تبیان، دستیار زندگی
ایام خاصی مانند نوروز که کودکان و اعضای خانواده زمان بیشتری را در خانه حضور دارند، خیلی از خانواده ها هستند که در این رابطه برنامه ریزی خاصی ندارند و همین که کودکشان مدت زمان طولانی سرش به برنامه های شاد نوروزی گرم است و دایما مزاحمتی برای والدین ایجاد نم
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تلویزیون و تعطیلات نوروزی

ایام خاصی مانند نوروز که کودکان و اعضای خانواده زمان بیشتری را در خانه حضور دارند، خیلی از خانواده ها هستند که در این رابطه برنامه ریزی خاصی ندارند و همین که کودکشان مدت زمان طولانی سرش به برنامه های شاد نوروزی گرم است و دایما مزاحمتی برای والدین ایجاد نمیکند، از این رسانه خیلی هم سپاسگزار هستند....

مریم عطاریان-بخش خانواده ی تبیان

تلویزیون و تعطیلات نوروزی

می گویند تلویزیون صرف نظر از محتوای آن می تواند در تفکر، فعالیت اجتماعی و سایر جنبه های زندگی تاثیر بگذارد.

می گویند تلویزیون جانشین کنش متقابل خانوادگی، بازی و سایر فعالیتها می شود؛ می گویند تلویزیون در سلامتی و تناسب اندام و پیشرفت در مدرسه تاثیرات منفی می گذارد؛ و اینکه یادگیری از طریق تلویزیون منفعلانه است اما با همه این اوصاف سالهای طولانی است که همه ما، تلویزیون را به عنوان یکی از اعضای خانواده خود پذیرفته ایم و به همین دلیل نمی شود در مورد این عضو ثابت خانواده، خیلی مستبدانه نظر داد و رفتار کرد. ایام خاصی مانند نوروز که کودکان و اعضای خانواده زمان بیشتری را در خانه حضور دارند ، به نظر نقش این عضو خانواده پررنگ تر و جدی تر می گردد و به نظر می رسد که والدین تمایل دارند در مورد تماشای این سرگرمی مهم، برنامه ریزی هایی داشته باشند. البته خیلی از خانواده ها هم هستند که در این رابطه برنامه ریزی خاصی ندارند و همین که کودکشان مدت زمان طولانی سرش به برنامه های شاد نوروزی گرم است و دایما مزاحمتی برای والدین ایجاد نمیکند، از این رسانه خیلی هم سپاسگزار هستند.

از طرف دیگر خانواده هایی که تمایل به برنامه ریزی و زمان بندی برای تماشای تلویزیون در کودکان دارند، صرفا سعی می کنند کودکان را از دیدن افراطی آن باز دارند اما متاسفانه عمدتا جایگیزینی مناسب برای آن معرفی نمی کنند. تصور کنید یک کودک 6-7 ساله که تمام روز را در خانه است، به مسافرتی هم نرفته و طبیعتا دید و بازدیدهای نوروزی برایش جذابیتی دارد، چطور می تواند از دیدن این همه برنامه های شاد و جذاب دل بکند؟

اینجاست که نقش محوری والدین خود را نشان می دهد. غالبا عنوان می شود که افراط کودکان در تماشای تلویزیون به علت عدم نظارت والدین است. البته زمانی که والدین و کودکان با هم تلویزیون تماشا می کنند والدین می توانند این تجربه را برای کودکان سودمندتر کنند؛ هر چند که همیشه از این فرصت استفاده نمی کنند. برای مثال کودکان از تلویزیون آموزشی در صورت همراه بودن با یک بزرگسالل بیشتر سود می برند تا وقتی تنها سرگرم تماشا می شوند. والدین می توانند با فرزندان خود درباره برنامه حرف بزنند مثل اینکه در حال خواندن" کتابهای مصور گویا" هستند.

