تبیان، دستیار زندگی

اهمیت الخلیل و تصمیم یونسکو

قرار گرفتن آثار باستانی شهر الخلیل در فهرست آثار باستانی و میراث فرهنگی جهانی باعث ناراحتی صهیونیست ها شده است.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : سمیه جولایی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

اهمیت الخلیل و تصمیم یونسکو

قرار گرفتن آثار باستانی شهر الخلیل در فهرست آثار باستانی و میراث فرهنگی جهانی باعث ناراحتی صهیونیست‌ها شده است.

سمیه جولائی -بخش سیاست تبیان
اهمیت الخلیل و تصمیم یونسکو

قرار گرفتن شهر الخلیل در فهرست آثار باستانی و میراث فرهنگی جهانی باعث ناراحتی صهیونیست ها شده است و در همان حال فلسطینی ها را شادمان ساخته است. حال باید دید که اهمیت این شهر قدیمی و باستانی چیست و این تصمیم بر موقعیت سیاسی و اجتماعی که در آن قرار دارد چه خواهد بود؟

به گزارش فرانس  24، یونسکو( سازمان تربیتی و فرهنگی و علوم سازمان ملل متحد) تصمیم گرفته است که شهر باستانی الخلیل را شامل لایحه میراث فرهنگی جهانی کند، این تصمیم به شدت رژیم صهیونیستی را غصبناک کرده و از سوی دیگر باعث شادی فلسطینی ها شده است. اگر فلسطینی ها از تصمیم کمیته میراث جهانی در یونسکو برای قراردادن شهر الخلیل و حرم ابراهیمی که هر دو از سوی رژیم صهیونیستی در معرض خطرجدی هستند، در این فهرست استقبال کنند و سرعت عمل به خرج دهند تا سریع تر به نتیجه برسد؛ قطعاً موفقیتی بی نظیر در دیپلماسی فلسطین محسوب خواهد شد؛ این در شرایطی است که محمود عباس که در تونس به سر می برد درباره این تصمیم گیری اظهار امیدواری کرده است.

باوجودی که محمود عباس این تصمیم را نتیجه سیاست آرام دولت فلسطین دانسته است و در واقع آن را به سود خود مصادره کرده است؛ اما نکاتی در این گفته فرانس 24 وجود دارد که باید دقیق تر بررسی شود. در صورتی که عضویت فلسطین به عنوان عضو ناظر در سازمان ملل متحد، به معنای به رسمیت شناختن این کشور است و سیاست های محمود عباس همواره سیاست هایی سازش کارانه  با رژیم صهیونیستی بوده است و امتیازهای گرفته شده به نفع فلسطین به دلیل تلاش های او نیست. این پیروزی، دو تفسیر دارد: تفسیر اول این است که  این پیروزی، ثمره مجاهدت های مردم فلسطین و انتفاضه و جهاد با دشمن براساس قاعده مبارزه با اشغالگری است.

فلسطین اشغالی از مدت‌ها پیش در تلاش بود تا این شهر باستانی را به عنوان میراث‌فرهنگی جهانی در یونسکو ثبت کنند و آن را محافظت کنند.

چون قطعنامه های سازمان ملل اعلام کرده اند که این اشغالگری است و این حق را برای مردم فلسطین قائل شده است که آن ها به هر شکل متجاوزان را بیرون کنند. دوم اینکه بسیاری از فعالیت های شهروندهای اروپایی و سایر جهانیان به افکارعمومی جهان و به سازمان ملل و موسسه های زیر نظر او برخورد با این جنایت ها را تحمیل کرده است. از سوی دیگر، جنایت های رژیم صهیونیستی ان قدر فجیع بوده است که دیگر نمی توانستند ساکت بمانند. پس این مسأله هیچ ارتباطی به  سیاست بی اثر و رذیلانه و تسلیم شدنی محمود عباس ندارد. محمود عباس با رژیم صهیونیستی قرارداد امنیتی دارد تا مردم رام الله را سرکوب کند و مانع مبارزه آن ها می شود. و نیز با وجود به اصطلاح سیاست سازش کارانه با رژیم صهیونیستی، هنوز امتیازی از سوی رژیم صهیونیستی دریافت نکرده است. بلکه این پیروزی به دلیل حقانیت فلسطین و نتیجه تلاش مردم مظلوم این کشور در مبارزه به شکل انتفاضه های مختلف و گروه های مبارز فلسطینی بوده است. 

فرانس 24 می افزاید، یونسکو اعلام کرده است که ارزش این شهر واقعاً جهانی و استثنایی است. به نظر می رسد که این تصمیم در پی درگیری های اخیر فلسطین و رژیم صهیونیستی در سازمان ملل اخذ شده است. این رأی گیری با تعداد 12 رأی در مقابل سه رأی مخالف و با شش رأی ممتنع به تصویب رسید.  از سوی دیگر بنیامین نتانیاهو این تصمیم یونسکو را تصمیمی سخیف و نامعقول توصیف کرده است. همچنین افیگدور لیبرمن، وزیر دفاع رژیم صهیونیستی، در بیانیه ای اعلام کرده است:« یونسکو مؤسسه ای است که تصمیماتی مغرضانه و شرم آور ضد سازمان های یهودی می گیرد».او همچنین می افزاید: « تصمیماتی که گرفته می شود به حق تاریخی ما در حرم ابراهیمی و حق ما از زمین، ضربه می زند. ارتباط یهود با شهر الخلیل به هزاران سال پیش باز می گردد...»، و این شهر « از زمان تورات یهودی جایگاه یهود بوده ...و هر تصمیمی که این مسأله را خدشه دار کند، در واقع حقیقت را تغییر نخواهد داد».  

