ضرورت رجوع به كارشناس در همه حوزه ها خصوصا حوزه مسائل دینی را تبیین نمایید؟

دست یافتن و اشراف بر مبانی و منابع دینی بسیار مشكل است. كارشناس شدن در عرصه دینی نه برای همگان مقدور است و نه لازم،

آن چه مهم است این است كه انسان دیندار از روحیه اطاعت پذیری و تسلیم پذیری برخوردار باشد و در صورت نیاز بتواند با آرامش خاطر و روحیه باز، دستورالعمل های دینی مورد نیاز خود را از كارشناس دینی ای كه خود انتخاب كرده است دریافت كند.

دست یافتن و اشراف پیدا كردن بر مبانی و منابع دینی، امر بسیار سخت و پیچیده ای است.(1) كه مورد قبول تمام اهل فنّ، كارشناسان و صاحب نظران است تبیین این مهم منوط به یك سری مطالبی است كه در ادامه قالب اصولی مطرح می شود: اصل اول: هر فرد نمی تواند هزاران رشته علمی و هزاران رشته عملی را یادبگیرد و فقط یك رشته علمی را به صورت ناقص و ناتمام می تواند بداند. قرآن كریم در این خصوص می فرمایند: ما اوتیتم من العلم الا قلیلا.(2) جز اندكی از دانش به شما داده نشده است. در روایتی آمده است: انسانی كه دارای علم اندك است، اگر روحیه اطاعت پذیری و تسلیم پذیری نداشته باشد، خطرناك می شود.(3) اصل دوم: انسان هر چه بیشتر می داند، بیشتر می فهمد كه نمی داند. اصل سوم: اصل رجوع به كارشناس، یك اصل جهانی و بین المللی است كه مورد قبول همگان می باشد به عنوان نمونه برای ساختن یك دستگاه منزل مسكونی، به ده ها كارشناس نیاز است مجوز شهر داری، نقشه مهندس، معمار، بناء ماهر، جوشكار، گچ كار، سفید كار و... و هیچ كس هم نمی تواند در كار دیگری دخالت كند. كارشناسی در عرصه دینی نیز از این قاعده جهانی برخوردار است و در عرصه دینی و فراگیری دستور العمل های دینی باید به كارشناس دینی رجوع كرد و بدون رجوع به كارشناس دینی بناء فكری و باور ما ساختار درستی پیدا نمی كند. اصل چهارم: هر چند تخصصی شدن علوم دارای مزیّت های زیادی است، ولی در كنار مزیّت ها، ضعف هایی را نیز به همراه دارد. از جمله ضعف های آن این است كه: انسان را با یك راه باریك آشنا می كند و بقیه راه ها را به روی انسان می بندند. به عنوان نمونه كسی كه رشته عمران را در دانشگاه می خواند. فقط در آهن و سیمان و مصالح و غیره به طور نسبی كارشناس می شود ولی از دریای بیكرانی از علوم دینی و انسانی محروم می شود. چنین كسانی در فراگیری مسایل دینی باید به كارشناس مراجعه كنند، در غیر این صورت به انحراف می روند. اصل پنجم: در حقیقت قرآن كریم با طرح آیه نفر، به این گونه سؤالات جواب منطقی، علمی و كارشناسانه داده است و آن این كه: «مؤمنان نباید همه با هم سفر و هجرت علمی كنند چرا از هر گروه دسته ای سفر نكنند تا در كار دین دانش بیاموزند و چون بازگشتند قوم خود را هشدار دهند؟ شاید آنها در این صورت بترسند»(4) از این پیام قرآن روشن می شود كه كارشناس شدن در عرصه دینی برای همگان نه مقدور و نه لازم است. چون جوامع بشری در تمام عرصه ها نیاز به كارشناس دارند و وظیفه ها باید تقسیم شود، باید كارشناسی دین را نیز عده ای از اهل شوق و عشق دنبال بكنند و سپس به همگان آموزش بدهند. اصل ششم: اصل پایانی اینكه سؤال و جواب به صورت چهره به چهره و سؤال به صورت مستقیم از اهل فن و یا در زمینه احكام دینی استفتاء كردن می تواند مناسب ترین كاری باشد كه در جهت فراگیری مسایل دینی به ما كمك كند. خلاصه و نتیجه گیری: دست یافتن و اشراف بر مبانی و منابع دینی بسیار مشكل است. كارشناس شدن در عرصه دینی نه برای همگان مقدور است و نه لازم، آن چه مهم است این است كه انسان دیندار از روحیه اطاعت پذیری و تسلیم پذیری برخوردار باشد و در صورت نیاز بتواند با آرامش خاطر و روحیه باز، دستورالعمل های دینی مورد نیاز خود را از كارشناس دینی ای كه خود انتخاب كرده است دریافت كند.

پاورقی:

1. جعفری، محمد تقی، فلسفه دینی، تهران، سازمان انتشارات پژوهشگاه و اندیشه اسلامی، چاپ چهارم، 1387ش، ص283.

2. اسراء : 85.

3. جعفری، محمد تقی، همان.

4. توبه : 122.

منبع: نرم افزار پاسخ - مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات