وقتی فیدل کاسترو شرمنده رهبر انقلاب شد

اجلاس سران عدم تعهد در سال 1365 فرصتی شد تا آیت الله خامنه ای كه آن زمان ریاست جمهوری را به عهده داشتند، در زیمبابوه با كاسترو ملاقات كنند. همان سفری كه روایت آن در كتابی با عنوان «از هراره تا تهران» منتشر شد.

در بخشی از این كتاب به ملاقات مقام معظم رهبری و فیدل كاسترو پرداخته شده و آمده است: «کاسترو با یونیفورم مرتب نظامی، درجه ها و دکمه های طلایی به سمتِ آقای خامنه ای می آید. درمقابلِ اتاق ملاقات، به همدیگر می رسند. کاسترو می خواهد دست بدهد، اما با تعجب می بیند که آقای خامنه ای به جای دست راست، دست چپ را جلو آورده اند. کاسترو با دست چپ دست می دهد و در حالی که هنوز دست آقای خامنه ای را در دست دارد، سوال می کند: علت اینکه شما با دست چپ دست دادید چیست؟ آقای خامنه ای دست راستشان را کمی بالا می آورند، به آن نگاه می کنند و می گویند: این از ضایعات انقلاب است! کاسترو که متوجه ماجرا شده، دست چپ آقای خامنه ای را به نشانه محبت فشار می دهد و با افتخاری همراه با شرم می گوید: این ضایعات تاریخی و جاودانه است».

كتاب «از هراره تا تهران» همچنین در ادامه روایتی كه از نخستین دیدار مقام معظم رهبری و كاسترو دارد، می آورد: «در نظر کاسترو، آقای خامنه ای با همه روسای جمهور دیگر فرق می کند. او رنگ و بوی مردی را دارد که بدون کودتا و بدون رابطه با شوروی، آمریکا را در خاورمیانه زمین زد؛ رنگ و بوی امام را. کاسترو مبهوت امام خمینی است و این «سید»، با این لباس و با این ادبیات، برایش یادآور همان مرد است. چندین بار قصد کرده بود به ایران بیاید و امام را ببیند، اما شروع جنگ و حمایت شوروی از عراق، دست و پای انقلابیِ بزرگِ آمریکای لاتین را بسته است. سفر به ایران به معنی مخالفت با جهت گیری های بلوک شرق است؛ و نماد عدم تعهد در غرب، متعهد است به این جهت گیری ها!»