تبیان، دستیار زندگی
وب سایت فرهنگی اطلاع رسانی تبیان در مقاله ای به بررسی «راه های پیشگیری از فساد اداری» پرداخت.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تبیان و راه های پیشگیری از فساد اداری

وب سایت فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان در مقاله ای به بررسی «راه های پیشگیری از فساد اداری» پرداخت.

هومن بهلولی- روابط عمومی

فساد اداری

به گزارش روابط عمومی،بخش نهج البلاغه موسسه فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان این مقاله را بر اساس نصایح و توصیه های حضرت امیرالمومنین(ع) تهیه و منتشر کرده است.

حجت‌الاسلام والمسلمین حامد رفیعی در این مقاله می نویسد:« یکی از راه های پیشگیری و مبارزه با فساد اداری در سیرة مدیریتی حضرت علی علیه السلام تقویت باورهای دینی کارگزاران حکومتی است. مروری کوتاه بر برخی از نامه ها و رهنمودهای آن حضرت، نشان می دهد که ایشان تا چه اندازه به مسئلة تقویت ایمان کارگزاران اهتمام می ورزیدند. امیر مؤمنان علی علیه السلام، در نامه ای به یکی از کارگزاران خود چنین می فرمایند:«او را فرمان می دهد به تقوا و ترس از خدا در امور پنهانی و اعمال مخفی، در آنجا که جز خدا هیچ کس شاهد و گواه، و احدی غیر از او وکیل نیست و نیز به او فرمان داده که برخی از اطاعت های الهی را آشکارا انجام ندهد. در حالی که در پنهان خلاف آن را انجام می دهد. (و باید بداند) آن کس که پنهان و آشکارش، کردار و گفتارش با هم مخالفت نداشته باشد، امانت الهی را ادا کرده و عبادت را خالصانه انجام داده است». ایشان در نامه معروف آن حضرت به مالک اشتر، پیش از ارائه دستورهای مدیریتی، او را به تقوای الهی و متابعت از دستورهای خداوند متعال دعوت کرده است.

امام علی علیه السلام، فلسفة حکومت خود را اقامه حق می دانست و با مداهنه و سازشکاری در اداره امور مردم، که سیاست اموی است، به شدت مخالف بود. در جنگ جمل وقتی حارث همدانی، برای حضور عایشه (همسر پیامبر) و طلحه و زبیر در سپاه مقابل، دچار لغزش و تردید شد، حضرت در پاسخ به او بدون جانب داری از خود، این گونه می فرماید: «نگاهت را به زیر افکندى و بالاى سرت را نگاه نکردى؛ به همین جهت سرگردان شدى! تو حق را نشناختى تا اهل آن را بشناسى، و باطل را نشناختى تا پیرو باطل را بشناسی». در اندیشه توحیدى امیرمؤمنان على علیه السلام، ایمان به باورهاى دینى در اصلاح اخلاق ادارى نقشى مبنایى دارد؛ اگر اخلاق ادارى در زندگى کارى انسان حضور داشته باشد، کار کردن شیرین، توام با احساس رضایتمندى، پیشرفت امور و در نتیجه موجب رضایت‏ خلق و بارش رحمتها و برکتهاى الهی مى‏ گردد.»

متن کامل این مقاله در اینجا قابل مشاهده است.