بازتعریف مفهوم «تقلب علمی» در درگاه کنسرسیوم
درگاه کنسرسیوم محتوای ملی در گزارشی به تبیین موضوع «بازتعریف مفهوم تقلب علمی» پرداخت.
هومن بهلولی- روابط عمومی
به گزارش روابط عمومی، درگاه کنسرسیوم محتوای ملی توسط موسسه فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان به روزرسانی می‌شود.
دکتر احسان شمسی گوشکی درباره آسیب شناسی مقالات علمی در ایران گفت: نکته اول این است که صورت مساله را به خوبی روشن کنیم. مساله تنها مقاله نیست بلکه صورت مساله پژوهش است. در واقع مقاله سندی است که در آن نتیجه پژوهش منتشر می‌شود و انتشار آن هم روال استاندارد خودش را دارد.
وی افزود: بنابراین درست است که سوء رفتارهای پژوهشی می تواند در مرحله ای که پژوهش تبدیل به مقاله می‌شود رخ دهد اما واقعیت این است که ریشه این مساله را باید در جای دیگری جستجو کرد. مساله تخلف پژوهشی در نوشتن مقالات بدون در نظر گرفتن سایر ابعاد تخلفات پژوهشی تنها توجه به نوک یک کوه یخ است.هر انحرافی از استاندارد پژوهش سوء رفتار پژوهشی محسوب می‌شود.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران با تاکید بر این نکته که ابتدا باید استاندارد پژوهش را تعریف کنیم، گفت: هر انحرافی از آن استاندارد، سوء رفتار پژوهشی محسوب می‌شود. پس مرحله اول یک پژوهش این است که یک سئوال و فرضیه دقیق برای اینکه مشکلی حل شود و به یک سئوال معتبر پاسخ دهد، باید وجود داشته باشد.
وی گفت: پژوهش باید برای پاسخ دادن به سئوالات و تربیت پژوهشگر انجام شود نه چیز دیگری. بنابراین مشکل اصلی پژوهش در کشور ما این است که اغلب پژوهش ها مساله محور نیست. در این میان ارتباط بین نهادهای دولتی و خصوصی که باید مسائل و مشکلاتشان را با کمک پژوهش هایی که در دانشگاهها انجام می گیرد، حل کنند؛ به خوبی شکل نگرفته است.
شمسی گوشکی افزود: متاسفانه این روند به خوبی تعریف نشده و اکنون بسیاری از نهادهای دولتی و حتی خصوصی یا نیمه دولتی به جای اینکه از پتانسیل های موجود در دانشگاه ها برای پاسخ به سئوالات شان استفاده کنند، خود مراکز تحقیقاتی تاسیس کرده اند و دیگر سئوالات به دانشگاهها نمی رسد و بودجه های تحقیقاتی برای حل مساله به جای دانشگاهها به مراکز دیگری داده می‌شود.
