تبیان، دستیار زندگی
پیامبر اسلام پس از بعثت و اعلام نبوت خویش دشمنان بسیاری را یافت. از این رو خاندان وی یعنی بنی هشام در حمایت از ایشان تمام اهتمام خویش را به کار بستند. جعفر بن ابوطالب یکی از عموزاده های پیامبربود که همواره از ایشان دفاع کرد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

عمویی که حامی پیامبر اسلام شد

پیامبر اسلام پس از بعثت و اعلام نبوت خویش دشمنان بسیاری را یافت. از این رو خاندان وی یعنی بنی هشام در حمایت از ایشان تمام اهتمام خویش را به کار بستند. جعفر بن ابوطالب یکی از عموزاده های پیامبربود که همواره از ایشان دفاع کرد.

فرآوری: محمد باعزم - بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

ن

جعفر بن ابی طالب بن عبدالمطلب مشهور به جعفر طیار و ذوالجناحین، سومین فرزند ابوطالب، پسرعموی پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله)، برادر بزرگ‌تر امام علی(علیه السلام) و صحابی رسول خدا(صلی الله علیه و آله) است. وی دارای مقام و منزلت بسیاری نزد پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) بود و رسول خدا او را به عنوان سرپرست کاروان مسلمانان در مهاجرت به حبشه برگزید. پیامبر(صلی الله علیه و آله) پس از بازگشت جعفر از حبشه به او نمازی آموخت که به نماز جعفر طیار مشهور است. جعفر در جنگ موته به شهادت رسید. مزار او در اردن است.

جعفر از آغاز جوانی به داشتن اخلاق نیک و ایمان شهرت یافته بود، به گونه ای که در بین مسلمانان از احترام خاصی برخوردار بود.  ابو نعیم اصفهانی از مورخسن اسلام می‌گوید: جعفر بن ابی طالب مردی خطیب، سخاوتمند، شجاع و عارف بود. ابن قدامه وی را فردی بردبار و متواضع می‌خواند.ذهبی می‌نویسد: جعفر بن ابی طالب، کبیر الشأن، سید شهیدان و مجاهدان است. یکی از امتیازات عبدالله بن جعفر این است که او را جزو صحابه پیامبرصلی الله علیه وآله شمرده اند. ابن اثیر جزری پس از این که نامش را در شمارصحابه می آورد، می گوید:«له صحبته... وروی عن النبی صلی الله علیه وآله احادیث »; او از اصحاب بود... و روایاتی از پیامبرصلی الله علیه وآله نقل کرده است. او در عصر جاهلیت به داشتن چهار خصلت، متمایز بود. پرهیز از شراب‌خواری، دروغ، فحشاء، و بت پرستی. جعفر خطیبی توانا و مردی شجاع، سخاوتمند، بردبار و متواضع و شخصیتی نافع داشت و دارای عقل و درایت و هوش زیاد و اراده قوی بود. این سردار برجسته، آگاه به مسائل دینی و آشنا به فنون و اصول جنگ بود و از سابقین در اسلام بود. درباره فضایل او روایاتی از پیامبر نقل شده که جعفر در ردیف بهترین مردم و با پیامبر از یک طینت و سرشت و از نظر خلق و خوی شبیه‌ترین افراد به پیغمبر بوده است.

پیامبر اسلام پس از بعثت و اعلام نبوت خویش دشمنان بسیاری را یافت. از این رو خاندان وی یعنی بنی هشام در حمایت از ایشان تمام اهتمام خویش را به کار بستند. جعفر بن ابوطالب یکی از عموزاده های پیامبربود که همواره از ایشان دفاع کرد.

حضور در موته

جعفر در جنگ موته در جمادی الاولی سال هشتم هجری به شهادت رسید. ابوالفرج اصفهانی، اولین شهید از فرزندان ابوطالب در اسلام را، جعفر بن ابی طالب خوانده است. طبری می‌نویسد: پس از شهادت زید، جعفر پرچم را در دست گرفت و شروع به جنگ کرد. چون دید دشمن دورش را احاطه کرده، از اسبش پیاده شد و آن را پِی کرد. سپس جنگید تا دو دستش قطع گردید و شهید شد. بنا بر قول مشهور، وی در سن ۴۱ سالگی و دهمین نفری بود که در این جنگ، به شهادت نائل آمد. شیخ صدوق روایت کرده است پیامبر(صلی الله علیه و آله) پس از شهادت جعفر بر خانواده‌اش وارد شد و سخت گریست و فرزندان جعفر را در بغل گرفت و مورد تفقد قرار داد. روایت شده که اسماء بنت عمیس و کعب بن مالک در رثای جعفر بن ابی طالب اشعاری را سرودند.

جنگ موته یکی از مهم ترین جنگ های پیامبر در صدر اسلام است که در آن بسیاری از صحابی پیامبر اکرم به شهادت رسیدند. این جنگ در سال هشتم هجری اتفاق افتاد و بین سپاه اسلام و سپاه روم رخ داد. جعفر در این جنگ مسئولیت و فرماندهی جنگ را بر عهده داشت و از جانب پیامبر ماموریت یافت. موته مکانی در نزدیکی شام بود و در حقیقت روستایی بود که در آن این جنگ رخ داد. جعفر از خویش رشادت های بسیاری نشان داد و در همین جنگ به فیض شهادت نائل شد و پس از شهادت او،رسول اکرم خانواده او را بسیار مورد عنایت و تفقد خویش قرار دادند و همواره ایشان را مورد توجه قرار می دادند.


منابع:
1. دانشنامه اهل بیت
2. پایگاه اطلاع رسانی آفتاب
3.پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.