تبیان، دستیار زندگی
آرزوی پیوستن به کاروان حسینی در پیاده روری اربعین در قلب هرعاشق اهلبیتی تقویت می نماید، ولی برای پیوستن به این دریای خروشان و کاروان حسینی همراه داشتن دو فانوس ضروری است، که در این متن به معرفی این دو فانوس خواهیم پرد
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

دو فانوس پر نور برای پیاده روی اربعین

آرزوی پیوستن به کاروان حسینی در پیاده روی اربعین در قلب هر عاشق اهلبیتی تقویت می نماید، ولی برای پیوستن به این دریای خروشان و کاروان حسینی همراه داشتن دو فانوس ضروری است، که در این متن به معرفی این دو فانوس خواهیم پرداخت.

علی بیرانوند- کارشناس حوزه/ بخش قرآن تبیان
فانوس، کربلا، امام حشین، پیاده روی

یک سفارش طلایی برای مؤمنان

همایش و پیاده روی میلیونی اربعین حسینی در خود پیام هایی را به همراه دارد، که از چشمان مصلحان و حق طلبان عالم پنهان نمانده است. از واقعه تلخ و هولناک سال61 هجری نزدیک به 1400 سال می گذرد، ولی با این حال این آتش عشق و محبت به امام حسین (علیه السلام) و اعلام برائت از قاتلان سرور و سالار شهیدان حضرت ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) هر ساله بیش از پیش رونق می باید،[1] و پیام اصلاح طلبانه ی آن امام همام در اذهان آزادی خواهان و استکبار ستیزان عالم قوت بیشتر می یابد، صحنه های فوق العاده ای که در همایش اربعین حسینی در خبرگزاری ها و رسانه های دیداری و شنیداری منعکس می شود.
خدای متعال در سوره مبارکه حدید به مومنان یک سفارش طلایی می کند، سفارش و راهنمایی که رعایت آن می تواند انسان را در جاده های تاریک زندگی به خوبی راهبری و راهنمایی کند و آنها را به سعادت وخوشبختی واقعی برساند: خدای متعال در این خصوص می فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ یُوْتِكُمْ كِفْلَیْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ یَجْعَلْ لَكُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ وَ یَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ؛ [سوره حدید، آیه28] اى كسانى كه ایمان آورده اید، از خداى پروا كنید و به پیامبر او ایمان آورید تا شما را از بخشایش خود دو بهره دهد، و براى شما نورى قرار دهد كه بدان راه [راست ] روید و شما را بیامرزد، و خدا آمرزگار و مهربان است.»

فانوسی از جنس تقوای الهی: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ»

یکی از پرفروغ ترین فانوس هایی که زائران اربعین حسینی، بلکه همه ی مسافران این دنیای پرفراز و نشیب، می بایست با خود به همراه داشته باشند، تقوای الهی است. این عنصر کارآمد، همچون ترمزی قوی در جاده زندگی، انسان را در فرو افتادن در پرتگاه های خطرناک گناه و بدرفتاری باز می دارد، و به آنها اجازه نمی دهد که هر رفتار ناشایستی از خود نشان دهند.

خدای متعال در سوره مبارکه حدید به مومنان یک سفارش طلایی می کند، سفارش و راهنمایی که رعایت آن می تواند انسان را در جاده های تاریک زندگی به خوبی راهبری و راهنمایی کند و آنها را به سعادت وخوشبختی واقعی برساند: اى كسانى كه ایمان آورده اید، از خداى پروا كنید و به پیامبر او ایمان آورید تا شما را از بخشایش خود دو بهره دهد، و براى شما نورى قرار دهد كه بدان راه [راست ] روید و شما را بیامرزد، و خدا آمرزگار و مهربان است

مسافران قبله ی دل ها، در جاده ی بهشتی کربلا، به خوبی می دانند، بدون بهره گیری از این فانوس قوی مقصد را گم می کنند و رفتاری از خود بروز می دهند که هیچ گونه همخوانی با کاروان حسینی ندارد. کسی که این سفر بهشتی تقوای الهی روزیش شود، بهترین توشه ی دنیا و آخرت را بدست آورده است؛ کما اینکه در روایتی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) این چنین نقل شده است: «مَن رُزِقَ تُقىً فَقَد رُزِقَ خَیرَ الدُّنیا وَالآخِرَةِ؛ [2] هر كس تقوا روزى اش شود، خیر دنیا و آخرت روزى او شده است.»

