در این فرصت یک نسخه ی شفابخش قرآنی تقدیمتان می‌کنیم که به تعبیر بزرگان راهگشای خیلی از مشکلات خواهد بود...
خیلی‌ها را که در ظاهر نگاه می کنی، در دلت افسوس زندگیشان را می‌خوری و آرزو می‌کنی که ای کاش زندگی آن‌ها را داشتی اما امان از وقتی که قفل درد و دلشان باز شود، هزار بار بر داشته ها و نداشته هایت شکر می‌کنی...

به تعبیری می توان گفت در زمانه ای زندگی می کنیم که وقتی پای درد و دل هر کسی می نشینی؛ چه پولدار چه فقیر، چه مجرد چه متأهل، چه بچه‌دار چه بی‌بچه، چه مهندس و دکتر و چه بی‌سواد، همه و همه می‌بینی غم و مشکلی در دل دارند؛ آن که کار ندارد از بیکاری می نالد، آن که کار دارد از نچرخیدن چرخه کار و تأثیر تورم و بالا و پایین رفتن نرخ دلار ناله می‌کند، آن که بچه ندارد از این که چرا من بچه ندارم غصه می‌خورد و آنکه دارد از چگونگی رفتار بچه‌اش، بیکاری بچه‌اش، دوستان ناباب او و خلاصه همه و همه ناله‌ای در دل دارند ... به عبارتی کسی را پیدا نمی‌کنی که دچار مشکل و گرفتاری نباشد...

خیلی اوقات ما آدم‌ها از غم و غصه‌هایمان نمی‌توانیم با کسی صحبت کنیم و این‌ها رازی است بین خود و خدایمان... بهترین راه برای رهایی از این مشکلات به اذعان خود مردم بنابر آنچه که در رفتارهای ظاهریشان گاه به طرق مختلف دیده می شود، اتصال به معنویت است و چه معنویتی بهتر و البته موثّق تر با پشتوانه قوی از قرآن کریم... کتابی الهی که از هر خطایی مصون بوده و هست و چه راهی بهتر برای رسیدن به آرامش و رهایی از غم و غصه های دنیوی و البته اخروی از انس با قرآن کریم ... چنانچه می فرماید:... فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِین (87) فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذَلِکَ نُنْجِی الْمُوْمِنِینَ (88): ... تا در [دل] تاریكی‌ها ندا در داد كه معبودى جز تو نیست منزهى تو راستى كه من از ستمكاران بودم. پس [دعاى] او را برآورده كردیم و او را از اندوه رهانیدیم و مؤمنان را [نیز] چنین نجات مى دهیم.

امروز بزرگترین گرفتاری مردمی که در این تلاطم ها زندگی می کنند فاصله گرفتن از معارف قرآنی است و راه جبران این کمبود اساسی نیز فهم دقیق این کلام الهی و مأنوس بودن با آن است تا بتوان در هر تلاطم و گرفتاری با آن انسی که برقرار شده، چراغی از این مأمن آرامش برای خود برگزید و با آن در تاریکی‌ها و ظلمت‌ها حرکت کرده و به سلامت خارج شد.
هیچ وقت فراموش نکنیم راه سلامت را، راه امنیت را، راه امنیت روانی را قرآن به روی ما باز می‌کند؛ راه عزت را قرآن به روی ما باز می‌کند... راه زندگی درست را و سبک زندگی سعادت آمیز را قرآن به روی ما باز می کند.  دلهای ما باید قرآنی بشود. جان ما باید با قرآن انس بگیرد. اگر بتوانیم با قرآن انس بگیریم، معارف قرآن را در دل و جان خودمان نفوذ بدهیم، زندگی ما و جامعه ی ما قرآنی خواهد شد؛ احتیاج به فعالیت و فشار و سیاستگذاری ندارد. اصل این است که دلمان، جانمان و معرفتمان حقیقتاً قرآنی باشد. (بیانات در دیدار قاریان قرآن 89 و 92)