به عنوان خود کشی است که کشور ما حدود چهلمین کشور جهان در این معضل اجتماعی با میزان تقریبی 3 هزار و 300 مورد محسوب می شود. اما به هر حال خودکشی به عنوان پدیده ای نه چندان تازه بلکه قدیمی همواره گریبان گیر جامعه بوده و هست و درواقع در برخی موارد به جد می توان گفت که از معضلات اجتماعی محسوب می شود.

حالا اینکه چه زمان می تواند به عنوان معضل مطرح شود قطعأ روشن بوده و برای بررسی آن باید به آمارها نگاه کرد. متأسفانه بر اساس آخرین آمارهای منتشره پدیده خودکشی طی چند سال اخیر رشد زیادی داشته تا آنجا بسیاری از کارشناسان اجتماعی و روانشناسی برای کاهش آن مطالعات گسترده ای را انجام داده اند و این مسئله دغدغه بزرگی نیز برای آنها بوده است. اگرچه طی سالهای اخیر اقدامات بسیاری برای کاهش میزان خودکشی در داخل صورت گرفته اما هنوز هم آمارها و نمودارها روند افزایش دارد که باید با نگاه ویژه تری نسبت به آن اقدام نمود.

روش های متعددی برای خود کشی وجود دارد که به گفته مسئولان پزشکی قانونی بیش از نیمی خودکشی ها در کشور به وسیله حلق آویز کردن صورت می پذیرد و مسمومیت به وسیله مسمومیت دارویی، خودکشی با سلاح گرم، خودسوزی و سقوط از ارتفاع در رتبه های بعدی این پدیده قرار دارند. همچنین بر اساس آمارها بیشترین گروه سنی که اقدام به خود کشی می نمایند از 30 سال تا 39 سالگی است و سنین 18 الی 25 سال نیز از گروه های سنی پر خطر از نظر قطع نفس محسوب می شوند.

این پدیده نزد دین مبین اسلام آنقدر منفور بوده و افرادی که اقدام به قطع نفس خود می کنند را به عذابی عظیم بشارت می دهد و دلیل این عذاب بزرگ آن است که به گفته اسلام ، انسانی که خودکشی می کند یعنی از مهربانی خداوند نا امید شده به همین منظور بزرگترین گناه را انجام داده است. اگر می خواهید مقداری بیشتر از این پدیده شوم بدانید ما را در ادامه همراهی کنید.

خودکشی از ضعف ایمان تا مشکلات اقتصادی-اجتماعی

اگرچه بسیاری از کارشناسان مذهبی عامل اصلی خود کشی را ضعف ایمان و یا نبود آن معرفی می کنند که به جد هم این تعبیر درست است اما برخی از موارد دیگر نیز در افزایش خودکشی مؤثر بوده از جمله مشکلات اجتماعی و بعضأ اقتصادی. زمانی یک فرد باید معضلات بزرگ روبر می شود اگر توانایی رفع و رجوع آن را نداشته باشد حالا بنا به هر دلیل از ضعف ایمان گرفته تا حالات روانی پیش روی وی ، در نتیجه  ممکن است به خود کشی روی آورد. این افراد معمولأ نمی دانند که خودکشی چه آثاری برای خانواده و جایگاه اجتماعی آنها دارد و به نوعی می توان گفت که فقط در فکر راحتی خود هستند و با ناراحت شدن دیگران کاری ندارند.

آثار اقتصادی-اجتماعی قطع نفس

فردی که خود را در ایستگاه آخر زندگی تصور می کند و خود کشی را به عنوان عاملی برای رهایی از درد و رنج می داند قطعأ این مسیر را بهترین راه برای خود می داند اما اگر اندکی در کار خود تفکر داشته باشد خواهد دید که برای خانواده خود چه معضل بزرگی ایجاد نموده است درواقع آنها را در بین اقوام با یک علامت سؤال بزرگ روبرو ساخته و شرمسار می گرداند. این فرد نه تنها زندگی خود و عاقبتش را با معضل روبرو می سازد بلکه باید بداند برای فروپاشی خانواده و در برخی از موارد طلاق (پدر و مادر ، خواهران و برادران) زمینه سازی می کند که هر یک از این موارد می تواند خود به معضل بزرگتری تبدیل گردد.

حالا اگر این فرد که خودکشی کند پدر یا مادر باشد فرزندان آنها نه تنها بی سرپرست خواهند شد بلکه روند نامطلوبی در زندگی اجتماعی برایشان رقم خواهد خورد. کارشناسان بر این باورند که پدیده خودکشی و ماهنجاری های اجتماعی رابطه مستقیم باید دیگر دارند بدین منظور که هرچه بر میزان خودکشی در جامعه اضافه شود دایره معضلات اجتماعی نیز وسیع تر خواهد شد و جامعه را به سمت کم شدن امید و حتی انحراف دینی پیش می برد. وجود نیروی انسانی تازه نفس برای اقتصاد هر کشوری مفید بوده حالا اگر از این نیروی انسانی جوان مقداری هرچند کم به سمت پایان دادن به زندگی خود بروند در نتیجه از بین رفتن نیروی انسانی یعنی نابود شدن فرصت های بلقوه که شاید با اندکی آموزش و حمایت برای اقتصاد به عنوان نیروی بلفعل درآیند.

نشاط اجتماعی ورود ممنوع خودکشی

معمولأ افرادی که اقدام به خودکشی می نمایند علی رقم مشکلات متعدد احساس تنهایی و افسردگی می کنند، اینها نشاط یا دلخوشی در زندگی ندارند و به دلیل ضعف آموزش های اجتماعی و دینی به ایستگاه آخر زندگی خود می رسند. اگر درجامعه نشاط فردی و اجتماعی با بکارگیری مکانیسم هایی متعدد فراهم شود یعنی فرد بتواند در جامعه شغل داشته باشد ازدواج نماید به زندگی اجتماعی وابستگی بیشتری پیدا می کند به نشاط خواهد رسید و از افسردگی و افکار منفی همانند خود کشی بیرون خواهد آمد پس در نتیجه باید سعی کنیم تا افراد را از این طریق به زندگی اجتماعی وابسته کنیم که البته بسیاری از موارد خودکشی ها به علت اختلالات روانی صورت می پذیرد که در اینجا نباید از توصیه های روان شناختی و نقش آنها در کاهش این معضل چشم پوشی نمود.