زندگی در دقیقه نود!
شما می دانید كه باید آن كار را انجام بدهید اما آن را به بعد موكول می كنید. این كار شما یك تأخیر خودخواسته است! البته اگر این موارد درباره شما صدق می كند باید بدانید كه تنها نیستید. بسیاری از افراد درجاتی از اهمال كاری را تجربه می كنند.
شما می دانید كه باید آن كار را انجام بدهید اما آن را به بعد موكول می كنید. این كار شما یك تأخیر خودخواسته است! البته اگر این موارد درباره شما صدق می كند باید بدانید كه تنها نیستید. بسیاری از افراد درجاتی از اهمال كاری را تجربه می كنند.
این اهمال كاری (یا تعلل ورزی) ممكن است برای به عقب انداختن گرفتن تصمیم های مهم یا انجام كارها و وظایف دارای اولویت باشد. اهمال كاری معمولا با افزایش اضطراب و از دست دادن فرصت ها همراه است و در حالت شدید آن، ممكن است حرفه یا مسائل روزمره شخص را دچار اختلال كند. همیشه كارهای عقب مانده ای هستند كه ترجیح زمانی ما برای انجام آنها، «اكنون» نیست، اما وضعیت طوری است كه اگر آن ها را به تأخیر بیندازیم، ضرری در پی دارد؛ مثل رفتن به كلاس، دادن یك خبر بد، یادگرفتن یك تكنوژی جدید، تماس با یكی از بستگان برای عرض تبریك یا تسلیت، انجام دادن تكلیف دانشگاه و یا مطالعه یك واحد درسی. اما چطور این معضل اهمال كاری را در مشت خود بگیریم و برای انجام آن كارها بدون تأخیر و عقب انداختن، بر خود فائق آییم؟
مسئله را یك بار دیگر مرور كنید
با خودتان روراست باشید. افكارتان را برای عقب انداختن كار مدنظر بسنجید و ببینید چرا آن كار را عقب می اندازید. آیا عقب انداختن آن منطقی است؟ آیا فرصتی را از دست نمی دهید؟ به هدفتان از تصمیم برای آن كار، فكر و انگیزه هایتان را مرور كنید. شما مدیر خودتان هستید پس سعی كنید اضطراب هایی را كه تشخیص می دهید كاهش داده و رفتارتان را تا تمام كردن آن كار تنظیم كنید.
همین الان انجامش بدهید!
برای انجام كاری قبلا تصمیم گرفته اید و مدت هاست آن را عقب انداخته اید؟ ترجیحا بدون تأخیر برای هر دلیل تراشی دوباره ای، همین الان آغاز كنید.
كلك بعضی از كارها را می توان به این صورت كند؛ مثل زمانی كه یك تماس واجب برای وقت گرفتن از یك پزشك باید انجام شود یا وقتی كه كثیفی حمام مدت هاست روی اعصاب شماست.
البته معلوم است كه این توصیه مشروط بر این است كه در كارهای مهم دیگر شما اخلالی ایجاد نشود. اگر اولویت مهم تری نیست ترجیحا اول صبح، كارعقب افتاده را انجام دهید. هر چه از روز بگذرد احتمالا شما دلایل بیشتری برای انجام ندادن آن كار پیدا خواهید كرد.
پیشگویی های منفی را در سطل زباله بریزید
یك علت به عقب انداختن كارها ترس از ارزیابی منفی دیگران و عزت نفس پایین است. ممكن است از ترس شكست تان برای بر نیامدن از عهده كار مذكور، انجام آن را به تأخیر بیندازید. تا حدی كه می توانید، بی خیال پیشگویی های منفی شوید و سعی كنید با برشمردن نتایج مثبت آن كار و نقاط مثبت خود برای انجام آن، به خود انگیزه و امید ببخشید و توكل به خدا را فراموش نكنید.
برای خودتان جایزه تعیین كنید
بعضی از كارها آنقدر مهم هستند كه ارزش گرفتن یك جایزه را داشته باشند. با خودتان رفیق باشید و برای انجام یك كار معین كه مدتی است روی دست تان مانده، یك جایزه برای خودتان تعیین كنید؛ مثلا یك شام خوشمزه، خرید یك لباس مورد علاقه، رفتن به سینما یا هرچیز دیگری كه ممكن است خوشحالتان كند اما در شرایط عادی، آن را انجام نمی دهید.
یك شریك مناسب پیدا كنید!
ما معمولا برای انجام كارها وقتی با دیگران هستیم انگیزه بیشتری داریم؛ مثلا زمانی دوستی وقتی برای كنكور درس می خواند از دوستی كه برای آزمونی مهم در رشته دیگری درس می خواند، درخواست كرد كه روزانه ساعات مطالعه خود را به هم اعلام كنند و در ساعات درس خواندن، یك رقابت پر از شوخی به راه انداختند یا اینكه دوستی می گفت: «برای یك مقاله كه مدت ها بود تكمیل آن را به عقب انداخته بودم با یكی از همكلاسی ها تماس گرفتم و برای اتمام آن مشاركت خواستم». حتی فردی گفته بود: «برای چك كردن یك مسئله پزشكی به یكی از فامیل های صمیمی كه مشكل پزشكی مشابه داشت، گفتم كه بیا همزمان انجامش بدهیم». اگر یك شریك كاری مناسب پیدا نكردید، می توانید چنددقیقه ای پای حرف كسانی كه به شما انگیزه عمل می دهند بنشینید.
كامل گرایی را ترك كنید!
آدم های كامل گرا، گاه ویژگی های انجام كار را چنان ایده آل و بزرگ تلقی می كنند كه آن را قابل دستیابی نمی بینند و به همین خاطر آن را عقب می اندازند. وقت هایی كه دائما منتظر یك حال عالی یا زمان كامل و منابع تمام عیار یا موقعیت كامل برای انجام آن كار هستید، احتمالا كامل گرایی افراطی دارد به شما ضربه می زند. برای اجتناب از این موضوع، بهتر است به روند پیشرفت خودتان توجه كنید. گاهی بهتر است قسمتی از كار را كه نیاز به دقت و تلاش زیادی ندارد، در حدی كه به كفایت برسد رهایش كنید و به بقیه قسمت ها بپردازید و با خود بگویید كه وقتی كلیات كار را كامل كردم در وقت اضافه، به تمام عیار ساختن و كم نقص شدن آن می پردازم.
كارها را به قدم های كوچك تر تقسیم كنید
یك مسیر برای انجام كار روشن تعیین و آن را تبدیل به مراحل كوچك كنید؛ خصوصا قدم های اول را طوری بنویسید كه فوری و در دسترس و قابل انجام باشند. این كار به شما احساس رسیدن و موفقیت می دهد و احساس خستگی بی نتیجه را از شما دور می كند. به هر حال یك برنامه واقع بینانه و منطقی برای انجام آن كار بریزید. این برنامه می تواند زمانبندی لازم برای انجام هر قسمت را هم در بر داشته باشد.
اینكه دقت كنید كه هر «به تأخیر انداختنی» لزوما اهمال كاری نیست بلكه به تأخیرانداختن كارهای كمتر مهم برای انجام كارهای ضروری و یا احساس خستگی برای انجام یك كار مهم و عقب انداختن آن برای یك مدت كوتاه، یك اتفاق معمول است و جای نگرانی نیست.
منبع:همشهری انلاین
