زندگی نامه شارل گونو
charles Gounod
شارل گونو آهنگساز فرانسوی در 17 ژوئن سال 1818در پاریس در خانواده ای هنرمند به دنیا آمد و در 18 اکتبر سال 1893 در سنت کلود (1) در گذشت . پدرش که در جوانی جایزه رم را گرفته بود ، در سال 1823 در گذشت و شارل کوچک تحت حضانت مادرش که پیانیست زیردستی بود، به تحصیل پیانو پرداخت.
چندی نیز نزد رایخاReicha (1770 – 1836) کارکرد و پس از آن به کنسرواتوار پاریس وارد شد و در سال 1839 به دریافت جایزه بزرگ رم نایل گشت.
در رم ، گونو با آثار" پالسرینا" آشنایی یافت و یک رکوییم حاکی از عشق و محبت روانی نوشت. پس از آن به آلمان سفر کرد و چندی در شهر برلین نزد" فانی هنزل" خواهر "مندلسون"مهمان بود. سپس در لایپزیک به ملاقات مندلسون رفت ودر آنجا سمفونی اسکاتلندی او را شنید.
مندلسون در کلیسای سن توماس چند قطعه از آثار باخ را برای وی روی ارگ نواخت و شاید تحت تأثیرآثار باخ ، موتسارت ، و بتهوون ، " گونو " به نواختن ارگ همت گماشت و مدتی ارگ نواز یک میسیون مذهبی بود.
آشنایی او با "مادام ویاردوViardot" خواننده معروف فرانسوی باعث شد که گونو اپرای "سافوSapho" را به سال 1851 بنویسد.
اما این اپرا که از حیث سادگی بیان کاملاً نقطه ی مقابل آثار مایربرMeyerbeer (1791- 1864) بود ، مورد توجه واقع نشد. به همین ترتیب موسیقی برای چند صحنه از "اولیسUlysse" نیز موفقیتی نداشت.
گونو از آن زمان به فکر نوشتن اپرای "فاوست" افتاد که درسال 1859 به پایان رسید و در مارس همان سال به اجرا گذاشته شد. در ابتدا موسیقی شناسان فرانسه این اثر عالی را به خوبی استقبال نکردند و عده ای آن را تقلیدی از سبک "واگنر" دانستند ؛ اما این اپرا که کاملا از متن نمایشنامه اصلی "گوته" به موسیقی در آمده بود، بعدها از شاهکارهای اپرای فرانسه قلمداد شد.
پس از آن گونو به فکر تحول جدیدی در موسیقی فرانسه افتاد، اما از چند اپرایی که بعد از فاوست نوشت " فیله مون و بوسیسPhilemon et Baucis" ، "ملکه سبا" و "کبوتر" هیچیک با فاوست برابری نمی کرد. تنها اپرای "میریMireille" که در سال 1864 در تئاتر و "لیریک" پاریس به معرض نمایش گذاشته شد ، اثر قابل ملاحظه ای بود ؛ ولی در اجرای مجدد "میری" دو صحنه از بهترین قسمت های آن را بدون توجه به ارزش فنی حذف کردند تا آنکه بار دیگر در سال 1939 این دو صحنه به اپرا اضافه شد.
یکی دیگر از آثار بزرگ گونو اپرای "رومئو وژولیت" است که در سال 1867 به مورد اجرا گذاشته شد و موفقیت بزرگی پیدا کرد. پیش از گونو"برلیوز" هم این نمایشنامه را به موسیقی در آورده بود، اما گونو اپرای کاملی از آن تهیه کرد. در سال 1870 گونو به " انگلستان" مسافرت کرد ودر تمام دوره جنگ آلمان با فرانسه در آن کشور به سر برد. از آثار او قطعه ی "سوگواری گالیاGallia" در شهر لندن اجرا شد و نیز "پولیوکتPolyeucte" را در آن شهر به اتمام رسانید. این اپرا در سال 1878 نمایش داده شد و بسیار مورد توجه قرار گرفت.
آخرین اپرای وی " خراج زاموراZamora" بود که در 1881 به معرض نمایش گذاشته شد. اما یکی دیگر از آثار گونو که حاوی داستان عشق "هلوئیز و آبلارHeloise et Abailard" بود، به واسطه مرگ او ناتمام ماند . این اپرا که در 1939 تکمیل و اجرا شد، از آثار پرمایه ی گونو است.
گونو بواسطه سه اپرای " فاوست" ، "میری" و " رومئو و ژولیت " در ردیف بزرگترین آهنگسازان اپرا در آمد. موسیقی او همه جا حاکی از عشق و آرزوی انسانی است.
1-St.Cloud
