تبیان، دستیار زندگی
این هفته بجای مرور اتفاقات سینما و تلویزیون سراغ یک گزارش رفته ایم: موفق ها و ناموفق های تلویزیون در ماه مبارک رمضان.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : منیژه خسروی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

خلیل کبابی و دوستان

این هفته بجای مرور اتفاقات سینما و تلویزیون سراغ یک گزارش رفته ایم: موفق ها و ناموفق های تلویزیون در ماه مبارک رمضان.

منیژه خسروی – بخش سینما و تلویزیون تبیان
زیر پای مادر

تلویزیون در ماه مبارک رمضان کم حاشیه نداشت که بخش هایی از آن را اینجا می توانید ملاحظه بفرمایید. مسئولان تصمیم گرفتند فقط دو سریال روی آنتن بفرستند که البته هیچ کدام قرابتی با سریال مناسبتی رمضان ندارند. رمضان 96 با ایام سوگواری ارتحال امام خمینی (ره) مصادف شد و همان اول مسئولان به این نتیجه رسیدند که سریال کمدی روی آنتن نفرستند. شبکه ها با برنامه های مختلف به استقبال ماه مبارک رفتند که برخی دل بیننده ها را بدست آوردند و برخی نه.

موفق ها

خنداننده شو

کم سراغ داریم مسابقات استعدادیابی تلویزیون موفق عمل کرده باشند. «خنداننده شو» اما با استاندارد بالا تولید شد و خیلی زود مورد توجه قرار گرفت. این مسابقه سال پیش در «خندوانه» کلید خورد و هیات انتخاب 20 نفر را به مرحله اصلی فرستادند. رامبد جوان، حسن معجونی، اشکان خطیبی و شقایق دهقان سرگروه چهار تیم شدند که بخش اول آن در شب های ماه مبارک روی آنتن رفت و بقیه اش در حال ضبط است تا کمدین برتر از این طریق معرفی شود.

هزار داستان

«هزار داستان» ورژن خوشحال «ماه عسل» است. یعنی حتی اگر روی مشکلات هم دست می گذارد سعی می کند عنصر شادی از برنامه گرفته نشود. از نظر تولید هم تیم سازنده کم نگذاشتند و در یک برنامه چند مهمان مختلف داشتند. اگر موفق به تماشای «هزارداستان» نشده اید این جا می توانید بیشتر درباره اش بدانید.

كامبیز دیرباز

در میان بازیگران «زیر پای مادر» تنها کسی است که می توان با قاطعیت از بازی اش دفاع کرد. کامبیز دیرباز درك درستی از نقش خلیل كبابی داشته و فهمیده چطور دیالوگ ها را با كاراكتر منطبق كند. دانسته خلیل كبابی مردی لوطی منش است كه نمونه اش را در جوان های چند دهه پیش براحتی می توان یافت؛ پس گام هایش را درست برداشته و تصویری باورپذیر نشان داده.

ژاله صامتی

بازیگر گزیده کار سینما و تلویزیون است و به هر نقشی پاسخ مثبت نمی هد. او در «نفس» نقش فرعی عالیه را بازی کرد اما چنان به آن جان داد كه تاثیرش روی كل سریال جاری است. خانم صامتی تسلطی كامل روی اجزای صورت و حركات بدن دارد. بدون دیالوگ می تواند حس های مختلف را به بیننده حالی كند و با یك لب ورچیدن یا چشم چرخندان حرفش را منتقل كند.

ماه عسل

این که احسان علیخانی همچنان می تواند بیننده ها را راضی نگه دارد، موفقیت محسوب می شود. «ماه عسل» سال ها است در اوج قرار دارد و همین برایش زنگ خطر است، علیخانی و همکارانش اما استاندارد برنامه را حفظ کرده اند. رمضان 96 چند سوژه «ماه عسل» پر سر و صدا شد از جمله خواهران منصوریان. ضعف اصلی به دکور آن بر می گردد .

گنبد مینا

شبكه چهار در دقیقه نود تصمیم گرفت برای ماه مبارك برنامه ای آماده كند و سریال های مناسبتی این ماه را از منظر دینی مورد بررسی قرار دهد. اصل ایده جذاب است اما در پرداخت ضعف هایی متوجه «گنبد مینا» است. این كه در چند قسمت یك سریال مرور می شود و نقاط دینی آن برجسته فرصت مغتنمی است برای علاقمندان تا در زمانی فشرده با حال و هوای سریال آشنا شوند. به دلیل كمبود وقت اما ایده قوام نیافته ؛ برخی سریال ها كش آمدند و از دو قسمت بیشتر تحلیل شدند و برخی مثل «هفت سنگ» اولویت نداشت كه به آن پرداخته شد.

ناموفق ها

سعید نعمت الله

سبک فیلمنامه نویسی سعید نعمت الله منحصر بفرد است اما این به معنای خوب بودن نیست. او برای کاراکترهای «زیر پای مادر» دیالوگ هایی نوشت که ذهن را یاد ساخته های مسعود کیمیایی می اندازد؛ منتهی این جا همه شبیه هم حرف می زدند. مگر قرار نیست آن كه با مرام و لوطی مسلك است لحن و ادبیاتش با كسی كه سال ها غرق در قمار و پشت پا زدن به خانواده بوده فرق كند؟ یا چرا آدم های سریال این قدر عبوس و تلخ بودند؟ چرا مدام داد می زدند؟

پریوش نظریه و مهدی سلطانی

دو بازیگر سریال «زیر پای مادر» نقشی را ایفا کردند که نمونه اش در کارنامه آن ها یافت می شود. رخساره یادآور مدینه بود که پریوش نظریه بازی اش کرد و برایش تحسین شد: زن سخت کوش و مهربان و دانا. اسماعیل نفر یادآور نقش هایی است که مهدی سلطانی در دیوار، مدینه و مادرانه بازی کرده: یک مرد میانسال بزهکار، عاشق پیشه و پدری مهربان و حمایتگر. با این پشتوانه تکرارشان لطفی داشت؟

جنگ های شبانه

پخش جنگ های شبانه در شب های ماه مبارك رمضان سنت دیرینه شبكه ها است. امسال هم شبكه های یك ، دو ، سه و پنج برنامه هایی در فضای باز و در جمع مردم تهیه و به شكل زنده پخش كردند. رویكردشان مثل هم بود :‌ همگی مهمان داشتند، مسابقه برگزار می كردند و خواننده ای آهنگی می خواند و می رفت. برنامه ها قوت و ضعف دارند و نمی توان به طور مطلق حكم به شكست شان داد اما در حدی هم نبودند كه نام شان سر زبان ها بیفتد و بیننده چشم انتظارشان باشد. جالب آن كه ساعت پخش برنامه های طوری بود كه در مواقعی با هم تداخل پیدا می كردند.