فانوسی از جنس ایمان به پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله): « وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ»

زائران سفر اربعین تنها محبان و شیعیان خاندان عصمت و طهارت نیستند؛ کما اینکه جاذبه ی مغناطیس حسینی، هر طایفه ای از سنی و شیعه، را عاشق پیوستن به کاروان حسینی کرده است. وجه مشترک این مذاهب عشق و محبت به پیامبر خوبی ها و ایمان به نبوت اوست. ایمان و محبت به پیامبر خوبی ها خود دارای لوازم مهمی است، لوازمی از جنس اخلاق و درستکاری؛ کما اینکه خدای متعال ایشان را بهترین اسوه در اخلاق و رفتار برای بندگان معرفی کرده است. خدای متعال در سوره مبارکه فتح لازمه ی این  همراهی با پیامبر را این چنین بر می شمارد: « مُحَمَّد رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سیماهُمْ فی  وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجیلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوى  عَلى  سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغیظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظیماً؛ [سوره فتح، آیه 29] محمّد (صلی الله و علیه وآله) فرستاده خداست؛ و کسانی که با او هستند در برابر کفّار سرسخت و شدید، و در میان خود مهربانند؛ پیوسته آنها را در حال رکوع و سجود می بینی در حالی که همواره فضل خدا و رضای او را می طلبند؛ نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمایان است؛ این توصیف آنان در تورات و توصیف آنان در انجیل است، همانند زراعتی که جوانه های خود را خارج ساخته، سپس به تقویت آن پرداخته تا محکم شده و بر پای خود ایستاده است و بقدری نموّ و رشد کرده که زارعان را به شگفتی وامی دارد؛ این برای آن است که کافران را به خشم آورد (ولی) کسانی از آنها را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، خداوند وعده آمرزش و اجر عظیمی داده است.»
توضیح و تفصیل این آیه شریف و بیان نکات آن از عهده این متن خارج است، ولی بیان فضایل، ویژگی، برکات و لوازم همراهی با پیامبر خوبی ها و انعکاس آن در سفر اربعین، انسان را به حیرت می اندازد؛ چرا که این دریای خروشان از زوار حسینی اگر به راستی در تمام زمینه های دینی و اخلاقی خود را هم پیمان با پیامبر خوبی ها نمایند، جوشش این اتحاد و همبستگی چیزی جز رحمت الهی و خشم استکبار را به دنبال نخواهد داشت.« لِیَغیظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ»

در روایتی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) این چنین نقل شده است: «مَن رُزِقَ تُقىً فَقَد رُزِقَ خَیرَ الدُّنیا وَالآخِرَةِ؛ [2] هر كس تقوا روزى اش شود، خیر دنیا و آخرت روزى او شده است.»

دستآورد  و نتیجه این دو فانوس

خدای متعال در آیه 28 سوره حدید، نتیجه و دستآورد این تقوا و همراهی با پیامبر خوبی ها را، بهره مندی از نوری خاص معرفی می فرماید، نوری که به یقین باعث عبور از جاده تاریکی جهالت و حیرانی خواهد بود: «یُوْتِكُمْ كِفْلَیْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ یَجْعَلْ لَكُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ وَ یَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ». مفسران قرآن در خصوص این دو بهره، عبارات مختلفی را بیان کرده اند، ولی در بعضی تفاسیر و منابع روایی تأویل خاصی در خصوص این آیه شریف بیان شده است. «عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام فِی قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ یُوْتِكُمْ كِفْلَیْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ قَالَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ وَ یَجْعَلْ لَكُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ قَالَ إِمَامُ عَدْلٍ تَأْتَمُّونَ بِهِ وَ هُوَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ ؛[3]  ابو جعفر راجع به سخن خداوند: «یوتكم كفلین من رحمته» گفت: حسن و حسین «و یجعل لكم نورا تمشون به» گفت: امام عادلى كه او را پیشواى خود قرار دهید، علىّ بن ابى طالب.»


پی نوشت ها:
[1]. نورى، حسین بن محمد تقى ، مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج 10، ص318، ح12083. «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُوْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَدا».
[2]. پاینده، ابو القاسم ، نهج الفصاحه ص 769، ح 3015.
[3]. حسكانی، عبید الله بن عبدالله ، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج 2، ص309، ح945.