نحوه خواندن شعر تغییر کرده است

کوروش کرم پور می گوید: اعتقادی به اینکه  مردم شعر نمی خوانند ندارم.

کوروش کرم پور می گوید: اتفاقا برخلاف گذشته که مخاطب باید دنبال کتاب شعر می گشت یا به عبارتی دنبال شعر می گشت و آن را باید در کتاب پیدا می کرد امروزه " به هر طرف که رو کند روی او بیند".

او افزود: موقعیت های خواندن متکثر شده و دیگر نیازی به جستن و در واقع دنبال کتاب گشتن نیست بلکه شعر همه جا در دسترس مخاطب است.

کرم پور ادامه داد: مثلا درباره شعر "خرمشهر" بهزاد زرین پور نه تنها مخاطبان حرفه ای و شاعران آن را می خوانند بلکه در شبکه های مجازی در دسترس خیلی ها قرار دارد. یا شعر "پنکه  انگلیسی" خود من بعد از سال ها هنوز هم در شبکه های مجازی به اشتراک گذاشته می شود. پس این که شعر خوانده نمی شود یا مخاطب شعر نمی خواند غلط است چون مخاطب کتابِ شعر نمی خواند.

این شاعر خاطرنشان کرد: حالا این موقعیت جدید خواندن،  واکنش های متناسب با خودش را دارد. اگر قبلا عرصه ارائه فقط کاغذ بود در حال حاضر شبکه های مجازی بیشتر این امر را بر عهده دارند و برای سنجش خوانده شدن شعرها باید لایک ها را شمارش کرد. همچنان که نحوه خواندن عوض شده نحوه  واکنش به شعرها هم تغییر کرده است.

او در ادامه گفت: مخاطب شعر می خواند و به شعر هم واکنش نشان می دهد. اگر می خواهید بدانید که شعر چقدر خوانده می شود به تعداد انگشت های دستی که خورده می شود توجه کنید. پس شکل های خواندن فرق کرده و واکنش به شعر واکنش های دیگری است.

کرم پور اظهار کرد: نمی شود با معیارهای سنتی شکل جدید خواندن را سنجید. همین شعر "تیغ" خودم که یک شعر مدنی و اجتماعی است به شدت در فضای مجازی خوانده شده است.

این شاعر در عین حال تاکید کرد: کتاب شعر وضعیتش خوب نیست و شاید چیز بدی نباشد. مساله شعر است. مثلا خود من بیشتر از 10 سال است کتاب شعر چاپ نکرده ام.

منبع: ایسنا