انس و آشنایی با زبان وحی

تبیان به نقل از گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مجموعه کتب زبان وحی(واژه شناسی-جمله شناسی) با مبنا و نگاه متدبرانه به قرآن (فهم روشمند سیاقی منسجم قرآن) و در جهت عمومی سازی تدبر روشمند در قرآن به ویژه برای دانشجویان طراحی شده و در صدد است در راستای عمومی شدن انس و آشنایی با زبان قرآن (نه صرفاً زبان عربی) که مقدمه اصلی تدبر در قرآن است، گامهای بلندی بردارد.

این کتب کاری از اساتید دوره های تدبر در قرآن دانشگاه‌ها آقایان محمد برزگر و احسان شریفیان بوده و حاصل سال‌ها تجربه برگزاری دوره های تدبر در قرآن و ساعت‌ها تلاش پژوهشی و آموزشی می‌باشد.

با آنکه آموزش زبان عربی، یک امر راهبردی در زمینه گسترش انس عمومی با قرآن است، اما کتب موجود ادبیات عرب، رغبت لازم را برای مخاطبان  عمومی، ایجاد نکرده و گاه آنها را مأیوس و یا دل‌زده می‌کنند. ریشه امر در این است که ساختار این کتب و چینش مباحث آن عمدتاً جهت فهم اجتهادی زبان عربی و همراه با ساختار و چینشی پیچیده طراحی شده است. کتاب حاضر با این مبنا  که اولاً آموزش عربی برای تدبر عمومی قرآن، غیر از آموزش عربی به عنوان یک علم تخصصی است و ثانیاً اینکه «زبان مبین قرآن» بسیار والاتر اما ساده‌تر از «زبان عربی» می‌باشد، سعی نموده مباحث را به مقدار و کیفیتی بیان کند که یادگیری عربی را هر چه آسانتر، مفهومی‌تر و متناسب‌تر با ویژگی‌های عربیِ مبین قرآن نماید، لذا در این کتاب، اقدامات ذیل در خصوص وازه شناسی و جمله شناسی  انجام شده است:

توجه به اصل دقت و عدم تسامح در کاربرد واژگان در قرآن

توجه به فهم واژگان در منظومه معرفتی قرآن کریم

توجه به نقش سیاق در فهم واژگان

تأکید بر مباحث صرفی مرتبط با فهم کلمه و نه ساختن کلمه

تمرکز بر معانی اوزان صرفی به جای تأکید برمباحث صوری

محوریت دادن به موارد پرکاربرد قرآنی

عدم پرداخت به موارد بدون کاربرد در قرآن

حذف موارد مخالف با زبان و کاربردهای قرآن

فراوانی مثال‌ها و تمارین کاربردی و قرآنی در هر مبحث و انحصار آنها در استعمالات قرآنی

بهره‌گیری از شباهت‌های زبان فارسی با زبان عربی برای انتقال مطالب

ارائه الگوهای جدید برای آموزش مباحث صرفی؛ مانند: اعلال

جمله شناسی

ورود از مفهوم جمله و ساختار آن به جای اولویت بخشی به بحث اعراب

چینش نظام‌مند، منسجم و مفهومی بخشها و فصول کتاب

تقسیم‌بندی‌ آسان و مفهومی مباحث نحوی

تلفیق مباحث معنایی-بلاغی با بحث‌های نحوی

توجه به نقش مهم سیاق در فهم معنا و غرض جملات

توجه ویژه به بحث مغفول ارتباط بین جملات در جهت فهم تدبری قرآن

تبیین مفهومی قواعد و تعاریف نحوی تا حد امکان

محوریت دادن به موارد پرکاربرد قرآنی

عدم پرداخت به موارد بدون کاربرد در قرآن

حذف موارد مخالف با زبان و کاربردهای قرآن

فراوانی مثال‌ها و تمارین کاربردی و قرآنی در هر مبحث و انحصار آنها در استعمالات قرآنی

بهره‌گیری از شباهت‌های زبان فارسی با زبان عربی برای انتقال مطالب