گناهی که از گناه خوردن شراب بدتر است
از نظر قرآن کریم سحر و جادو دو گونه هستند؛
1- به معنای فریفتن و تردستی و شعبده و چشم بندی که این ها واقعیت ندارد؛ (سوره طه، آیه 66 و سوره اعراف، آیه 116)
2- نوع دیگر از سحر و جادو است که اثر دارد به اذن خدا ... در حقیقت در این نوع سحر خداوند این اثر گذاری را قرار داده مثل اینکه در چاقو خاصیت آسیب زدن را قرار داده شده؛ (سوره بقره، آیه 102)
در رابطه با نوع دوم ، در منابع مختلفی چون روایات بیاناتی وجود دارد که توجهتان را به آنها جلب می کنیم؛
حضرت (علی علیه السلام) در بیانی دارند که می فرمایند: «مَن تَعلم شیئاً مِن السحرِ قلیلاً أو کثیراً فَقد کَفَرَ و کان آخِرَ عهدِهِ بِربهِ ، کسی که سحر بیاموزد کم یا زیاد کافر شده است و رابطه او با خداوند به کلی قطع میشود» [وسایل، باب 25، ابواب ما یکتسب به]
وقتی در بسیاری از مواقع به مراجعهکنان به سحر و جادو که برای گرفتن معجزهای از آنها برای رفع گرفتاریها و مسائلشان گفته میشود که کاری چون شرب خمر و امثال آن داشته باشند، می بینیم که به هیچ عنوان حاضر به این کار نیستند و از آنها می شنویم که می گویند: "اگر من را بکشید هم، چنین گناهی را مرتکب نمیشویم" ... این در حالی است که باید بدانیم گناه سحر و جادو اگر بیشتر از شرب خمر نباشد، کمتر نیست چرا که میبینیم حد شرب خمر 80 تازیانه و حد سحر و جادو قتل و اعدام است ...
آیا ما اجازه داریم به ساحر و جادوگر رجوع کنیم؟
هیثم بن باقر می گوید نزد امام صادق علیه السلام رفتم و سؤال کردم: نزد ما در جزیره شخصی است که در اموری مثل دزدشناسی و امثال آن (که الان هم دیده میشود که فردی ماشینش گم میشود، دختر و پسرش به قول خودشان بختشان بسته شده و امثال اینها) افراد به او مراجعه می کنند و او به آنها خبر می دهد. آیا ما مجاز هستیم در این امور به او مراجعه کنیم؟
حضرت در جواب فرمودند: پیامبر خدا صلی الله و علیه وآله فرمودند: «کسی که نزد ساحر یا کاهن یا دروغگویی برود در حالی که آنچه را که میگویند، تصدیق کننده باشد به تمام کتابهای آسمانی که خدا فرستاده کافر شده است.» [سفینه البحار، ج1، ص 605]
از امیرمؤمنان نقل است که فردی خدمت رسول خدا آمد و گفت شوهری دارم که با من تندی و خشونت می کند و من جادویی به کار بردم که به من محبت کند (این مورد هم متأسفانه شایع است که خانم ها به جادو و دعا نویس تمایل پیدا می کنند که محبتشان نزد شوهر، مادر شوهر و ... زیاد شود)
حضرت رسول صلیالله و علیه وآله فرمودند: اف بر تو باد، فرشتگان نیک تو را لعنت کنند، فرشتگان تو را لعنت کنند، فرشتگان نیک خدا تو را لعنت کنند، فرشتگان آسمان تو را لعنت کنند، فرشتگان زمین تو را لعنت کنند ... (بحار الانوار، ج 79، ص 210- 214)
از امیرمؤمنان نقل است که فردی خدمت رسول خدا آمد و گفت شوهری دارم که با من تندی و خشونت می کند و من جادویی به کار بردم که به من محبت کند (این مورد هم متأسفانه شایع است که خانمها به جادو و دعا نویس تمایل پیدا میکنند که محبتشان نزد شوهر، مادر شوهر و... زیاد شود) حضرت رسول صلی الله و علیه وآله فرمودند: اف بر تو باد، فرشتگان نیک تو را لعنت کنند، فرشتگان تو را لعنت کنند، فرشتگان نیک خدا تو را لعنت کند، فرشتگان آسمان تو را لعنت کنند، فرشتگان زمین تو را لعنت کنند... (بحار الانوار، ج 79، ص 210- 214)
