قهرمان دنیای من
اگرچه «پدر» نقش مهمی در تربیت کودک دارد و بر او ولایت دارد اما در شلوغی‌های زندگی‌های پر سرعت امروز، ظاهرا جایگاه پدر در تربیت فرزندان گم شده است.
بخش خانواده ایرانی تبیان
در رابطه با دختران، برقراری رابطه عاطفی با پدر اهمیت زیادی دارد و برای پسران كسب هویت مردانه و آمادگی برای ایفای نقش‌های مردانه در آینده بااهمیت است زیرا برخی از ویژگی‌های مردانه تنها از طریق ارتباط پدر و پسر تأمین می‌شود و قطع این ارتباط منجر به مشكلاتی ازجمله زنانه بار آمدن پسران می‌شود. درهرحال پسران بعد از 3 سالگی كه در جامعه با تفاوت‌های جنسیتی آشنا می‌شوند، در تلاشند تا هویت متفاوت جنسیتی خود را با مادر ایجاد كنند و برای نهادینه‌كردن این هویت جنسیتی، لازم است پدر در كنار كودك حضور داشته باشد. از این وجه ارتباط پدر و پسر اهمیت بیشتری پیدا می‌كند. اما با وجود محدودیت‌های زندگی‌های شهری امروز، چگونه می‌توان ارتباطی غنی میان پدر و فرزند ایجاد كرد؟ چگونه می‌توان در ساعات كوتاه حضور پدر، ارتباط پدر و فرزندان را مؤثرتر كرد؟ مادر چگونه می‌تواند در ایجاد این ارتباط نقش مؤثر داشته باشد؟
پدرها باید چكار كنند؟
بر سر اصول اولیه با مادر توافق كنید: اینكه پدر و مادر در اصول كلی تربیت با یكدیگر اختلاف نظر اساسی نداشته باشند، نكته بسیار مهمی است. بهتر است قبل از به دنیا آمدن بچه و در دوران حاملگی، والدین در كلیاتی از این اصول به توافق برسند و در جریان زندگی نیز به‌صورت عینی و مصداقی در برخورد با مسائل تربیتی با یكدیگر به گفت‌وگو بپردازند و اختلافات خود را تا جای ممكن كم كنند.
تعیین زمان مشخص برای ارتباط مؤثر با دلبندتان: اگر هر روز با خود شرط كنید كه مثلا نیم ساعت یا یك ساعت ارتباط مؤثر با فرزندم خواهم داشت و در آن زمان تمام دلمشغولی‌های خودتان را مانند تلویزیون، گوشی، كتاب و... كنار بگذارید و فقط با كودك بازی كنید، قدم مهمی در ایجاد ارتباط صمیمانه با فرزند خود برداشته‌اید.
مشاركت در تجربه‌های زندگی: اینكه فقط یك همبازی خوب برای فرزند خود باشید، یك انتظار حداقلی است. لازم است پدر در تجربه‌های عمیق زندگی در كنار كودك باشد. در موقعیت‌های حاد و سخت، در جریان زندگی روزمره، در اوقات بروز مسئله مثلا زمانی كه كودك باید به مطب دكتر برود، در شب بیماری او، هنگام رفتن به مهدكودك، وقتی در مهمانی با كودكان دیگر دعوایش شده، وقتی مورد بی‌مهری دوستانش قرار گرفته، وقتی در پارك و در طبیعت با موجودات طبیعی جدیدی آشنا می‌شود و به‌طور كلی در جریان زندگی، در كنار كودك خود باشید. یكی از زمینه‌هایی كه موقعیت ایجاد تجارب مشترك پدر و فرزندی را ایجاد می‌كند سفر است! با كودك خود به سفر بروید تا حین كسب تجارب جدید زندگی از طبیعت و ارتباط با كودكان دیگر، در كنار او باشید. همچنین از موقعیت مهمانی برای غنی‌كردن رابطه خود و فرزندتان استفاده كنید. او را زیرنظر بگیرید و هنگام بروز مسئله، به او مشورت دهید و حامی او باشید.