تلویزیون و اوقات فراغت

تلویزیون در نحوه گذران اوقات فراغت نیز تاثیر دارد. تلویزیون برخی از فعالیتها را بیش از فعالیتهای دیگر تحت الشعاع قرار می دهد. وقتی کودکان با تلویزیون مواجه می شوند کمتر رادیو، سینما و سایر رسانه ها را مورد استفاده قرار می دهند البته تاثیر تلویزیون در میزان وقتی که کودکان صرف خواندن می کنند ناچیز است. تلویزیون سبب می شود که کودکان درفعالیتهای گروهی کمتر شرکت کنند؛ به خصوص ورزش و مهمانی رفتن. نکته قابل تامل در تماشای تلویزیون این است که تلویزیون سبب نمی شود که اعضای خانواده کمتر دور هم جمع شوند ولی تبادلات میان آنان را کمتر می کند و ما تصور می کنیم چیزی که برای یک خانواده خصوصا کودکان آن خانواده بسیار مضر است همین کاهش تبادلات عاطفی و کلامی است  چرا که تنها حضور فیزیکی اعضای خانواده در کنار هم کافی نیست بلکه انتظار می رود این دور همی ها دارای کارکردهای مثبت عاطفی و شناختی  هیجانی باشد. خصوصا که تماشای زیاد تلویزیون می تواند مانع از اجتماعی شدن کودکان ما گردد. هر چند که برخی معتقدند تماشای تلویزیون بر دانش اجتماعی کودکان و حتی نوجوانان می افزاید اما متاسفانه مانع از  اجتماعی شدن آنها می گردد. برای مثال ممکن است کودک ما در تلویزیون موقعیتهای اجتماعی را ببیند که در زندگی عادی هیچگاه با ان مواجه نشود(مانند تماشای سبک زندگی مردمی از کشور دیگر) این دست برنامه ها بر دانش اجتماعی فرزندان می افزاید اما متاسفانه وقتی فرزندان بیش از حد درگیر برنامه های مختلف تلویزیونی اعم از آموزشی و سرگرمی شوند ارتباط شان با دنیای واقعی و تعاملات میان فردی کاهش می یابد و در اینجاست که برای استفاده از برنامه های تلویزیونی باید برنامه ریزی جدی از طرف والدین صورت گیرد. اما چه باید کرد؟

مدیریت تلویزیون در تعطیلات نوروز

- نقش الگودهی خودتان را فراموش نکنید. اگر والدینی هستید که وقت زیادی را پای تلویزیون صرف می کنید لازم است که در سبک برخورد خود با این سرگرمی حیرت انگیز، تجدید نظر کنید و زمان کمتری را صرف دیدن تلویزیون کنید.

- هرگز تلویزیون به عنوان ابزاری برای تشویق استفاده نکنید.

- هنگام صرف غذا، هنگام صحبت کردن و برنامه ریزی پیرامون یک مساله خاص، زمانی که مهمان در منزل دارید و .. تلویزیون را خاموش کنید

- فرزندتان را برای دیدن تلویزیون تنها رها نکنید. از اینکه فرزندتان ساعتها در اتاق خود باشد و مزاحمتی برای  شما ایجاد نکند خوشحال نباشید. در هیچ زمینه ای از زندگی فرزندان نباید ساعتهای طولانی به حال خود رها شوند.

- برای استفاده از برنامه های تلویزیون هم ساعات مشخصی را معین کنید(حتی در ایام نوروز که فراغت بچه ها خیلی بیشتر است) و وقتی برنامه مورد علاقه شان تمام شد تلویزیون را خاموش کنید یا کانال را عوض کنید.

- حتما برنامه های تلویزیون را ارزیابی کنید و سپس به کودکتان اجازه دهید تا به مشاهده آن بپردازد.

- بعد از دیدن یک برنامه تلویزیونی از کودک بخواهید قصه‌ای را که دیده، دوباره تعریف کند. ببینید چه مقدار ارتباط میان اجزای داستان را درک کرده است. سوالاتی را طرح کنید و از او جوابش را بخواهید. مثلا بهترین شخصیت این فیلم که بود؟ این داستان چه مشکلی را مطرح کرد؟ مشکل چگونه حل شد؟ و ..سعی کنید فرزندتان را تشویق کنید تا برداشت خود را از فیلم توضیح دهد و به اندوه، هراس و نگرانی او بها دهید.


مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.