گناهی که از گناه خوردن شراب بدتر است
وقتی در بسیاری از مواقع به مراجعه کنان به سحر و جادو که برای گرفتن معجزه ای از آنها برای رفع گرفتاریها و مسائلشان گفته میشود که کاری چون شرب خمر و امثال آن داشته باشند، میبینیم که به هیچ عنوان حاضر به این کار نیستند و از آنها می شنویم که میگویند: "اگر من را بکشید هم، چنین گناهی را مرتکب نمی شویم" ... این در حالی است که باید بدانیم گناه سحر و جادو اگر بیشتر از شرب خمر نباشد، کمتر نیست چرا که می بینیم حد شرب خمر 80 تازیانه و حد سحر و جادو قتل و اعدام است ...[اگر ساحر مسلمان باشد باید کشته شود ... کافی، ج7، ص 26 و این بخاطر مشرک بودن فرد مسلمان است در واقع فرد مسلمان انجام عمل سحر مشرک میشود.]
بله سحر و جادو از گناهان کبیره است که اگر خدایی ناکرده به آن آلوده شده ایم، باید توبه کنیم چنانچه در داستان موسی و فرعون، با اینکه کار ساحران بعد از معجزه موسی ایمان آوردند، با تمام تهدیدهایی که فرعون نسبت به آنها داشت، آنها گفتند، از سحرهایی که انجام داده بودند توبه کردند؛ إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنا لِیَغْفِرَ لَنا خَطایانا وَ ما أَکْرَهْتَنا عَلَیْهِ مِنَ السِّحْرِ وَ اللَّهُ خَیْرٌ وَ أَبْقی (سوره طه، آیه 73)؛ به یقین ما به پروردگارمان ایمان آوردیم تا گناهان ما را ( شرک اعتقادی و فسق عملی ) و آن سحری را که تو ما را بدان واداشتی بیامرزد، و خداوند بهتر است و پایدارتر.
یادمان باشد که گناه کسی که به ساحر مراجعه میکند و از او درخواستی دارد کمتر از ساحر نیست چرا که اگر مراجعهکنندهای به ساحر نباشد، سحری هم وجود نخواهد داشت...
کسانی که هرگز به بهشت وارد نمی شوند
در روایات نیز ساحر و جادوگر از کسانی هستند که اگر توبه نکنند هرگز وارد بهشت نمی شوند؛ رسول خدا (صلی الله و علیه وآله) فرمود: سه طایفه وارد بهشت نمی شوند؛ دائم الخمر، کسی که شغلش ساحری است، و کسی که پیوند خویشاوندى را بریده باشد. (ابن بابویه، محمد بن على، خصال، محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، ج 1، ص 179)
در روایتی دیگر امام صادق (علیه السلام) فرمود: کاهن (غیبگو)، منافق، دائم الخمر و سخن چین، وارد بهشت نمیشوند. (ابن بابویه، محمد بن على، امالی، ص 404)
کلام آخر
نکته ای که باید به آن توجه کرد آن است که اگر کسی واقعا سحر شده باشد که بیش از نود درصدی که افراد خودشان می گویند سحر شدیم، سحر شدنی در کار نیست و آدم ها برای توجیه رفتارها و عملکردها اتفاقاتی که برایشان می افتد را به سحر نسبت می دهند، برای آن یک درصدی که شاید سحری اتفاق افتاده باشد دستورالعمل هایی چون خواندن معوذتین، آیة الکرسی، دود کردن اسپند و... توصیه شده که مفصل تر می توان به حاشیه کتاب ارزشمند مفاتیح الجنان مراجعه کرد.