الوند از دیوار به دیوار ناراضی است؟
گفت و گو با خشایار الوند
به «دیوار به دیوار» نقدهای زیادی وارد است اما سریال گلیم خود را از آب بیرون كشیده و به هدفی كه می خواسته رسیده. بیننده هر شب ساعتی پای شبكه سه می نشیند و با قصه آدم هایی كه بالاجبار در خانه ای ویلائی همزیست شده اند، سرگرم می شود و گاهی لبخند می زند.
سریال سامان مقدم نوروز شروع شد و رضایت بیننده ها را بدست آورد و مهم تر این كه بعد از نوروز كیفیتش افت نكرد.سراغ خشایار الوند،سرپرست نویسندگان «دیوار به دیوار» رفته ایم و با او درباره شكل گیری سریال و ضعف و قوتش گفت و گو كرده ایم.
دیوار به دیوار چطور شكل گرفت؟
گپ و گفت مان را با طرح سوال های كلیشه های شروع می كنیم تا اگر احیانا از عقبه شكل گیری «دیوار به دیوار» مطلع نیستید، بدانید داستان ها چگونه شكل می گیرند:«قسمت های اول سریال را خودم نوشتم برای اینکه شخصیت ها، لحن و روابط شکل بگیرد. از طرفی اکثر ایده های اصلی داستان را در ذهن داشتم.یعنی در همان زمان که طرح ابتدایی را می نوشتم به اتفاق هایی که می تواند بین شخصیت ها بیافتد به صورت یک خطی فکر کرده بودم.بچه های نویسنده هم ایده هایی دارند که در امتداد نوشتن سایر قسمت ها مطرح می کنند.بعد از طرح ایده با هم می نشینیم، آن را چکش کاری می کنیم تا به یک سیناپس برسیم. بعد از آن شروع به بازنویسی می کنیم و اگر ببینم زمان کم است خودم بازنویسی می کنم.»
بله ؛از مومیایی 3 وام گرفتم
درباره دو اتفاق سریال نوشتیم و حالا فرصت خوبی است با خود الوند آن ها را مطرح كنیم.یکی ماجرای دزدیده شدن آرمان(علی شادمان) بود كه پلیس از خاور می خواهد حرف هایش را بکشد تا بتواند دزدها را ردیابی کنند . این ایده در فیلم «مومیایی 3» توسط محمدرضا هنرمند استفاده شده بود.یا ماجرای غذا پختن و تاسیس کترینگ که پیش از این پریسا بخت آور در سریال «من مستاجرم» از آن استفاده کرده بود.خشایار الوند درباره شوخی که از روی فیلم «مومیایی 3» برداشته شده، می گوید:«حق با شماست. من این شوخی را از روی دست دوست عزیزم محمدرضا هنرمند برداشتم، چون خیلی این شوخی را دوست دارم و با افتخار می گویم که آن را بلند کرده ام.(می خندد)».
الگوبرداری از «من یک مستاجرم» ؟
الوند درباره ایده كترینگ كه در «من یک مستاجرم» دیده بودیم، اما اظهار بی اطلاعی می كند:«اصلا این موضوع را نمی دانستم؛ پریسا شمس این قصه را پیشنهاد داد و من هم پذیرفتم، چون شبیه آن را ندیده بودم. شاید اگر آن قسمت از سریال «من یک مستاجرم» را دیده بودم، تغییراتی در آن می دادم.وقتی بچه ها با توجه به ذهنیت و تجربه هایی که دارند، داستانهایی را پیشنهاد می دهند، دیگر من دنبال اصالت و شماره شاسی داستان ها نمی گردم».سرپرست نویسندگان «دویار به دیوار» بعد از این توضیح به نكته دیگری هم اشاره می كند:« دوران «چه گفتن» گذشته و همه قصه ها گفته شده و الان دوران «چگونه» گفتن است.بنابراین من اصلا از اینکه داستان ها تکراری باشد نگران نیستم چون سبک بیان آنها فرق می کند.»
