تربیت کودک و سبک زندگی تبیانی
وب سایت فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان همزمان با ایام سوگواری شهادت حضرت زهرا(س) در مقاله ای با عنوان «تبلیغاتی علیه کودکان یا بزرگسالان؟»به بررسی «تربیت کودک و سبک زندگی تبیانی» پرداخت.
هومن بهلولی- روابط عمومی
به گزارش روابط عمومی، بخش اجتماعی موسسه فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان این مقاله را بر اساس اصول تربیتی کودک تهیه و منتشر کرده است.
فاطمه ناظم زاده در این مقاله می نویسد:«این روزها به نظر می رسد که بخش اعظمی از بودجه رسانه ملی، از طریق تبلیغات تجاری تامین می‌شود و این تبلیغات همه جا حضور دارند. از برنامه زنده گرفته تا برنامه های مربوط به آموزش آشپزی و بالاخره برنامه های کودک. کافیست سری به شبکه های مربوط به کودک بزنید و مدتی بر روی این شبکه ها توقف کنید. سپس متوجه خواهید شد که در میان برنامه ها، تبلیغاتی با رنگ و لعاب جذاب و کنجکاو کننده برای بچه ها وجود دارند که در انتها به اعلام شماره تماسی می پردازند که بچه ها نسبت به تماس با آن شماره، تشویق می شوند تا مثلا صدای فلان مجری برجسته تلویزیونی را بشنوند یا با باب اسفنجی صحبت کنند و یا شنونده قصه و ترانه ای باشند. اما نکته جالب توجه، عدد و ارقامی است که در ازای این تماس های تلفنی اعلامی شود. هزینه این تماس ها چیزی در حدود دقیقه ای دو هزار تومان...رقمی عجیب و قابل توجه و قابل تامل..!!!
بچه های معصوم، تحت تاثیر این تبلیغات قرار می گیرند و به گونه ای به حفظ این شماره ها می پردازند و در خلوت خود یا در حضور والدین، به این تماس های تلفنی اقدام می‌کنند و در نهایت، والدین با رقمی عجیب در قبض تلفن پایان ماه خود، مواجه می شوند که نتیجه تماس های تبلیغاتی فرزندانشان است. اما ادامه ماجرا به این صورت است که بچه های معصوم، تحت تاثیر این تبلیغات قرار می گیرند و به گونه ای به حفظ این شماره ها می پردازند و در خلوت خود یا در حضور والدین، به این تماس های تلفنی اقدام می‌کنند و در نهایت، والدین با رقمی عجیب در قبض تلفن پایان ماه خود، مواجه می شوند که نتیجه تماس های تبلیغاتی فرزندانشان است.
از هر زاویه ای که به این موضوع نگاه می‌کنیم، قابل توجیه نیست. اینکه عده ای با هدف کسب سود های کلان و با صرف کمترین هزینه، با مشارکت سازمان مخابرات و رسانه ملی، به تحریک کودکان بپردازند تا گوشی تلفن را در دست گیرند و برای داشتن دقایقی شاد، به این اپراتورها زنگ بزنند و از آنجایی که بچه هستند و این جور کارها برایشان جذابیت دارد، احتمالا به دو سه دقیقه مکالمه راضی نیستند و گاهی سی یا چهل دقیقه را پای تلفن سپری می‌کنند تا به این ترتیب چند ده هزار تومان به قبض تلفن منزل، اضافه کنند.
نکته جالب توجه است که این اپراتورها طوری برنامه ریزی می‌کنند که حس کنجکاوی برای ادامه تماس تلفنی را در کودکان برانگیزند تا اجازه قطع سریع مکالمه را به کودک معصوم ندهند و این دقیقا شبیه به سوء استفاده ای برای کسب سود و تجارت است و جای تعجب دارد که چطور رسانه ملی در حاشیه اغلب برنامه های تلویزیونی، اقدام به پخش و تبلیغ این شماره های تماس می‌کند.
بعد دیگر این ماجرا این است که اصطکاکی در روابط میان والدین و کودکان رخ می دهد که این امر برای والدین، خوشایند نیست و اعتراضاتی نسبت به پخش این گونه برنامه ها شده است. فراموش نکنیم که کودکان، آسیب پذیرترین قشر از مخاطبان تلویزیون محسوب می شوند و همین امر موجب می‌شود تا در مواقع بسیاری، والدین خود را در معذوریت هایی قرار دهند و آنها را ناچار به پذیرش این موضوع کنند که بتوانند به این تماس های تلفنی بپردازند. به این ترتیب یک بعد دیگر این ماجرا این است که اصطکاکی در روابط میان والدین و کودکان رخ می دهد که این امر برای والدین، خوشایند نیست و اعتراضاتی نسبت به پخش این گونه برنامه ها شده است.»
متن کامل این مقاله در اینجا قابل مشاهده است.
