طرح پیشنهادی فاستر برای مکه

حضور مسلمانان از سراسر دنیا در مراسم حج، لزوم ساخت اقامتگاه ها را در مکه مکرمه دو چندان می کند. حال نورمن فاستر معمار مشهور طرحی را برای ساخت هتلی در شهر مکه پیشنهاد داده است.

نورمن فاستر،متولد ماه ژوئن 1935 و شهر منچستر،شاه مهره ی تاریخ معماری انگلستان است.او كه از یك خانواده ی طبقه ی كارگر اهل منچستر بود،مدرسه را در سن شانزده سالگی ترك و درحالی كه در سالن تالار شهر منچستر به عنوان منشی مشغول به كار بود به معماری علاقه مند شد.

پس از گذراندن دوران سربازی در راف با ثبت نام در مدرسه ی معماری  دانشگاه منچستر به فراگیری دروسی نسبتاً سنتی پرداخت و سپس به صورت بورسیه در دانشگاه ییل پذیرفته شد.در آنجا با ریچارد راجرز ملاقات كرد و تحت تأثیر پل رودلف،باكمینیسترفولر،چاركز وری ایمز و میس وندررو قرار گرفت.

در روند شكل گیری شخصیت حرفه ای فاستر نمی توان به نقطه عطفی اشاره نكرد كه در حقیقت توانست فاستر را به جهانیان بشناساند و آن اعطای مدال طلای  RIBA  (یكی از ارزشمندترین جوایز معماری جهان) در سنین میان سالی به وی بود.درست زمانی كه هنوز فرصت های زیادی برای او باقی مانده بود.

فاستر برای اقامتگاه مسلمین طراحی می کند

طرح پیشنهادی هتلی لوکس در مکه توسط معمار برجسته نورمن فاستر و همکارانش، برنده این مسابقه بین‌المللی شد.

این مجتمع آپارتمانی با فرمی شبیه آبشار و یا خوشه های عمودی کنارهم در سایت منحصر به فردی طراحی شده و با توجه به شرایط توریستی و مذهبی مکه، پذیرای زائران بسیاری خواهد بود.

از نقاط قوت این پروژه طراحی داخلی آن و قرار گیری تمام اتاق ها به سمت کعبه مقدس است. همچنین برای هر یک از واحد ها یک فضای خصوصی برای نماز در نظر گرفته شده که علاوه بر ایجاد آرامش، دیدگاه منحصر به فردی را برای زائران فراهم می آورد.

فاستر در پهنه ی عمر حرفه ایش گرچه با صراحت و قاطعیت تمام از جانبداری مباحث سبك گرایانه- كه بخش مهمی از مباحث معاصر ما را به خود اختصاص داده- خودداری كرده و از آن فاصله گرفته است،اما از همان بدو فعالیت حرفه ای خود سعی بر كشف افق های تازه ای داشته كه از آنچه امروزه بارزترین شوق معمارانه قلمداد می شود بسیار فاصله درد و این برگرفته از چشمه ی جوشان اساتیدش از فولر و ایمزتا پره،چاریو،پاكستون و ایفل می باشد.فاستر هیچگاه حتی نیم نگاهی نیز به نقدهای كلیشه مابانه ای كه او را در زمره ی معماری صنعتی و نه هنری جای می داد نداشته و با ارائه ی شاهكارهای بی نظیری،به همگان بویژه منتقدین و تاریخ نگاران معماری آموخت كه همانگونه كه ریشه ی واژگانی «فن آوری» به «هنر» می زند مرزی از رئوس آن به تنهایی ارزشی در پی ندارد.

از فاستر زیاد می توان آموخت،اما مهمتراز هر چیز در شرایط كنونی صنعت ساخت و ساز كشورمان،آموزه های او در انطباق جنبه های هنری یك ساختمان با جوانبی مانند هزینه،زمان و كیفیت است.هرمی كه دستیابی به هر یك از رئوس آن به تنهایی ارزشی درپی ندارد.

منابع: هنرآنلاین/ گروه معماران آرل