شهر الخلیل و اختلاف بر سر این شهر قدیمی

فرانس 24 می افزاید:  شهر الخلیل یکی از متقدم ترین و پیش رو ترین شهرهای جهان است و تاریخ این شهر به عصر مس باز می گردد، چیزی بیش از سه هزار سال قبل از میلاد مسیح. بر اثر گذر زمان، جنگ های رومی ها و صلیبی ها و دولت های دیگر به اضافه عثمانی ها و بریتانیا از جمله این جنگ هاست. این شهر هم اکنون در جنوب بخش غربی فلسطین واقع است و رژیم صهیونیستی ان را اشغال کرده است. این شهر برای مسلمانان و یهودیان مقدس ترین شهر در بخش غربی محسوب می شود و در آن بیش از دویست هزار فلسطینی و صدها نفر از یهودیان مهاجر صهیونیستی زندگی می کنند. رژیم صهیونیستی کرانه غربی و شهر الخلیل را در سال 1967 طی حرکتی اشغال کرد و هرگز از سوی جامعه بین الملل به رسمیت شناخته نشد. در طی سالیان، آرام آرام رژیم صهیونیستی مجموعه اندکی از شهرک نشین های یهودی را در این شهر ساکن کردند و با غصب خانه های فلسطینی ها آن ها را میان مسلمانان جای دادند. همچنین سایتی را در نزدیکی موقعیتی استراتژیک بنا کردند که صدها نفر از سربازان اسرائیلی از آن محافظت می کنند. این در شرایطی است که سازمان ملل همه این شهرک نشینی ها و تجاوزات را غیر قانونی می داند و رژیم صهیونیستی به دروغ همواره بر این مسأله تاکید می کند که تاریخ یهود در این شهر به هزاران سال می رسد. اما هیچ دلیل تاریخی و سندی برای اثبات این ادعا وجود ندارد. 

حرم ابراهیمی

فرانس 24 درباره حرم ابراهیمی می نویسد: هسته اختلاف در این شهر میان فلسطینی ها و رژیم صهیونیستی، حرم ابراهیمی است. یهودیان معتقدند که شخصیت های توراتی مانند حضرت ابراهیم در این جایگاه دفع شده است. در سال 1994 باروخ گوداشتاین، با ملیت اسراییلی-آمریکایی بر روی مسلمانان در زمان برگزاری نماز در حرم ابراهیمی آتش گشود و منجر به کشتن 29 فلسطینی شد. بازماندگان این حادثه را به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند. در حال حاضر حرم ابراهیمی به دو بخش تقسیم شده است به این شکل که مسلمانان در صحن جامع ابراهیم نماز به جا می آورند و یهودیان در بخشی دیگر. فلسطینی های ساکن در این شهر از حضور بسیار نظامیان و سربازان در این بخش شکایت می کنند و نیز از دیوارهای امنیتی بسیار زیاد شاکی هستند که مانع رفت و آمد آن ها به همه بخش های این شهر می شود. رژیم صهیونیستی در راستای سیاست های یهودی سازی فلسطین همواره به زور متوسل شده اند تا زمین ها و خانه های فلسطینی را که نسل به نسل به آن ها رسیده است، از مالکان بگیرند و به یهودیان بدهند. همین رویکرد است که باعث می شود هر روز شاهد درگیری در الخلیل باشند. این رویکرد قطعا ً مخالف قطعنامه های سازمان ملل است. 

رأی یونسکو و اثرات آن در آینده چیست؟

فلسطین اشغالی از مدت ها پیش در تلاش بود تا این شهر باستانی را به عنوان میراث فرهنگی جهانی در یونسکو ثبت کنند و آن را محافظت کنند. در این درخواست، به این نکته اشاره شده است که این شهر، اسلامی است و منکر وجود یهودیان به مدت چهار هزار سال در آن شده است. در حالی که اسرائیل این پیشنهاد را رد کرده است و ایمانوئل نهشون، سخنگوی وزارت امور خارجه رژیم صهیونیستی، درباره این تلاش ها گفت:«فلسطینی ها تلاش می کنند تا تاریخ منطقه و تاریخ یهود را بازنویسی کنند. این تصمیم یونسکو فقط دو ماه پس از آخرین قطعنامه سازمان ملل درباره قدس گرفته شده است. این در حالی است که رژیم صهیونیستی آن را رد کرده و می گوید ارتباط یهود با دیوار ندبه بسیار قوی است و این دیوار مقدس ترین مکان برای به جای آوردن نماز برای یهودیان است».

باتوجه به تسلط نظامی رژیم صهیونیستی بر این منطقه، به نظر می رسد که این تصمیم، تأثیرات زیادی بر روی زمین و حوادث میدانی نخواهد گذاشت. کارمیل شاما هاکوهین، نماینده رژیم صهیونیستی در یونسکو،درباره این تصمیم گفت، لوله کشی مهم تر از این تصمیم گیری است. به نظر می رسد که این گفته در راستای بی ارزش جلوه دادن این پیروزی است. علاء شاهین از شهر الخلیل اعلام کرد که این تصمیم باعث جذب گردشگر می شود. او می افزاید که ارتش اسرائیل بسیاری از بازارهای بزرگ شهر باستانی الخلیل را بسته است و این تصمیم می تواند مانع ادامه این روند شود. ما ابزارهای قانونی در سطح بین المللی داریم که در راستای ممانعت از تخریب این بازارهاست.