چالش با نامزد؟ هرگز!

گفت و گوی ویژه خبری شبكه دو نمی تواند حق مطلب را درباره نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری برآورده سازد.

صدا و سیما در ایام تبلیغات انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری برنامه های متنوعی در نظر گرفته تا از این طریق مردم بتوانند با نامزدها آشنا شوند. گفت و گوی ویژه خبری شبكه دو یکی از آن هاست اما این برنامه نه چالشی می کند و نه سوالاتش متفاوت است.

دست ِبسته گفت و گوی ویژه خبری

هر نامزد دو بار به گفت و گوی ویژه خبری می آید و به مدت 45 دقیقه درباره مبحث مطرح شده ،صحبت می كند. طبق مصوبه كمیسیون نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری چهار سوال طرح شده و سوال های دیگر انتخاب خود مهمان است. محور دور اول سیاسی،اجتماعی و فرهنگی است و در دور دوم مسائل سیاسی مطرح می شود. در این شرایط ، اتاق فكر گفت و گوی ویژه خبری محدودیت دارد و دستش برای چالشی واقعی بسته است. پی گیران می دانند برنامه گفت و گوی ویژه خبری چه خط و ربطی دارد. برنامه اگرچه همیشه چالشی نیست و گاهی حالت گزارش گونه دارد اما رسالت اصلی اش یعنی نمایندگی از افكار عمومی را فراموش نمی كند. بماند كه گاه در این زمینه موفق است و گاه نه ولی شدت و ضعف آن ، نافی مانیفست كلی اش نیست.حالا اما مسیر برنامه تغییر كرده و تبدیل شده به تریبونی صرف برای نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری.

دستِ بسته مجری

در این موقعیت، مجری نیز محدودیت دارد و نمی توان از او انتظار چالش با مهمان داشت. چه بسا انتخاب ابراهیم شكوری برای گفت وگوی ویژه خبری به همین دلیل باشد؛‌ كاری كه می كند در تعریف «مجری» نمی گنجد. او وظیفه هدایت برنامه و طرح پرسش ها را دارد و در بزنگاه ها نمی تواند مچ مهمان را بگیرد. جز این بود الان شاهد چهره ای دیگر می بودیم كه توان دوئل با نامزدها را داشته باشد. فراموش نمی كنیم سال 84 مرتضی حیدری با نامزدها وارد چالش می شد و همین اتفاق او را تبدیل به ستاره تلویزیون در برهه انتخابات كرد. حتی حسن عابدینی كه به اجرایش ایرادهایی وارد است، در دور پیش انتخابات ریاست جمهوری، نكاتی را مطرح می كرد و مهمان را به دردسر می انداخت. خاطرتان هست مصاف او با حسن روحانی كه البته به نفع روحانی تمام شد ولی همین تك و پاتك تنور انتخابات را داغ تر كرد؟ شکوری در گفت و گوی ویژه خبری سوالات را از رو می خواند و منتظر جواب می نشیند؛ همین.

جای خالی نماینده افکار عمومی

مجری باید نماینده افكار عمومی باشد و باید اجازه و قدرت كافی برای چالش با مهمان ها به او داده شود. این نكته ای است كه در گفت و گوی هفته پیش حسام الدین آشنا، مشاور رسانه ای رئیس جمهوری به دلیل استفاده از واژه ای نامناسب مغفول ماند،‌ اما كیست كه نداند تلویزیون و حالا گفت و گوی ویژه خبری برای تاثیرگذاری نیازمند مجریان قَدر است. راستش در تلویزیون ما با همه محدودیت ها چنین بضاعتی هست؛‌نمی خواهیم وااسفا سر بدهیم و بگوییم دست صدا و سیما از مجری خوب خالی است. حتما به پای مجریان تراز تلویزیون های پیشرو نمی رسند اما می توانند در صورت آزادی عمل، گلیم خود را از آب بیرون بكشند.

فرصت از دست رفته گفت و گوی ویژه خبری

كم تر سراغ داریم برنامه گفت و گوی ویژه خبری جنجالی شده باشد اما از حداقل ترازها برخوردار است. ایام انتخابات فرصت خوبی است كه تكانی به خودش بدهد ولی نمی دانیم چرا این بار چنین نشده. با این روش كه در پیش گرفته، گفت و گوی ویژه خبری چه فرقی با برنامه «با دوربین» دارد؟ آن جا نامزدها با مردم حرف می زنند و این جا هم؛ نه چالشی و نه سوال به موقع و دقیقی. اگر «نود» مورد وثوق است به خاطر اعتمادی است كه ذره ذره جمع كرده و حتی وقتی پای مسئولان سیاسی هم وسط می آید، دل مجری نمی لرزد چون می داند مردم پشت برنامه اش هستند.