تبیان، دستیار زندگی
مواد مخدر علاوه بر داشتن اثرات سوء بر افراد بالغ، به دلیل عبور از سدی كه بین خون مادر و خون جنین در جفت وجود دارد، در رشد و تكوین جنین در مراحل مختلف دوران جنینی اختلالاتی را ایجاد می كنند...
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : زینب باقری
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

اثر اعتیادآوری داروهای كدئین ‌دار در موش‌ با استفاده از تکنیک ترجیح مکان شرطی شده، جلسه پنجم

اثر اعتیاد آوری داروهای كدئین ‌دار در موش‌، جلسه پنجم

بررسی اثر مصرف مسکّن‌های دارای كدئین بر سقط جنین در موش كوچك آزمایشگاهی

هدف: در پایان به این پرسش‌ ها‌ پاسخ داده خواهد شد:

مصرف دارو‌های کدئین ‌دار چه تأثیری بر رشد جنین در موش دارد؟

مصرف دارو توسط جنس نر و جنس ماده چه تفاوتی در نتیجه ایجاد می ‌کند؟

پروژه‌ پیش‌نیاز: اثر ضد دیابتی عصاره‌ی چای سبز در موش

اثر اعتیاد آوری داروهای كدئین ‌دار در موش

مواد مخدر علاوه بر داشتن اثرات سوء بر افراد بالغ، به دلیل عبور از سدی كه بین خون مادر و خون جنین در جفت وجود دارد، در رشد و تكوین جنین در مراحل مختلف دوران جنینی اختلالاتی را ایجاد می ‌كنند. یكی از این مواد اعتیاد‌آور مُرفین است كه به عنوان یك مسكّن بسیار قوی در مراكز درمانی و تنها برای بیماران خاصی كه نمی ‌توانند دردهای بسیار شدید را تحمل كنند، تجویز می ‌شود.

مشخص شده است كه ماده ‌ای به نام كدئین نیز تا 10 درصد در بدن تبدیل به مُرفین شده و همان اثرات اعتیادآور را ایجاد می ‌كند. كدئین در بسیاری از مسكّن‌ های پر مصرفی كه به راحتی از داروخانه‌ ها می ‌توان آن ها را تهیه كرد به میزان كم وجود دارد. در این پروژه می‌ خواهیم بفهمیم كه مصرف این مسكّن ‌ها در طول دوران بارداری چه اثراتی می‌ تواند بر سلامت جنین داشته و اینكه آیا مصرف بیش از حد آن می‌ تواند منجر به مرگ جنین قبل از تولد شود؟

دانستنی ‌های مورد نیاز برای انجام پروژه

- ساختار شیمیایی مُرفین و كدئین چه تفاوتی با هم دارد؟

- مواد مخدر چه تأثیری بر بدن افراد می‌ گذارد؟

- سد بین خون جنین و مادر چیست و چه موادی از سد بین خون جنین و مادر عبور می‌ كند؟

- چه نوع داروهایی برای مادران باردار منع مصرف دارد و چرا؟

مواد و وسایل مورد نیاز

- موش ماده و نر

- تجهیزات مورد نیاز برای نگهداری حیوان

- استامینوفن معمولی و استامینوفن کدئین

مراحل انجام پروژه

در این آزمایش 4 گروه موش سوری بالغ مورد نیاز بوده كه در هر گروه 5 موش نر و 10 موش ماده قرار داده می‌ شود. گروه 1 نمونه‌ های شاهد هستند كه هیچ گونه ماده مخدری دریافت نمی ‌كنند. گروه 2 شامل موش ‌های نر سالم و موش ‌های ماده‌ ای است كه قبل از بارداری كدئین مصرف کرده، اما بعد از بارداری آن را دریافت نكرده ‌اند. گروه 3 شامل موش ‌های نر سالم و موش ‌های ماده ‌ای است كه قبل و بعد از بارداری كدئین را دریافت می ‌كنند. گروه 4 نیز شامل موش ‌های نر سالم و موش ‌های ماده ‌ای است كه قبل از بارداری كدئین دریافت نکرده اما بعد از بارداری كدئین دریافت كرده‌ اند.

اعتیاد به مخدر كدئین در این نمونه‌ ها به صورت خوراكی و با حل كردن دوز مشخصی از  مسكّن ‌های دارای كدئین در آب خوراكی موش ‌ها است. در آب مصرفی گروه شاهد، همان نمونه مسكّن اما فاقد كدئین مورد مصرف قرار گرفته تا تنها متغیر آزمایش وجود و یا عدم وجود كدئین باشد.

برای به‌دست آوردن دوز مؤثّر در ایجاد اعتیاد در موش‌ها، قبل از انجام آزمایش اصلی، می‌توانید مقادیر متفاوت داروی مورد نظر را روی گروهی از آنها آزمایش كرده تا بهترین دوز برای این آزمایش به‌دست بیاورید.

بعد از اتمام دوران بارداری موش‌ ها، باید تعداد مرگ و میر در جنین ‌ها، تعداد نوزاد‌هایی كه به صورت ناقص به دنیا آمده و یا دارای اندام‌ های كامل نیستند و نیز تعداد نوزاد‌های سالم در هر چهار گروه را مقایسه كرده و هم چنین بین نوزاد‌ها مقایسه‌ وزنی نیز انجام دهید.

مطالب مرتبط:

اثر اعتیادآوری داروهای كدئین ‌دار در موش‌، جلسه اول

اثر اعتیادآوری داروهای كدئین ‌دار در موش‌، جلسه دوم

اثر اعتیادآوری داروهای كدئین ‌دار در موش‌، جلسه سوم

اثر اعتیادآوری داروهای كدئین ‌دار در موش‌، جلسه چهارم

اثر اعتیادآوری داروهای كدئین ‌دار در موش‌، جلسه پنجم

اثر اعتیادآوری داروهای كدئین ‌دار در موش‌، جلسه ششم

 اثر اعتیادآوری داروهای كدئین ‌دار در موش‌، جلسه هفتم

بخش پژوهش های دانش آموزی تبیان، تهیه: پریسا صحرانورد فرد

تنظیم: زینب شاه مرادی