نقش مادرها در این میان چیست؟
بعضی اوقات این مادران هستند كه به‌خاطر عدم‌اعتماد به همسر خود، ارتباط پدر و فرزندی را كمرنگ می‌كنند. به همین دلیل لازم است مادران نیز با رعایت نكاتی در ایجاد این رابطه مؤثر باشند.
تا جای ممكن جلوی فرزندان با پدر مخالفت نكنید: حفظ اقتدار پدر جلوی فرزندان از اهمیت زیادی برخوردار است. لازم است كودك در زندگی به پدر خود تكیه كند و برای تكیه‌گاه بودن پدر، حفظ اقتدار او در خانواده لازم است. یكی از موارد حفظ اقتدار پدر در مورد اشتباهات تربیتی او است. برای این كار لازم است نگاه كمالگرایانه‌ای به پدر نداشته باشید و او را با اشتباهاتش بپذیرید. اجازه دهید پدر اشتباهات تربیتی داشته باشد. مطمئن باشید برخی اشتباهات جزئی و كوچك در زندگی، مشكل عمده‌ای برای تربیت فرزندتان ایجاد نمی‌كند. مهم حفظ اصول مشترك در زندگی است.
بگذارید پدر لذت و شوق پدرانه را احساس كند: به پدران اعتماد كنید و اجازه دهید پدر موقعیت پدری كردن را بدون هیچ توصیه یا استنطاقی تجربه كند؛ مثلا اگر پدر قرار است كودك را به پارك ببرد، قبل از رفتن كلی توصیه‌های ریز و درشت نكنید كه مواظب ماشین و تاب و بچه‌های بزرگ‌تر باش و هنگام بازگشت او، استنطاق نكنید كه چرا لباسش كثیف شد و وقتی افتاد زمین كجا بودی و... .
بگذارید پدر نتیجه عمل خود را در تربیت ببیند: گاهی اوقات لازم است پدران نتیجه تربیتی اشتباهات خود را تجربه كنند تا از آن دست بردارند. برای این كار لازم است مادر یك تذكر اولیه بدهد و خیلی آرام نتیجه عمل او را پیش‌بینی كند؛ مثلا هنگام لجبازی كودك، بهترین راه‌حل تغافل است. در این هنگام اگر پدر اصرار بر سرزنش دارد، بعد از چند مورد متوجه می‌شود كه سرزنش كردن فقط موقعیت را تشدید می‌كند؛ بنابراین خود به این نتیجه می‌رسد كه تغافل كردن بهتر است. كافی است مادر در كمال خونسردی و حفظ آرامش، پیامد عمل اشتباه پدر را یك‌بار در تنهایی به او گوشزد كند.
آشنا كردن پدران با نكات تربیتی: مادران به‌دلیل درگیری در تربیت به‌دنبال محتوای دانش تربیتی هستند اما پدران به‌دلیل ضیق وقت گاهی این امكان را پیدا نمی‌كنند. مادران در این راستا می‌توانند نتایج مطالعات خود را با پدر به اشتراك بگذارند یا بنا به ظهور مسئله‌ای تربیتی در مورد فرزندشان، محتوای تربیتی متناسب با آن را به پدران انتقال دهند یا فایل‌های سخنرانی متناسب را برای همسر خود ارسال كنند. استفاده از شبكه‌های اجتماعی مانند تلگرام كه در دسترس پدران باشد در این زمینه كمك‌كننده است.
مصادیق ارتباط مؤثر پدر و فرزند را مشخص كنید: گاهی اوقات برخی پدرها، دقیقا نمی‌دانند چگونه با كودك خود ارتباط برقرار كنند. در این موارد لازم است مادر به پدر در تعیین مصداق ارتباط كمك كند. بنابراین به جای گفتن اینكه «برای بچه بیشتر وقت بگذار»، تعیین كنیم دقیقا چه كاری انجام شود؛ مثلا به همسر خود بگویید فلان كتاب را برای فرزندش بخواند یا بچه را به خرید و پارك ببرد. با او خانه‌سازی یا خمیربازی یا خاك‌بازی كند، او را به حمام ببرد تا كودك آب‌بازی كند، با هم نقاشی بكشند. در مورد كاردستی یا نقاشی او نظر بدهد و از این طریق با او صحبت كند.
منبع:همشهری انلاین
