اندر احوالات فاصله سنی کم بچه ها

برای خیلی از زوج‌ها این سؤال وجود دارد كه برای فرزندانی هم كه می‌خواهند به‌دنیا بیاورند چه فاصله سنی‌ای مناسب است. پاسخ در یك عدد خلاصه نمی‌شود، اما چیزی كه مسلم است این است كه فاصله سنی كمتر بین بچه‌ها (چیزی در حدود 1تا 3سال) مزیت‌های فراوانی هم برای پدر و مادرها و هم برای بچه‌ها دارد. با ما همراه باشید تا با این مزایا آشنا شوید.

فرآوری: نداداودی_ بخش خانواده ایرانی تبیان

پدر و مادری جوان، سالم و سرحال

طبیعتا وقتی شما در ابتدای زندگی و در فاصله‌های زمانی اندك فرزندپروری داشته باشید، مزایای یك پدر و مادر جوان، سالم و پرانرژی‌تر را به فرزندانتان هدیه می‌دهید. به لحاظ پزشكی هرچه مادران در سنین كمتری باردار شوند خطرات حاملگی كمتر می‌شود و فرزندان سالم‌تری به‌دنیا خواهند آمد. از سوی دیگر هر چقدر پدر و مادر در سنین كمتری باشند انرژی و روحیه بیشتری برای سر و كله زدن با بچه‌ها دارند درحالی‌كه هر چقدر سن بالاتر می‌رود توانایی جسمی و رفتاری پدر و مادر كاهش می‌یابد. مزیت دیگر اینكه یك پدر و مادر جوان توانایی برقراری رابطه صمیمانه‌تر و دوستانه‌تری با فرزندانشان در سنین نوجوانی و جوانی دارند و شكاف نسلی كمتری بین آنها و فرزندانشان به‌وجود می‌آید.

رابطه صمیمی بین بچه‌ها

هنگامی كه بچه‌ها فاصله‌های سنی نزدیك به هم داشته باشند به لحاظ رفتاری و روانشناختی احتمال به‌وجود آمدن برخی واكنش‌های منفی در بین آنها كم می‌شود. كودكانی كه فاصله سنی كمی از یكدیگر دارند در یك فرایند یكپارچه، محبت و توجه پدر و مادر را در كنار یكدیگر دریافت می‌كنند و فرصتی برای به‌وجود آمدن مشكلاتی مانند حسادت و احساس كم توجهی از طرف والدین برای آنها به‌وجود نمی‌آید. درحالی‌كه فاصله سنی بیشتر بستر مناسبی برای برانگیخته شدن حسادت، احساس كم‌توجهی برای بچه‌ها به‌خصوص بچه‌های بزرگ‌تر خانواده ایجاد می‌كند. از نگاهی دیگر وقتی بچه‌ها سنین نزدیك به هم دارند رابطه‌ای دوستانه و صمیمانه بین آنها شكل می‌گیرد و در سنین كودكی همبازی‌های خوبی برای یكدیگر می‌شوند و یكدیگر را سرگرم می‌كنند. در سنین نوجوانی و جوانی هم فرزندانی كه فاصله سنی نزدیك به‌هم دارند معمولا روابطی مستحكم‌تر و صمیمانه‌تری با یكدیگر دارند و حمایت بیشتری از یكدیگر می‌كنند.

كمك به یادگیری كودكان

این جزو قوانین تربیتی كودكان است كه در فرایند یادگیری به اطرافشان نگاه می‌كنند و از اطراف اثر می‌پذیرند و الگو می‌گیرند. حالا خواهر و برادرهایی كه در سنین نزدیك به‌خود الگوهای در دسترسی دارند خیلی راحت‌تر و سریع‌تر در فرایند آموزش بصری و از طریق مشاهده درگیر می‌شوند و یادگیری بسیار بهتری خواهند داشت؛ مثلا تصور كنید كودكی كه یك خواهر یا برادر یك تا 2سال بزرگ‌تر از خود دارد، همه‌‌چیزهایی را كه باید یاد بگیرد از قبل در رفتارهای برادر یا خواهر بزرگ‌ترش بارها دیده و تجربه كرده است. در چنین فرایندی قطعا بچه‌های دومی و سومی مسیر رشد خود را سریع‌تر و سالم‌تر و با اطلاعاتی كامل‌تر طی می‌كنند. زودتر شروع به راه رفتن می‌كنند، راحت‌تر غذا می‌خورند، فرایند دستشویی رفتن را آسان‌تر فرا می‌گیرند و بسیاری از مراحل رشد را سریع‌تر طی می‌كنند.

امكاناتی كه مشتركاً استفاده می‌شوند

وقتی فاصله سنی فرزندان كم باشد در بسیاری از امكانات مالی و رفاهی و هزینه‌های خانواده صرفه‌جویی می‌شود. لباس‌ها قبل از اینكه كهنه و فرسوده شوند توسط فرزند بعدی قابل استفاده‌اند. اسباب‌بازی‌ها به‌صورت مشترك بین بچه‌ها تقسیم و استفاده می‌شود. بسیاری از برنامه‌های دیگر هم با زحمت و هزینه كمتر قابل اجراست؛ مثلا حضور در مدرسه، استفاده از سرویس، شركت در كلاس‌های آموزشی و ورزشی و... همه و همه با هزینه‌ای بسیار كمتر قابل اجرا هستند.

البته نمی توان نسخه ی واحدی برای همه پیچید شما باید با توجه به شرایط زندگی خانوادگی خود به نتیجه برسید در کل فاصله سنی کم این محاسن و معایب را دارد:

محاسن

_کودکان می توانند با هم بیرون بروند. فاصله سنی کم آن ها به این معنی است که بودن آن ها با هم در میان دوستان شان قابل قبول است.

_آن ها می توانند دوستان مشترک داشته باشند. موارد زیادی وجود دارد که دو خواهر یا برادر در جمع واحد دوستان قرار دارند.

_آن ها می توانند برای یکدیگر دوستان خوبی باشند و وجود کارها، دوستان و خیلی چیزهای مشترک باعث نزدیکی آن ها می شود.

_در آینده ارتباط صمیمانه تری خواهند داشت.

معایب

_کودکان با هم دعوا می کنند و به دلیل فاصله سنی کم دعواها و درگیری آن ها شدیدتر می شود.

_آن ها نسبت به هم احساس خستگی و بی حوصلگی می کنند. نزدیکی سنی آن ها ممکن است باعث شود که احساس کنند که هیچ وقت از دست خواهر یا برادر خود خلاصی ندارند.