زامیادِ نچسب
در میان شخصیت های سریال برخی مثل زامیاد با بازی امیر مهدی ژوله، بعد از گذشت 30 قسمت از سریال هنوز لنگ می زنند. خشایار الوند ابتدا درباره طراحی كاراكترها توضیح می دهد و بعد از این مقدمه به شخصیت زامیاد می رسد:« در طراحی اولیه دو سه تا شرط اصلی برای خودم گذاشتم، اول اینكه آدم ها احمق نباشند. چون این روزها به دلیل اینكه نویسنده ها در بیان مسایل محدودیت های زیادی دارند، سعی می كنند با احمق جلوه دادن كاراكترها، خنده از مردم بگیرند. همه شخصیت ها از طبقه متوسط می آیند و فكر كردم از طیف گسترده طبقه متوسط افراد جامعه یك نماینده در بین كاراكترهای سریال باشد.از طرفی احتیاج است در كارهای این شكلی یك یا دو كمدین داشته باشیم كه به جو لطیف صحنه كمك كنند، كه در سریال «دیوار به دیوار» این شخصیت ها بهرام و زامیاد هستند كه كمی از آدم های دیگر مشنگ تر هستند ولی با بقیه خیلی متفاوت نیستند (می خندد)».و حالا بخوانید روایت الوند درباره شخصیت زامیاد را كه بخشی از مشكلات آن به بازیگرش بر می گردد:«در ابتدا من از امیر (امیر مهدی ژوله) خواستم برای نوشتن به ما پیوندد ولی او كلا نویسندگی را كنار گذاشته و بازیگر شده و بچه ها كارگردانی برای بازی در نقش زامیاد او را انتخاب كردند. من حتی دوست داشتم جواد عزتی یا هادی كاظمی این نقش را بازی كند.»
دیوار به دیوارِ شمس العماره
«دیوار به دیوار» از جهاتی یادآور دیگر سریال سامان مقدم یعنی «شمس العماره» است. منتهی داستان قبلی درباره یك خانواده متمول است كه هیچ دغدغه مالی ندارند.اما شخصیت های «دیوار به دیوار» از سطح متوسط هستند و قاعدتا نباید اینقدر شیك باشند. این مساله سرفصل دیگر گفت و گوی مان با الوند شده:«من دوست نداشتم شخصیت های سریال اینقدر شیك باشند.چون شخصیت هایی كه من در آنها می دیدم اینطوری نبودند. یك سری آدم مال باخته، طبقه متوسط به پایین كه در یك خانه اشرافی دور هم جمع شده اند و قرار است از تضاد آنها با محیط و محله جدیدی كه در آن قرار گرفته اند، موقعیت های طنز و كمدی به وجود آید.اما خوشبختانه یا متاسفانه سامان مقدم نمی تواند غیر شیك بسازد.بنابراین خیلی از آنها در لباس، نوع گویش، گریم و... خیلی سانتی مانتال تر از آن چیزی شدند كه در ذهن من بودند.»
الوند از دیوار به دیوار ناراضی است؟
آن ها كه الوند را می شناسند می دانند اهل حاشیه نیست. با این حال سراغ داریم مواردی كه به كارگردان ها نقدهای نرمی وارد كرده. این بخش از گفته هایش ، نشان از نارضایتی الوند از كارگردانی و تركیب بازیگران «دیواربه دیوار» دارد: « همیشه همین منوال بوده، اگر كاری خوب شود بازیگران و كارگردان مورد تحسین قرار می گیردند و اگر كاری بد شود همه توجه ها سمت نویسندگان است.اما من با توجه به تجربه های این بیست یا سی ساله من كه با انواع كارگردان ها از مهران مدیری بگیر تا سیروس مقدم كار كردم هیچ وقت در محدوده كارگردانی وارد نشده ام چون این حق من نیست. حتی در این سال ها اگر در پشت صحنه ها دیده باشید، من هیچ وقت در كنار كارگردان یا پشت مانیتور نشسته ام و اصلا سر صحنه نمی روم.» الوند بعد از این مقدمه می گوید:«در این كه سلیقه تیم بازیگری و تیم كارگردانی با تیم نویسندگان نمی خواند شكی نیست. سلیقه من این ریتم و این كست (البته برای بعضی از نقش ها) برای سریال «دیوار به دیوار» نیست. اما ما رفیق هستیم و با هم كار می كنیم و یك جاهایی باید پذیرفت كه شاید آنها درست فكر می كنند. نمی دانم.خوب گاهی با دوستان هم كوك هستیم و گاهی ناكوك اما با توجه به درس هایی كه در سینمای حرفه ای از سیروس الوند یاد گرفته ام، كارگردان خدای كار است و تنها او است كه می تواند تصمیم بگیرد كه این متن چطوری به نمایش در بیاید.»
منبع: هفت صبح
